Klassiekers in een nieuw jasje

Zoals veel boekliefhebbers, geniet ik niet alleen van een boek om de inhoud, maar kan ik ook enorm genieten van een mooie uitgave. Een prachtig gebonden versie, kleuren waar ik van houd en een mooie afbeelding vergroten mijn plezier in het bezitten van sommige boeken.

Deze week heb ik mezelf getrakteerd op een paar nieuwe versies van enkele Engelse klassiekers, uitgegeven door uitgeverij Rainbow en ik vind deze uitgaves echt heel erg mooi en ontzettend goed passen bij de boeken. 

Er zijn drie romans van Jane Austen in een nieuw jasje gegoten, namelijk Verstand en gevoel, Trots en vooroordeel en Emma.  

Daarnaast zijn ook Jane Eyre van Charlotte Bronte en Woeste Hoogten van Emily Bronte in deze serie uitgegeven. 

Nu heb ik een aantal van deze boeken al, van Woeste Hoogten en Verstand en gevoel had ik een pocketversie, dus een nieuwe uitgave hiervan was meer dan welkom. Emma had ik nog niet in mijn bezit en ook die wilde ik graag hebben. Ik heb dit boek enkele jaren geleden gelezen en was er niet zo heel erg enthousiast over, maar ik wil het boek graag een tweede kans geven. 

Van Trots en vooroordeel heb ik wel een heel mooie versie, de Engelse versie die is uitgebracht toen de serie in 1995 uitkwam (met foto's uit de serie). 

Dit was de eerste Engelse klassieker die ik in het Engels las en hoewel ik het lastig lezen vond, vond ik het wel heel mooi. Ik doe deze versie dan ook niet weg. Er zijn wel meer boeken waar ik meerdere versies van heb. 

De versie die ik van Jane Eyre  heb, is een wat andere zaak. Dit was de eerste klassieker die ik ooit kocht, toen ik vijftien jaar oud was. Ik kan me tot op de dag van vandaag herinneren hoe ik naar de boekhandel in de stad fietste om mijn bestelling op te halen. Al dertig jaar lang is dit boek bij me en ik heb het al een keer of  vijftien herlezen. Helaas, dat is het boek ook aan te zien. Het boek is verkleurd en scheef, en eerlijk gezegd is een nieuwe versie geen overbodige luxe. 

Wat me echter vooral voor de nieuwe versie innam, is het feit dat dit een nieuwe vertaling is. De oude van mij komt uit 1946 en is plechtstatig en wat ouderwets. Nu heeft dat me dertig jaar lang niet gestoord en is mijn leesplezier er zeker niet minder om geweest, maar vergelijk de opening maar eens:

Oude versie 

Er was die dag geen sprake van, dat we zouden kunnen wandelen. Wel hadden we des morgens een uurtje rondgedoold in het bladerloze park, doch na het diner (wanneer zij geen gasten had at Mrs Reed vroeg) had de koude najaarswind zulke donkere wolken aangedreven en was het zo hevig gaan regenen, dat men er niet aan behoefte te denken zich nogmaals naar buiten te begeven. (vertaling M. Foeken-Visser)

Nieuwe versie 

Het was die dag niet mogelijk te gaan wandelen. Wel hadden we 's morgens een uur rondgelopen tussen de kale heesters in de tuin, maar na het middagmaal (mevrouw Reed at altijd vroeg wanneer er geen gasten waren) had de koude winterwind donkere wolken en een doordringende regen meegebracht en nu kon er van verdere lichaamsbeweging in de buitenlucht geen sprake meer zijn. (vertaling Akkie de Jong) 

Ik denk dat het goed is om mijn oude versie in te ruilen voor deze nieuwe versie, zodat ik er de komende dertig jaar van kan blijven genieten.