Sunset Park, Paul Auster

Miles Heller is een jongeman op de vlucht. Op de vlucht voor zichzelf, voor zijn familie, voor de tragische gebeurtenissen die het leven van zijn stiefbroer hebben gekost en voor zijn enorme schuldgevoel. Hij heeft zijn ouders zonder een woord in de steek gelaten, is gestopt met zijn studie en heeft al zeven jaar niks van zich laten horen.

Nu werkt hij in Florida in een uitzichtloos baantje waarbij hij huizen leegruimt van mensen die failliet zijn gegaan (het is midden in de financiële crisis van 2008) en ontmoet hij Pilar, de liefde van zijn leven. 

Door omstandigheden moet hij terug naar New York, waar zijn familie ook woont, en waar zijn beste vriend Bing in een eigen uitzichtloze situatie zit en hem nu een kamer aanbiedt in een kraakpand in de wijk Sunset Park.

Miles vertrouwt Bing en Bing is al zeven jaar lang met medeweten van Miles een doorgeefluik geweest van informatie tussen Miles en zijn ouders. Nu komt Miles dus bij Bing te wonen in het pand waar ook Alice en Ellen wonen. 

Bing speelt in een jazz-band en repareert oude dingen, Ellen werkt nu bij een makelaar, een baantje waar ze niet geschikt voor is en Alice schrijft een proefschrift en heeft een gedoemde relatie met wannabe-schrijver Jake. En Miles probeert de tijd door te brengen tot hij weer bij Pilar kan zijn.

Vier mensen die elk hun eigen achtergronden hebben, verwachtingen en dromen, maar ook hun eigen breuklijnen en teleurstellingen. We leren elk van hen kennen en zien hoe met elkaar omgaan. We zien ook hoe Miles weer wat toenadering krijgt tot zijn ouders en bepaalde dingen worden uitgesproken en er stappen worden gezet om de kloof tussen hen te overbruggen. 

Het lijkt erop dat er heel veel de goede kant op gaat, en dat er toekomst is voor al deze mensen, maar door een tragisch incident lijkt het erop dat we weer terug zijn bij af. In ieder geval voor één van hen. 

Ik ben hier bewust heel vaag omdat ik niet teveel wil weggeven van het verhaal, want dat moet je gewoon zelf lezen.

Sunset Park is een typische roman van Paul Auster, met veel oog voor detail, genuanceerde personages en prachtig proza. Zijn zinnen vloeien, zonder overdadig bloemrijk te zijn of iets dergelijks, maar ze lezen ontzettend prettig. Ik houd ervan hoe hij in staat is om elk personage een achtergrond en een eigen stem te geven, en ook absurde situaties volkomen geloofwaardig weet te maken. Toch worden we hier niet op het verkeerde been gezet, zoals in veel andere romans van zijn hand vaak wel het geval is. Sunset Park is meer recht-toe-recht-aan verhaal.

Voor mij is Sunset Park niet de mooiste van de  romans van Paul Auster, hoewel ook een minder mooie roman van Paul Auster nog altijd heel erg mooi is! Ik vind honkbal echter totaal niet interessant, en de seksuele obsessies van Ellen en Bing hadden voor mij ook niet gehoeven, ik heb door deze stukjes wat sneller gelezen! Maar dit zijn maar heel kleine onderdelen in het verhaal en een ander zal hier waarschijnlijk geen problemen mee hebben. 

Ik vond Sunset Park in ieder geval weer zeer de moeite waard.

Originele titel: Sunset Park (2010)

Nederlandse uitgave: 2010 door uitgeverij De Arbeiderspers

Nederlandse vertaling: Ton Heuvelmans

Bladzijdes: 231