De lessen van meneer Picquier, Marc Roger
Eén van deze bewoners is meneer Picquier, een voormalige boekhandelaar die in zijn kamertje leeft tussen drieduizend van zijn schatten. Meneer Picquier heeft Parkinson en kan zelf niet meer lezen, en uit medelijden stelt Grégoire voor dat hij elke dag een uurtje zal komen voorlezen.
De directrice van het tehuis ziet er in de eerste instantie niet zoveel heil in, maar gaat accoord omdat meneer Picquier een zekere standing in het tehuis heeft, naar hem wordt geluisterd.
De voorleessessies vormen het begin van een nieuw leven voor Grégoire, die van meneer Picquier niet alleen leert hoe hij zijn stem moet gebruiken en de juiste intonatie, maar ook hoe hij de stukken moet kiezen die geschikt zijn voor zijn publiek. Langzamerhand leert Grégoire dat het leven meer inhoud heeft dan hij ooit had gedacht, en dat hijzelf meer kan dan iemand van hem had verwacht.
Door de literatuur waar hij nu kennis mee maakt, leert hij wat hij mooi vindt en wat niet, beseft hij wat voor hem waarde heeft en wat niet en komt hij op plaatsen waar hij nog nooit eerder van heeft gehoord. De wereld van de literatuur heeft hem een compleet nieuwe wereld te bieden.
De voorleessessies krijgen bekendheid in het tehuis, meer en meer bewoners sluiten zich aan en de dokter schrijft zelfs voorleesuurtjes voor in plaats van een extra medicijn. Grégoire neemt steeds meer op zich en als meneer Picquier aan zijn laatste dagen begint, zal Grégoire voor hem nog een laatste opdracht uitvoeren.
De lessen van meneer Picquier is een hartverwarmende en charmante roman. De schrijver Marc Roger is zelf voorlezer en dit is zijn debuut. Helemaal volmaakt is het boek niet, maar ik heb er toch heel erg van genoten. Hilarisch zijn de momenten dat meneer Picquier en Grégoire het tehuis op stelten zetten en bijvoorbeeld via een ingenieus systeem midden in de nacht wat erotische meesterwerken aan de oudjes voorlezen (tot de directrice dit een halt toeroept).
Mooi hoe Grégoire zijn eigen stem en zijn eigen weg weet te vinden. Meneer Picquier heeft hem zetjes gegeven in de juiste richting, en hem geholpen om bepaalde obstakels te overwinnen, maar uiteindelijk moet je volwassen worden alleen doen. De tocht die Grégoire maakt is hierbij de laatste proef die hij moet volbrengen.
De boeken die genoemd worden en de gedeeltes van teksten en gedichten laten zien hoezeer Marc Roger houdt van boeken en lezen en deze fragmenten vormen een waardevolle aanvulling op het verhaal.
Een fijn boek.
Originele Franse titel: Grégoire et le vieux libraire (2019)
Nederlandse uitgave 2020 door uitgeverij AW Bruna
Nederlandse vertaling: Marga Blankestijn
Bladzijdes: 203
Reacties
Een reactie posten