The raven scholar, Antonia Hodgson

Neema Kraa is het hoofd van de administratie van de keizer en is verantwoordelijk voor de organisatie van het grote festival waarin de nieuwe keizer wordt bepaald. 

Na vierentwintig jaar is er een einde gekomen aan de regeringstermijn van keizer Bersun en er moet een opvolger gekozen worden. Hiervoor wordt er een toernooi georganiseerd waarin acht strijders verschillende onderdelen moeten voltooien. De strijders komen van de zeven kloosters die elk gelieerd zijn aan één van de mythische dieren, Vos, Hond, Tijger, Raaf, Os, Aap en Beer. En de Draak, die een aparte status heeft, stuurt een afgevaardigde. 

Neema Kraa behoort tot het klooster van de Raaf, maar ze is niet heel geliefd, hoewel ze een hoge positie heeft gekregen aan het hof. Haar wijsneuzige manier van doen wordt gezien als pedant, haar sociale onhandigheid als arrogantie en haar hoge positie terwijl ze van gewone komaf is, wordt haar kwalijk genomen.

Het festival dat ze tot de kleinste details heeft georganiseerd en verloopt geweldig, tot de kandidaat van het Ravenklooster wordt vermoord. De keizer besluit dat Neema de juiste persoon is om de zaak te onderzoeken, maar ook om de positie in te nemen als de Ravenkandidaat in het toernooi. 

En terwijl ze haar best moet doen om de verschillende proeven zo goed mogelijk te doorstaan, komt ze erachter dat oude zonden lange schaduwen hebben. Acht jaar geleden is er namelijk iemand in het keizerrijk veroordeeld tot een lange lijdensweg en een afschuwelijke dood, en deze persoon was onschuldig. En allerlei mensen die een rol spelen in het toernooi, hebben op de één of andere manier met deze zaak te maken. Neema komt meer en meer te weten en alles blijkt volkomen anders te zitten dan ze ooit had gedacht. 

The raven scholar is een geweldig boek, nu al één van de beste fantasyboeken die ik dit jaar gelezen heb. De wereldopbouw is ontzettend goed. Het is origineel, goed uitgewerkt en logisch. 

De personages zijn sympathiek en genuanceerd. Ik mocht Neema heel graag, maar ook Cain, Shal, Fenn Fedala, Tala en Breena zijn aardig en hebben goede eigenschappen zonder dat ze perfect zijn. En Sol, de Solitaire Raaf die zich hecht aan Neema was een heerlijke drama-queen (king?) die voor een vrolijke noot zorgde. Ik houd van Sol!

Er zitten naast de vaart en de dramatiek, en een beetje romantiek ook veel humoristische opmerkingen en terzijdes in dit boek, die het ontzettend leuk maken om te lezen. De schrijfstijl is erg goed. 

Het idee van een toernooi is totaal niet origineel, maar deze uitwerking is dat wel, waarin elk klooster een eigen proef bedenkt, die typerend is voor de eigenschappen van het mythische dier waar ze aan gelieerd zijn. Dit is zeer goed gedaan, en is daadwerkelijk verschillend van alle andere toernooien in andere fantasy-boeken. 

De plot en de opbouw van het verhaal zijn uitstekend en er waren allerlei wendingen die ik niet zag aankomen, maar die ervoor zorgen dat je op het puntje van je stoel zit. 

Kortom, het mag duidelijk zijn: ik vond The raven scholar echt een fantastisch en geweldig goed boek, dat ik niet genoeg kan ophemelen. Het enige nadeel is dat het het eerste deel is in een trilogie, en dat we nog lang moeten wachten op de volgende delen. Want wat mij betreft had ik het liefst in één keer doorgelezen. 

Uitgegeven in 2025

Bladzijdes: 643

(nog) niet vertaald in het Nederlands