Voici que la saison décline, Victor Hugo
L'ombre grandit, l'azur décroît
Le vent fraîchit sur la colline
L'oiseau frisonne, l'herbe a froid
Août contre septembre lutte
L'océan n'a plus d'alycon
Chaque jour perd une minute
Chaque aurore pleure un rayon
La mouche, comme prise au piège,
Est immoble à mon plafond.
Et comme un blanc flocon de neige
Petit à petit, l'été fond.
(Victor Hugo 1802-1885)
Nu het seizoen ten einde loopt,
de schaduwen toenemen en het blauw verdwijnt.
In de heuvels de frisse wind,
de vogels rillen en het gras is koud.
Augustus vecht met september
Op de oceaan zijn de grote vogels weggetrokken
Elke dag verliest een minuut
Elke zonsopgang een straal minder
Een mug, alsof hij gevangen zit,
zit roerloos op mijn plafond.
En zoals een witte sneeuwvlok
smelt langzaam de zomer weg.
(deze vertaling is zeker niet bedoeld als poëtische of literaire vertaling, dat is een vak apart en ik denk niet dat ik dat beheers. Mijn vertaling is puur bedoeld om de betekenis van het Franse gedicht te geven)
Reacties
Een reactie posten