Tentoonstelling: Henri Martin en Henri Le Sidaner

Henri Martin, Collioure, 1923

Henri Martin (1860-1943) en Henri Le Sidaner (1862-1939) waren twee schilders die met elkaar bevriend waren. Ze behoren tot de stroming van het neo-impressionsime, waar de verf in losse streepjes of stippen wordt aangebracht, om zo kleuren te combineren. 

Tegelijkertijd hebben ze zich natuurlijk ook ontwikkeld en bijvoorbeeld Le Sidaner is niet in één stijl te vangen.

Ze schilderden landschappen en tuinen, intieme taferelen waar de nadruk ligt op het innerlijk. Dit zie je ook terug bij de mensen op hun schilderijen, vaak met hun gezicht in de schaduw zodat je moet raden naar wat ze denken. 

De sfeer van hun schilderijen is vaak omfloerst en verstild, met subtiel licht en zachte kleuren. 

Henri Le Sidaner, Clair Matin, Quimperlé, 1923

In het Singer museum in Laren is nu een tentoonstelling te zien met de werken van deze twee schilders, samengesteld door de achterkleinzoon van Le Sidaner. Het is een reizende tentoonstelling, die eerder in Japan te zien was. 

Henri Martin, Le bassin à Marquayrol

detail

Wat ik heel grappig vond en goed gedaan, was de aankleding van de zalen. Altijd zie je dat bij een tentoonstelling de zalen worden aangepast aan het thema van de werken die er hangen, maar dat is nu een paar graden doorgetrokken en een designstudio (Kiki en Joost) heeft de vormgeving gedaan. In elke zaal is er iets extra's toegevoegd waardoor je wordt meegenomen in het thema. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit mooi vindt, en voor mij hoeft het zeker niet bij elke tentoonstelling, maar in dit geval vond ik het een leuke en speelse aanvulling. 

Henri Martin, Belle jeune fille marchant à travers les champs, 1889

Impressie van zaal 2

Impressie van zaal 3

Henri Martin, Vignes en automne, 1927

Wat ik zo mooi vond in de schilderijen van Martin en Le Sidaner is de rustige sfeer en het mooi licht dat eruit sprak, maar ook dat zij overduidelijk zo ontzettend goed waren in hun vak. Ik vind het zo knap hoe schilders in staat zijn om verschillende materialen te schilderen zodat je goed ziet dat het om glas, zilver of porselein gaat. 

Leuk is dat je in de werken van Le Sidaner verschillende voorwerpen steeds terug ziet komen in de schilderijen van zijn tuin. Een bepaalde stoel of een tafeltje zie je dan terug, net in een andere opstelling. 

Henri Le Sidaner, Le dessert, Gerberoy, 1903

Ze schilderden ook op reis en vooral Venetie was bij Henri Martin favoriet. Maar ook de zee en verschillende plekken in Frankrijk werden bezocht. 

Henri Martin, Venise, 1910

Henri Martin, Terasse à la fenêtre, Collioure, 1925

Vaak is het zo bij een dubbeltentoonstelling dat je de werken van de ene kunstenaar mooier vindt dan de werken van de andere. In dit geval kan ik oprecht zeggen dat ik dit niet had. Ik heb genoten van de schilderijen van beide kunstenaars en ik kan niet zeggen dat ik een voorkeur had. Ik vond ook bijna alles mooi!

Ik kan deze tentoonstelling bij iedereen aanbevelen, het is zeer de moeite waard om je onder te dompelen in de rust en het licht van Henri Martin en Henri Le Sidaner, even een moment weg uit de hectiek van alledag. 

De tentoonstelling Henri Martin en Henri Le Sidaner is nog tot 11 mei 2025 te zien in het Singer museum in Laren. Zeer de moeite waard. Let op, ticket met tijdslot reserveren is verplicht.