Italiaans verlangen...

Een leuk stekkie in Trastevere of zo...
Op vakantie gaan is heel anders dan op die plek wonen, dat kan iedereen met zijn of haar gezonde verstand best bedenken. Als je op vakantie bent heb je geen verant- woordelijkheden en kun je doen en laten wat je wilt, kortom je kunt volop genieten. Als je ergens woont moet je er werken, de rekeningen betalen, boodschappen doen, de kattenbak verschonen en baal je als je de bus mist en je te laat op je werk komt.

Het zal geen geheim zijn dat ik enorm geniet van Italië in het algemeen en Rome in het bijzonder, maar ik ken Italië natuurlijk alleen als toerist. Rationeel weet ik dat dit heel anders zou zijn wanneer ik er daadwerkelijk zou wonen.
Maar zelfs deze wetenschap, deze rationele bedenkingen hebben geen enkele invloed op mijn verlangen om ooit, eens hier te wonen.

Een verlangen om een appartementje te hebben in Rome, of Venetië, of Florence of Padua, of Verona of Bologna of waar dan ook, met van die luiken voor de ramen. Een verlangen om elke dag goede espresso te kunnen drinken, naar de markt te kunnen gaan om prachtige ingrediënten voor heerlijke maaltijden te kunnen kopen, in goed Italiaans met iedereen te kunnen praten, il Corriere della Sera te kunnen lezen, elke zondag naar de Mis in een móóie kerk te kunnen gaan, om me heen de mengeling van oudheid, barok, middeleeuwen en modern te zien, om te genieten van elegante mensen en prachtige schoenen en verse pasta.

Is het een vage droom? Misschien. Heb ik teveel romantische clichéfilms gezien zoals Under the Tuscan sun? (die trouwens wel heel mooi en leuk is) Misschien. Maar het is voor mij meer dan alleen dat, ik zou het bijna een soort heimwee noemen

Zoals ik al zei, rationeel weet ik heus wel dat het ook in Italië regent en dat je te maken krijgt met chagrijnige buschauffeurs en gekmakende bureaucratie en andere zaken, maar dat neemt niet weg dat het verlangen blijft.

Dus als die leuke Italiaanse man met een liefde voor boeken en geschiedenis, een tuin waar ik kruiden en tomaten kan verbouwen en een nonna die mij wil leren om pasta te maken en die geen bezwaar heeft tegen de 2 katten die ik mee neem, dit allemaal leest en het lijkt hem wel wat, aarzel dan niet om contact op te nemen! Ik zou graag kennismaken. J (die nonna en de tuin zijn geen vereiste hoor, op een balkon lukt ook veel)

Reacties

Populaire posts