De bekentenissen van Frannie Langton, Sara Collins

Frances Langton staat in 1826 terecht voor moord op haar werkgevers, meneer en mevrouw Benham. In de Newark gevangenis schrijft ze haar verhaal voor haar advocaat op, in de hoop dat hier ergens iets te vinden is waarmee ze vrijgesproken kan worden.

Het probleem is echter dat alles in het nadeel van Frannie werkt. Niet alleen is ze van een lagere klasse dan de Benhams, ze wordt er ook van beschuldigd een onnatuurlijke relatie met haar mevrouw te hebben gehad en het allerergste is dat Frannie zwart is.

Frannie is geboren op de plantage van de familie Langton in Jamaica. Langton heeft wetenschappelijke ambities en bepaalde ideeen over hoe de verschillende rassen in verhouding tot elkaar staan. Frannie fungeert als zijn secretaresse en helpende hand, omdat zij als één van de enige slaven op de plantage heeft leren lezen.

Als Langton naar Londen gaat om met zijn oude kennis Benham te overleggen over het boek dat hij wil uitgeven, neemt hij Frannie mee. Ondanks het feit dat slavernij in Engeland niet bestaat en Frannie dus technisch gezien vrij is op het moment dat ze voet op Engelse bodem zet, geeft Langton haar weg aan de familie Benham als dienstmeid.

Niet iedereen in het huishouden is gesteld op de nieuwe zwarte dienstmeid, vooral de huishoudster moet weinig van haar hebben, maar gelukkig is ook hier vriendschap een zelfs een beetje geluk te vinden voor Frannie.

Maar dan komt al het broze geluk tot een einde als de Benhams gruwelijk vermoord worden. Wat is er gebeurd in de maanden ervoor, wat zou het motief kunnen zijn en wat is de rol van Frannie in dit alles?

Ik heb al wel eens gezegd dat ik houd van historische romans, maar dat ze voor mij wel aan bepaalde voorwaarden moeten doen. De bekentenissen van Frannie Langton voldoet aan al mijn eisen.

Het is een prachtig geschreven boek, vol mooie zinnen en beschrijvingen die het tot een genot maken om te lezen. Ook de opzet is origineel en goed gedaan waardoor de spanning tot de laatste bladzijde behouden blijft.

Het boek schetst een goed beeld van de situatie op de plantages in Jamaica en hoe er met mensen om werd gegaan en welke gevolgen het heeft als je denkt dat sommige mensen bezit zijn en minder waard als anderen.

Ook de situatie in Engeland wordt duidelijk, met mensen die verschillende ideeën hebben over de slavernij en wat ermee gedaan moet worden, en hoe je met (voormalige) slaven om moet gaan. Frannie past niet in hun stereotype beeld van een zwarte vrouw van de plantages, omdat ze intelligent en belezen is en zich uitstekend kan uitdrukken en dit schokt veel mensen.

Frannie is daarmee een interessante en complexe hoofdpersoon, vol nuance. Niet alleen omdat ze niet past binnen het stereotype beeld, maar vooral omdat haar schuld of onschuld niet helemaal zwart/wit is. Ze is namelijk niet alleen slachtoffer, ze heeft zelf ook bepaalde dingen gedaan. De vraag is echter of wat Frannie in Jamaica heeft gedaan, haar aan te rekenen valt, en of het terecht is dat ze zich hier zo schuldig over voelt.

De uiteindelijke zaak zat weer anders in elkaar dan ik had gedacht en dat vond ik ook een fijne verrassing.

Sara Collins heeft met De bekentenissen van Frannie Langton een uitstekende historische roman geschreven, die ik niet hoog genoeg kan prijzen. Het enige dat ik dus nog kan zeggen is dat je dit boek gewoon zelf moet lezen.

Originele titel: The confessions of Frannie Langton (2019)

Nederlandse uitgave 2019 door uitgeverij Hollands Diep

Nederlandse vertaling: Anneke Bok

Bladzijdes: 409