Fantasy, enkele korte besprekingen

De herfst en de winter nodigen altijd uit tot het lezen van andere boeken dan in de lente of de zomer. Het is vroeg donker, en als de regen tegen de ramen slaat is er niets fijner dan op de bank te zitten met een kop thee, en een heerlijk boek waar je in kunt verdwijnen. 

Voor mij is fantasy hiervoor perfect, omdat je je kunt laten meevoeren door verhalen naar een andere wereld vol magie, met bijzondere personages, geheimzinnige wezens en fantastische dieren. 

Daarom hier enkele besprekingen van fantasy-verhalen die ik van harte kan aanbevelen. 

The phoenix keeper, S.A. Maclean

Aila werkt in een magische dierentuin en is verantwoordelijk voor het fenix-verblijf. Er is maar één fenix in de dierentuin en het verblijf heeft last van achterstallig onderhoud en is er niet heel best aan toe. Veel geld gaat er naar de griffioenen, die de meeste bezoekers trekken omdat er dagelijks een show met de griffioenen wordt gehouden. 

Dit steekt Alia een beetje, voor haar telt vooral hoe geweldig de dieren zijn en niet wat voor trucjes ze kunnen uithalen. Het helpt ook niet mee dat Luciana die de griffioenen leidt haar rivale van de opleiding is en ze nooit met elkaar op konden schieten.

Maar als Alia de kans krijgt om een fokprogramma op te zetten voor de bedreigde fenixen, heeft ze alle hulp nodig, ook die van Luciana. Het verblijf moet worden opgeknapt en alles moet op alles gezet worden om de subsidie te krijgen. Aila zou het niet kunnen redden zonder Luciana en haar beste vriendin Tanya. Ze moet niet alleen de toekomst van de fenixen veiligen stellen en ze beschermen tegen stropers, maar ook haar zenuwen de baas blijven en ideeen over mensen bijstellen. 

Alia is een fijne hoofdpersoon en in veel gevallen heel herkenbaar in hoe ze piekert over bepaalde zaken. Tanya is de beste vriendin die iedereen zou moeten hebben de fenixen Rubra en Carmesi zijn absoluut geweldig. De romance is lief je leeft helemaal mee met Aila en haar fenixen. Ik heb dit boek met zoveel plezier gelezen dat het me zelfs niks kon schelen dat de wereldopbouw een beetje vaag is en niet heel goed uitgewerkt. 

Kortom, heerlijk boek. 

Uitgegeven in  2024, 467 bladzijdes en (nog) niet vertaald in het Nederlands

A witch's guide to magical innkeeping, Sangu Mandanna

Een magische herberg die alleen te vinden is voor mensen die het nodig hebben, een groep mensen die een gevonden familie vormen, een fijne romance en een zombie-haan, dit geweldige boek heeft het allemaal. 

Sera was de meest machtige heks van haar generatie, maar als zij vijftien is, sterft haar oudtante bij wie ze woont. Sera besluit om tante Jasmine weer tot leven te wekken. Klein probleem, zo'n bezwering is streng verboden en kost Sera niet alleen bijna al haar krachten, maar ze wordt ook uit het heksengilde gezet. 

Vijftien jaar later woont ze nog bij haar tante en beheren ze een herberg, waar een paar permanente gasten wonen, onder wie een ridder, een heks die een vos is, en nog een paar mensen. Sera hoopt nog altijd om eens haar krachten terug te krijgen en als Luke arriveert in de herberg, de historicus van het heksengilde, is er misschien een kans. 

Maar wat is ervoor nodig en wat is het belang van magie? 

De herberg is een veilige haven voor allerlei mensen die nergens anders een thuis kunnen vinden. Alle mensen, Sera, Jasmine, Mathilda, Theo, Nicolas, Luke en Poppy en zelfs Clemmie de vos/heks vormen een fantastische mix van mensen die elkaar ondanks al hun verschillen waarderen. 

Iedereen heeft een verhaal en iedereen komt aan bod. Dit boek heeft enorm veel charme, humor, liefde en een hartverwarmende boodschap over familie, vriendschap en je thuis voelen. Voeg daarbij ook nog Roo-roo, de haan die tot leven is gewekt toen Sera haar tante weer terugbracht uit de dood en die nu al jarenlang als ondode verzameling botjes rondloopt of op iemands schouder zit en dan heb je een fantastisch boek. Roo-roo is geweldig!

Sagu Mandanna schreef eerder The very secret society of irregular witches en dat vond ik al een heerlijk boek, dit tweede boek is minstens zo fijn. Ik kan dit boek niet genoeg aanprijzen, ik heb ervan genoten. 

Uitgegeven in 2025, 334 bladzijdes, (nog) niet vertaald in het Nederlands

The knight and the moth, Rachel Gillig

Dit boek is het eerste deel in wat een duologie of een trilogie moet worden en ik heb het met veel plezier gelezen. 

Het verhaal speelt zich af in een klein koninkrijk, waar het hart wordt gevormd door een kathedraal. Hier wonen zes zieneressen onder leiding van een abdis, die op verzoek in een bepaald ritueel een profetie kunnen geven. 

Zes woont al tien jaar in de kathedraal en is, net als haar vijf zusters, bijna aan het einde van haar termijn, daarna mogen ze hun eigen leven gaan leiden buiten de kathedraal. Dan zal ze weer haar naam Sybil kunnen voeren en haar eigen beslissingen kunnen nemen. 

Maar dan komt de nieuwe koning naar de kathedraal, en zijn voorspelling laat weinig goeds zien. De situatie wordt daarna nog vreemder als de zieneressen één voor één spoorloos verdwijnen. Zes besluit om de koning om hulp te vragen en vooral die ene onbeleefde ridder uit zijn gevolg. 

Wat volgt is een zoektocht die alles op losse schroeven zet wat Sybil ooit is verteld, en vraagtekens zet bij wie er nu een vijand is en wie een bondgenoot. 

Ik vond Zes/Sybil een fijne hoofdpersoon. Ja, ze kan dingen die een normaal mens niet kan, maar dit wordt goed uitgelegd. Ook de andere personages zoals Rory, Maude en de koning (Benji) komen goed uit de verf. De waterspuwer die met Sybil meegaat is geweldig, ik ging enorm veel van hem houden en zijn achtergrondverhaal breekt je hart. 

De wereldopbouw is wel een beetje gek, het koninkrijk bestaat uit vijf hamlets, oftewel kleine dorpjes en ik vraag me af hoe een rijk uit 5 kleine dorpen kan bestaan en hoe de economie dan werkt. Dit is niet heel logisch. Ook de rol van de kathedraal is nog wat vaag, want buiten die zieneressen lijken er geen religieuze rituelen te zijn, of een goed uitgewerkt systeem. 

Maar de sfeer is goed getroffen, de dialogen zijn vlot en het leest alles bij elkaar als een trein. Ik ga ervan uit dat de dingen die ik nu nog niet goed uitgewerkt vond, in andere delen misschien weer beter naar voren komen. En zo niet, dan blijft de rest van het verhaal interessant en leuk genoeg om verder te blijven lezen. Ik heb er in ieder geval een paar heerlijke uren leesplezier mee gehad. 

Uitgegeven in 2025, 385 bladzijdes, (nog) niet vertaald in het Nederlands.