Belangrijke beslissingen
Als de toetsweek voorbij is en de leerlingen al in
vakantiestemming zijn, staat er voor ons in de laatste week voor de
zomervakantie nog iets belangrijks op het programma.
In deze week hebben we de
laatste rapportvergaderingen; de overgangsvergaderingen.
Meestal heb je een redelijk goed idee hoe een leerling
ervoor staat en hoe de leerling het gaat doen.
Bij het 3e rapport,
in april ongeveer, maken we dan ook al een prognose voor volgend jaar, hoeveel
leerlingen komen er in een volgende klas, hoeveel blijven er zitten?
Maar leerlingen stellen je soms voor een verrassing. De
laatste toetsweek kan nog een heleboel veranderen. Leerlingen die het hele jaar
op overgaan stonden, staan nu opeens een onvoldoende teveel, en anderen hebben
alles uit de kast getrokken en zijn tegen alle verwachting in gewoon regulier
te bevorderen.
De eindvergaderingen zijn lange en intense vergaderingen,
omdat je over sommige leerlingen een hele discussie hebt. Alle leerlingen
worden even genoemd, maar bij een aantal moet je stil blijven staan. Want wat
doen we met de leerlingen die niet over kunnen?
We hebben natuurlijk een overgangsregelement, waarin precies
staat met hoeveel onvoldoendes je nog over kunt en waar de grens ligt.
Zo staat
er bijvoorbeeld in dat je van 4Havo naar 5Havo één vijf mag hebben, maar bij
twee vijven moet je ook twee compensatiepunten hebben (dwz, twee zevens of
zelfs een acht). Bovendien mag je voor de kernvakken Nederlands, Engels en
Wiskunde slechts één vijf hebben.
Het zou heel gemakkelijk zijn om dit rigide toe te passen, en
elke leerling die niet aan deze normen voldoet, te laten zitten, maar daarmee
zouden we de leerlingen geen recht doen. En dat is precies wat we wél willen
doen in de eindvergadering. We willen elke leerling op de juiste plek hebben,
met zoveel mogelijk kans om het volgend jaar beter te presteren.
We nemen hierbij allerlei factoren in overweging, zoals gezondheidsproblemen,
sociale factoren, de thuissituatie en de motivatie. Sommige leerlingen hebben
te maken gehad met sterfgevallen, ernstige ziektes of uithuisplaatsing. Dat
heeft allemaal invloed op het welbevinden van een kind en op de resultaten op
school.
Het kan dus voorkomen dat we in vergelijkbare situaties toch
tot een andere beslissing komen, omdat we voor elk kind proberen te kijken naar
de specifieke situatie van dat kind.
Voor de één zal een jaar doubleren beter zijn omdat er
teveel gaten in de kennis zitten, voor een ander zal plaats nemen in een hogere
klas beter zijn, ondanks een teveel aan onvoldoendes.
Voor sommige leerlingen komt
er een herexamen aan het einde van de vakantie die zal bepalen of ze doorgaan
naar een hogere klas, anderen krijgen een reparatieprogramma en een contract
waarin staat waaraan ze volgend jaar moeten voldoen.
Als mentor heb je hier een grote en verantwoordelijke rol in
(ik lig er de nacht van te voren zelfs wakker van). Als het goed is, ken je je
leerlingen en hun achtergronden en heb je er al lang over nagedacht wat het
beste voor hen is.
De kunst is dan om andere collega’s in de vergadering
hiervan te overtuigen en veel ligt aan de manier waarop je dat doet. Het helpt
als je een heldere uiteenzetting van de situatie hebt en een voorstel met goede
argumenten, maar soms heb je een leerling die zoveel collega’s tegen de haren
heeft ingestreken, dat die niet erg genegen zijn die leerling nog een kans te
geven.
Er zijn soms ook collega’s die de rapportvergaderingen aangrijpen om
stokpaardjes uit de kast te halen en hun mening willen ventileren over het
school- en cijfersysteem en probeer dan de discussie maar weer in goede banen
te leiden!
Toch komen we er meestal goed uit, en hebben we beslissingen
genomen waar we tevreden over kunnen zijn.
Niet dat we het altijd perfect doen,
of hierin geen fouten maken, maar wel omdat we elke leerling zien en oprecht
ons best doen, met al onze expertise en ervaring en liefde voor de leerlingen,
om de leerlingen de beste kansen te geven.
Wat een liefde voor je vak spreekt hier uit. Heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, fijn om te horen. Ik denk ook dat je als leraar je vak niet kunt uitvoeren als je niet het beste voor de leerlingen wilt. Je moet van ze houden, anders gaat het niet!
VerwijderenGroetjes,
Interessant inkijkje, en stof voor meerdere verhalen!
BeantwoordenVerwijderenDank je, Hella, ik zou hier inderdaad heel wat verhalen over kunnen vertellen, zowel over de leerlingen als over collega's :-)
VerwijderenGroetjes,
Mooi verhaal, lijkt me niet altijd even makkelijk zeg. Geniet van je vakantie!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, Koen, gemakkelijk is het zeker niet altijd, omdat er zoveel factoren meewegen en je elk kind recht wilt doen. Maar we doen ons best :-)
VerwijderenGroetjes,