Boekentip op zondag (11/18)

Zondagen in augustus, Patrick Modiano

Dit boek kan natuurlijk alleen maar besproken worden op een zondag in augustus, vandaar dat ik daarvoor deze laatste zondag neem.

Het verhaal begint met Jean, een fotograaf die nu in Nice woont, die opeens op de markt een man herkent, iemand die hij had verwacht nooit terug te zien.

Ze gaan wat drinken en halen herinneringen op aan vroeger, toen ze elkaar een paar keer hadden ontmoet, maar vooral praten ze over Sylvia. Aan de ene kant is Jean blij deze man weer te zien en eindelijk de kans te hebben hem te confronteren, maar aan de andere kant wil hij ook zo min mogelijk met hem te maken hebben.

Daarna krijgen we de herinneringen van Jean, die terugdenkt aan de tijd dat hij met Sylvia in Nice woonde. Ze waren overduidelijk voor iemand op de loop en hielden zich schuil in een klein pension. Ze leerden een Amerikaans echtpaar kennen, maar waren die wel te vertrouwen, waren zij wel wie ze zeiden te zijn? En wat had de grote diamant van Sylvia met alles te maken?

In het laatste deel komen we erachter hoe de personen met elkaar verbonden zijn en hoe de gebeurtenissen in Nice al in gang gezet zijn langs de oevers van de Marne.

Dit klinkt wat vaag, maar ik wil niet teveel van het plot weggeven, dat zou zonde zijn. Want Zondagen in augustus is opnieuw een schitterend boek, met alle kenmerken van een Modiano. Het heeft de karakteristieke opbouw waarin iemand terugdenkt aan vroeger en er langzaam allerlei details naar voren komen. Namen, straten, gebeurtenissen, personen, ze spelen allemaal een rol, maar pas op het laatst wordt duidelijk hoe het zit.

Ik houd van de boeken van Patrick Modiano, al moet ik wel de rust hebben om ervan te kunnen genieten. Het werkt niet om zijn boeken even snel tussendoor te lezen, je moet er de tijd voor nemen om het tempo van de herinneringen over je te laten komen en je langzaam onder te dompelen in de sfeer die wordt opgeroepen.

Hoewel dat meestal in Parijs is, is het ditmaal in Nice, maar dat maakt niet uit voor de manier waarop de stad tot leven wordt gebracht en je met de hoofdpersoon meeloopt langs de straten en de pleinen en de plekken van het verleden.

Prachtig, weemoedig en intrigerend: en niet alle vragen worden beantwoord en niet alle losse eindjes worden weggewerkt. We weten nog altijd niet wat er nu precies is gebeurd en wie er te vertrouwen was of niet.
Maar mooi, heel mooi.

Oorspronkelijke Franse titel: Dimanches d'août (1986)
Deze Nederlandse uitgave 2014 door uitgeverij Querido
Nederlandse vertaling Edu Borger
Bladzijdes: 173

Reacties

  1. Ah mooi! Ik heb van Modiano tot nu toe alleen Om niet te verdwalen gelezen. In jouw beschrijving herken ik het tempo, het voorzichtige, het plotseling een voorval herinneren. Ik ga, als ik de rust heb, toch nog eens wat meer van hem lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb nu een aantal van zijn boeken gelezen en er ook een paar besproken en ik vind eigenlijk al zijn boeken heel erg mooi.
      Ik kan me voorstellen dat hij niet iedereen aanspreekt, maar voor iemand die er oog voor heeft Ă©n de rust om ervan te genieten, is hij een geweldige schrijver.

      Groetjes,

      Verwijderen
  2. Hoi Bettina, ik ga Modiano ook op mijn lijst zetten van schrijvers waar ik nog wat van moet lezen. Voordeel is daarbij ook dat zijn boeken vrij dun zijn! Ik zal eens wat rondsnuffelen op internet om te beslissen welke titel het gaat worden. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kan hem zeker aanbevelen, al weet ik natuurlijk niet of zijn werk jou ook aanspreekt. Maar ik ben heel benieuwd als je een van zijn boeken hebt gelezen wat je ervan vindt. Als ik je mag aanraden, dan vond ik persoonlijk 'De straat van de donkere winkels' een van zijn mooiste.

      Groetjes,

      Verwijderen
    2. Hoi Bettina, dan zoek ik niet verder, deze wordt het dan. Ik heb het boek zojuist gereserveerd via de bibliotheek. Groetjes, Erik

      Verwijderen
  3. IK heb enkele jaren geleden een valse start gemaakt met Modiano, maar dit boek betekent vast een nieuw begin. Ik neem er alvast de tijd voor! (misschien was ik de vorige keer ook wel te haastig, bedenk ik nu ik jouw blog lees!)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat je voor Modiano idd de tijd moet nemen. Het zijn dunne boeken, maar je moet ze niet haastig lezen of snel tussendoor. Ik denk dat hij een schrijver is die jij wel zal kunnen waarderen, dus ik ben blij dat hij een tweede kans van je krijgt!

      Groetjes,

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts