Drie korte fantasy-besprekingen

Niet alle fantasy die ik lees bespreek ik hier, zeker niet als het boek niet vertaald is in het Nederlands.  Maar er zijn een paar boeken die ik in de afgelopen weken heb gelezen, die ik toch kort hier wil bespreken omdat ze wel heel erg de moeite waard waren. Twee historische fantasy boeken (ook in dat genre vind ik de historisch variant het meest leuke!), die niet vertaald zijn en één boek dat wel in het Nederlands vertaald is (niet historisch, wel erg leuk).

The shadow key, Susan Stokes-Chapman

Het is 1783. Dokter Henry Talbot is ontslagen uit zijn baan in een ziekenhuis in Londen en kan nergens terecht, tot hij een baan aangeboden krijgt in een afgelegen dorp in Wales. 

Hij vertrekt naar Wales, maar als hij aankomt, is het overduidelijk dat hij niet welkom is. Het huis dat voor hem is klaargemaakt, wordt kort en klein geslagen, hij wordt beschoten en de dorpelingen zijn ronduit vijandig. 

Bovendien is er zijn patroon Sir Julian die hem in dienst heeft genomen, maar zelf weer de wijk naar Londen neemt, zijn onconventionele gastvrouw Linette die het landgoed beheert en haar moeder Lady Gwen, die volgens iedereen compleet gek is.

Henry moet niet alleen de vijandigheid bij Linette zien te overwinnen, maar er ook achter zien te komen wat er nu eigenlijk aan de hand is in het dorp. Waarom is hij hier naar toe gehaald en waarom is men in het dorp zo vijandig? En is er inderdaad een geheime organisatie?

Uitstekende historische details en sfeer, fijne hoofdpersonen, leuke hond en een heerlijke 18e eeuwse twist. Het is trouwens geen echt fantasy boek, denk ik, meer een soort gotisch griezelverhaal? 

(uitgegeven in 2024, 446 bladzijdes en (nog) niet vertaald in het Nederlands)

The enchanted lies of Céleste Artois, Ryan Graudin

Parijs 1913, Céleste, Sylvie en Honoré vormen een kleine groep oplichters, die schilderijen vervalsen en op die manier proberen rond te komen. Ze bivakkeren op de begraafplaats Pére Lachaise, waar ze 's nachts in ieder geval niet worden lastig gevallen. 

Op een avond wonen ze een balletvoorstelling bij, van het schandalige Ballet Russes, als alles een beetje mis gaat. De voorstelling loopt uit op een vechtpartij en Céleste ontmoet Rafe, een jongeman die haar laat zien dat er achter het gewone Parijs nog een ander Parijs schuilgaat. Een Parijs van dromen en fantasie, waar alles mogelijk is. 

Degene die hier de scepter zwaait is La Fée Verte (de Groene Fee, what's in a name :-) ), maar het blijkt dat Rafe werkt voor iemand anders, die iets nodig heeft dat de Groene Fee verborgen houdt. 

Rafe en Céleste sluiten zich bij deze duistere figuur aan, vooral omdat hij Céleste iets kan bieden dat zij nodig heeft. 

Ondertussen blijkt dat de strijd veel groter is dan gedacht en dat er veel meer op het spel staat. Kunnen Honoré, Sylvie en Céleste nog samenwerken of staan ze voorgoed aan verschillende kanten? En wat als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, valt er dan nog iets te winnen of is alles voorgoed verloren? 

Om van dit boek te genieten moet je denk ik wel in de stemming zijn, en houden van bloemrijke beschrijvingen. Als je een boek als Het nachtcircus van Erin Morgenstern te saai vond vanwege alle beschrijvingen en alle sfeer, dan is dit geen boek voor jou. 

Ik vond echter The enchanted lies of Céleste Artois een meeslepend verhaal, waar ik bijzonder van heb genoten. Nu combineert het ook heel veel dingen waar ik veel van houd, dus voor mij was dit perfect. Het speelt zich af in Parijs, rond 1900, er zijn heel veel katten (die een cruciale rol spelen) en ook nog een meesterlijke link naar Keizerlijk Rusland. Kortom, voor mij een geweldig en bijzonder boek. 

Uitgegeven in 2024, 530 bladzijdes, (nog) niet vertaald in het Nederlands

Lang leve het kwaad, Sarah Rees Brennan

Rae heeft kanker en is stervende. Haar zusje Alice probeert haar op te beuren door haar favoriete fantasy-verhaal voor te lezen, maar voor Rae is er in het algemeen niet veel aan. Haar vriendje, haar beste vriendin en haar vader hebben haar in de steek gelaten, en ze is er wel een beetje klaar mee. 

Het fantasy verhaal geeft nog afleiding, Rae vindt vooral het personage van de Keizer leuk, de slechterik die alles naar zijn hand zet. Op een dag als ze zich erg slecht voelt, krijgt ze een aanbod, ze krijgt een kans om te leven door in het boek te stappen. Rae heeft niks te verliezen en zegt ja. 

Ze komt terecht in de wereld die ze kent van het verhaal, maar waar ze geen rekening mee had gehouden is dat ze terecht is gekomen in het lichaam van Vrouwe Rahela, die door het hele hof veracht en verguisd wordt, omdat ze een intrigante en een verraderlijk kreng is. Rae besluit om zich volledig in de rol te werpen, tenslotte hebben de slechteriken meer lol dan de brave helden. 

Het enige wat ze moet doen is ervoor zorgen dat het verhaal verder gaat zoals ze het kent, zodat zij bij een bepaalde gebeurtenis kan zijn waardoor ze het leven terug krijgt. Er is echter één probleem, nu ze zelf in het verhaal zit, loopt alles anders. 

Rae ontmoet bondgenoten, anderen uit de echte wereld en komt erachter dat het verhaal in goede banen leiden nog niet zo gemakkelijk is, en dit alles leidt tot een zinderende finale waarin het verhaal volledig van de rails loopt. 

Ik heb me uitbundig met dit verhaal vermaakt. Je kunt er vast allerlei kritiek op loslaten, zoals op de schrijfstijl of het verloop van het plot, en dat is vast allemaal waar. Alleen maakt het niks uit, want het is een ontzettend leuk boek, ik heb regelmatig hardop gelachen en het was precies wat ik even nodig had. Het verhaal heeft vaart en humor, ik vond Rae/Rahela eigenlijk ontzettend leuk en ik ben een beetje van de Cobra gaan houden. 

De fantasy-wereld heeft allerlei idiote gebruiken en regels, een maf scheppingsverhaal en personages die volledig over-the-top zijn. Een geweldige mix en als er nog een vervolg komt, zal ik dat zeker ook lezen!

Originele Engelse titel: Long live evil (2024)

Nederlandse uitgave 2024 door uitgeverij Luitingh-Sijthoff

Nederlandse vertaling: Arnout Brokking

Bladzijdes: 521