The Wolf Den trilogie, Elodie Harper

Let op, ik probeer zo min mogelijk van het verhaal te verklappen, maar ik bespreek alle drie de boeken in deze trilogie, dus het kan zijn dat ik bepaalde dingen toch vertel.

Deel een: Het wolvennest 
Het begint in het jaar 74, in Pompeii. In bordeel Het Wolvennest werken een aantal vrouwen. EĂ©n van hen is Amara, die de slavernij niet gewend is. Haar vader was een arts in Griekenland, maar na zijn dood vervielen Amara en haar moeder tot bittere armoede, tot haar moeder geen andere keuze had dan haar dochter in slavernij te verkopen, niet wetende dat Amara in een bordeel zou eindigen. 

Nu moeten Amara en de andere vrouwen elke dag eropuit om klanten te lokken om voldoende geld te verdienen voor hun eigenaar, Felix. Een leven dat niet gemakkelijk is en weinig lichtpuntjes heeft. De zusterschap tussen de vrouwen onderling zorgt er voor dat ze het kunnen volhouden. 

Amara wil maar Ă©Ă©n ding, uit dit leven ontsnappen, maar dit zal niet gemakkelijk zijn. In haar voordeel werkt dat ze een goede opleiding heeft gehad en bijvoorbeeld de lier kan bespelen. Zo kan ze verhuurd worden op feesten, waar ze in contact kan komen met de rijkere mannen in Pompeii en hopelijk wil Ă©Ă©n van hen haar als zijn concubine aannemen. 

Deel twee: Het huis met de gouden deur
 
Hierin heeft Amara dit voor elkaar gekregen. Ze heeft haar vrijheid en is comfortabel geĂŻnstalleerd in een huisje, waar haar rijke patroon haar bezoekt. Je zou zeggen dat ze het voor elkaar heeft, maar het probleem is dat Amara worstelt met de vrijheid die ze nu heeft. De prijs is namelijk heel erg hoog geweest en ze merkt dat ze nog altijd niet los is van Het wolvennest, want Felix weigert haar los te laten. Amara kan zelf dat leven ook niet achter zich laten, ze maakt zich zorgen om de vrouwen die er nog werken en probeert hen te helpen. 

Bovendien kan Amara nog altijd niet zeker zijn van haar veiligheid en toekomst, want ze is volkomen afhankelijk van de nukken van haar patroon, die misschien toch minder fijne trekken heeft dan ze eerst heeft gedacht.  

Maakt ze wel de juiste keuzes of zet ze juist alles wat ze heeft bereikt op het spel?


Deel drie: De tempel van Fortuna
Hier vinden we Amera terug in Rome, met haar nieuwe patroon. Keizer Vespasianus is net overleden en zijn zoon Titus heeft de kroon heeft overgenomen, maar zijn broer Domitianus ontevreden is met deze gang van zaken. In deze politieke machinaties komt Amara zijdelings terecht, maar dit maakt het niet heel veilig voor haar. Om haar veiligheid te garanderen besluit Amara's patroon met haar te trouwen. Als getrouwde vrouw heeft ze meer rechten dan ze als concubine zou hebben. 

Amara gaat terug naar Pompeii om haar familie terug te zien en voorbereidingen voor het huwelijk te treffen, maar ze komt aan in oktober 79 en Vesuvius staat op het punt om uit te barsten en van Pompeii een dode stad te maken. Kunnen zij en haar geliefden ontsnappen en hoe gaat Amara nu verder? 

Ik begon een beetje aarzelend aan deze trilogie, ik had niet echt een idee wat ik kon verwachten. Ik vreesde te veel expliciete scenes, gezien het onderwerp, maar gelukkig zitten die er niet in. 

Het taalgebruik is wel onverbloemd, maar dat lijkt me logisch. Je schrijft geen verhaal over prostitutie in het Romeinse rijk om dat vervolgens te verdoezelen. De situatie van de slavinnen in Het wolvennest wordt ook geen moment geromantiseerd, en het wordt recht voor zijn raap verteld. Ook in de latere delen is er geen enkele twijfel over dat Amara weliswaar ontsnapt is aan het bordeel, maar dat haar situatie niet benijdenswaardig is en dat ze totaal geen zekerheid heeft. 

De personages worden zeer goed getroffen en je voelt met elk van hen mee. De verwrongen relatie die Amara heeft met Felix (en eigenlijk alle vrouwen met Felix), is ook begrijpelijk. Het is bijna een soort Stockholmsyndroom, gevormd door de situatie waar iedereen in zit. Ik begreep wel dat ze niet los kon komen en dat Felix een grip op haar bleef houden. 

Amara is een vrouw die soms goede en soms slechte keuzes maakt, en soms het goede probeert te doen, maar dan toch de zaak erger maakt. Ze is beslist niet perfect, maar is ze is wel oprecht en ze heeft integriteit. Ook de andere personages komen goed uit de verf en kwamen tot leven. Ik haatte Felix en Rufus, maar hield van Dido, Philos, Brittanica, Julia en Livia. 

Geweldig zijn ook de historische details die her en der door het verhaal geweven worden. Dit maakt dat het oude Pompeii en het leven in die tijd in alle brutaliteit en felheid duidelijk wordt. Lupanar is de naam voor Ă©Ă©n van de werkelijke bordelen in Pompeii, dit betekent zowel bordeel als wolvennest. Lupa was het woord voor zowel wolvin als prostituee. 
Maar ook andere gebouwen en huizen uit Pompeii komen naar voren, al is het in een beschrijving van een fresco of een mozaĂŻek aan de muur of bij een deur. 

De graffiti op de muren, de gebruiken, het eten, de feesten, de verschillen tussen vrije mensen en slaven, de kleding en de gebruiksvoorwerpen komen allemaal naar voren in het verhaal, op een volkomen natuurlijke wijze. Het verhaal wordt nergens onderbroken door een historische uitleg, maar het hele boek ademt de sfeer van het oude Rome en het oude Pompeii en dit is werkelijk uitstekend gedaan. 

Wat mij betreft welk elk deel beter en leefde ik meer en meer mee met Amara en de haren. In het laatste deel is het stuk over de uitbarsting van de Vesuvius adembenemend spannend, ik zat echt op het puntje van mijn stoel. Ik kon me goed voorstellen hoe dit voor de mensen geweest moet zijn. Men wist namelijk niet dat de Vesivius een vulkaan was en de toenemende aardbevingen werden niet als een waarschuwing opgevat dat het mis kon gaan. Een deel van de mensen kon de stad verlaten, maar was daarna wel alles kwijt. 

Kortom, Het wolvennest, The wolf den, is een uitstekende historische trilogie die mijn verwachtingen ruimschoots heeft overtroffen en Elodie Harper is een auteur om in de gaten te houden. 


Als ik het goed zie, is deel 3 (nog) niet in het Nederlands vertaald, maar deel 1 en 2 zijn dat wel.

The wolf den uitgegeven in 2021, 457 bladzijdes. 
In het Nederlands vertaald als Het wolvennest. 

The house with the golden door, uitgegeven in 2022, 486 bladzijdes
In het Nederlands vertaald als Het huis met de gouden deur

The temple of Fortuna, uitgegeven in 2023, 474 bladzijdes
Voor zover ik kan zien (nog) niet in het Nederlands vertaald. 

Reacties

Populaire posts