Een bakkerij in Parijs, Aimie K.Runyan

Het is 1870 in Parijs, de Frans-Duitse oorlog is bezig en de Pruisen omsingelen de stad. Lisette is van goede komaf en woont met haar ouders aan het Place Royale (nu het Place des Vosges), maar ze brengt meer tijd door in de keuken dan in de salon van haar ouders. Hier leert ze koken en bakken en komt ze bovendien in aanraking met de manier waarop de armen leven. 

Haar ouders willen dat ze een goed huwelijk zal sluiten, en een rijke en hooggeplaatste kandidaat dient zich aan. Maar Lisette heeft ondertussen een andere jongeman ontmoet, Théo. Deze jongeman woont in Montmartre, een wereld verwijderd van het chique plein waar Lisette woont, en droomt met zijn vrienden van een revolutie en een beter leven voor het volk. 

Lisette kiest ervoor om haar familie te verlaten en haar leven te verbinden aan Théo. Ze kiest hier voor een leven in armoede, maar Lisette is geen luxe-poppetje en weet van aanpakken. Ze begint een bakkerij om een bijdrage te leveren en nuttig te zijn voor de mensen in de buurt. 

Maar het leven in Parijs wordt steeds moeilijker omdat er door de omsingeling van de stad bijna geen voedsel meer binnenkomt en het tekort steeds nijpender wordt. Mensen sterven van de honger en Lisette kan de bakkerij amper draaiende houden. 

Als in 1871 de Frans-Duitse oorlog is afgelopen, grijpen in Parijs de revolutionairen de macht. De Commune van Parijs wilde allerlei hervormingen doorvoeren, maar het zou na twee maanden bloedig worden neergeslagen door het leger. 

Voor Lisette is er veel veranderd, maar nu moet ze opnieuw een keuze maken. Hoe moet ze verder? 

In 1946 is de Tweede Wereldoorlog voorbij en heeft Parijs opnieuw een bezetting doorstaan. Micheline woont met haar jongere zusjes in een pand dat al generaties in de familie is. Hun appartement is boven, onder was een bistro gevestigd. Micheline probeert de eindjes aan elkaar te knopen, maar haar vader is gestorven in de oorlog en haar moeder is verdwenen. Niemand weet wat er van haar is geworden en of ze nog leeft of niet. 

Van een buurvrouw komt Micheline te weten dat de bistro ooit een bakkerij is geweest, en de buurvrouw moedigt haar aan om haar vaardigheden in bakken en koken te verbeteren en de bakkerij te heropenen. Wat Micheline hierbij helpt is het receptenboek van haar overgrootmoeder Lisette, dat ze in de spullen van haar moeder vindt. 

En terwijl Micheline leert om soezendeeg te maken, een aardige jongeman leert kennen, probeert ze er ook nog achter te komen wat er met haar moeder is gebeurd en leert ze de geschiedenis kennen van de bakkerij en haar overgrootouders. 

Een bakkerij in Parijs heeft afwisselend twee verhaallijnen. Dit zien we vaker bij dit soort boeken, maar wat ik leuk en origineel vind is dat hier beide verhaallijnen in het verleden spelen. De Tweede Wereldoorlog komt vaak voorbij in historische romans, maar de periode 1870-1871 niet, dus dit vond ik interessant. 

Tegelijkertijd is de historische kant van het verhaal vrij licht, en als ik eerlijk ben, voor mij persoonlijk té licht. Er komen weinig details over de Frans Duitse oorlog naar voren en al helemaal bijna niets over de Commune. Als je daar niks vanaf weet, weet je na het lezen van dit boek niet veel meer. 

Heel grappig vind ik bijvoorbeeld dat één van de weinige dingen die de Commune voor elkaar heeft gekregen, nl. de afschaffing van nachtwerk voor bakkerijen, hier totaal niet genoemd wordt, terwijl dit een verhaal over een bakkerij in Parijs is! Dan heb je als schrijver toch echt iets gemist.

Ook het stuk over de moeder van Micheline wordt erg snel afgehandeld en dat is eigenlijk heel onbevredigend. Vooral omdat die moeder blijkbaar wel wat keuzes heeft gemaakt die discutabel zijn, maar hier wordt snel overheen gestapt en er worden geen verdere vragen over gesteld. 

Een bakkerij in Parijs is dus geen boek met een gedegen historische achtergrond of met diepere lagen, en het stelt geen lastige vragen. Het kabbelt vooral. 

Aan de andere kant is het prettig geschreven en leest het fijn. Het verhaal is charmant en vooral Lisette is een aansprekende hoofdpersoon. Er staan ook nog wat recepten in, voor de mensen die dat leuk vinden. 

Kortom, prima om een paar uur zeer aangenaam mee door te brengen, maar ik had er persoonlijk net iets meer van verwacht. 

Originele titel: A bakery in Paris (2023)

Nederlandse uitgave: 2024 door uitgeverij De Fontein

Nederlandse vertaling: Caecile de Hoog en Lara Visser

Bladzijdes: 322