Ik lees de Russische klassieker Oorlog en Vrede

De meeste Russische romans lees ik het liefst in de winter. Het zullen die oneindige vlaktes vol sneeuw zijn en die koude tochten met de slee, waardoor ik er altijd wat moeite mee heb om de Russen te lezen in augustus.

Ik ben kort geleden begonnen met het lezen van Oorlog en Vrede van Lev Tolstoi, in de vertaling van Yolanda Bloemen en Marja Wiebes uit 2006. Ik heb de uitgave van de Russische Bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot (wat zijn die deeltjes toch ook altijd mooi).

Het zijn twee delen met in totaal 1606 pagina's, al zitten daar ook de lijsten met personages, de landkaartjes en de aantekeningen bij. Maar, het is geen kleine opgave om dit boek door te werken en ook een behoorlijke taak om het tot een goed einde te brengen!

De eerste vijftig pagina's vond ik behoorlijk doorbijten, maar nu lijk ik in het ritme te komen en komt het verhaal goed op gang, dus het leest al een stuk vlotter.

Ik ben van plan om mijn bespreking in delen te doen, want dat werkte ook goed voor Anna Karenina, waar ook zoveel in gebeurde. (al heb ik het idee dat in Oorlog en Vrede er nog tien keer meer personen voorkomen en nog honderd keer zoveel actie)

Ik heb geen vast schema wanneer ik hierover wil publiceren, dat laat ik afhangen van hoe ik vorder. Ik heb mezelf wel voorgenomen om regelmatig te lezen, maar de drukte van school kan mijn plannen aardig in de war schoppen. We gaan zien hoe het loopt!

Om even weer het verhaal voor mezelf een beetje op te halen, heb ik de serie War and Peace uit 2007 gekeken. Ik heb ook de BBC serie uit 2016, maar ik vind het vaak leuk om meerdere versies te bekijken.

Deze serie uit 2007 is een internationale productie (Italiaans, Frans, Pools, Russisch en Duits) en er spelen dan ook internationale sterren in mee.

Alessio Boni (La Meglio Gioventu en Caravaggio) speelt prins Andrei Bolkonski en Clémence Poésy is Natasja Rostova. Verder spelen Brenda Blythe (Vera), Malcolm McDowell en Alexander Beyer mee en natuurlijk nog tientallen andere acteurs waarbij je vele bekende gezichten ziet.

Deze serie heeft vier afleveringen van elk dik anderhalf uur, lang genoeg om de vele verhaallijnen goed uit te werken. De nadruk van deze verfilming ligt meer op de onderlinge relaties en iets minder op het Oorlogsgedeelte van het boek en daardoor verveel je je geen moment.

Er wordt goed geacteerd en hoewel het soms een beetje statisch is, vond ik veel scenes erg mooi en ontroerend. Er waren twee sterfbedscenes die ik in ieder geval erg indrukwekkend vond.

De aankleding is schitterend, de kostuums zijn werkelijk prachtig om naar te kijken, vooral de militaire uniformen uit die tijd zijn zó mooi! De serie is opgenomen in Sint Petersburg, andere delen van Rusland en in Litouwen. Met een budget van 25 miljoen euro zijn kosten noch moeite gespaard om er echt iets moois van te maken en dat is goed gelukt. De serie voelt heel erg authentiek aan en je hebt echt het gevoel dat je in Rusland in het begin van de 19e eeuw bent aangekomen.
Kortom, ik heb ervan genoten!

Alexander Beyer als Pierre

Clémence Poésy en Alessio Boni als Natasja en Andrei. 

Als ik het boek uit heb, wil ik de serie uit 2016 nog een keer bekijken, en wie weet, kan ik een mooie vergelijking maken.
Voorlopig ben ik echter nog bezig in het boek; ik kom de Nederlandse winter in ieder geval wel door!