Kleedkamer in kindertijd, Patrick Modiano

Ergens in ballingschap in een stad in waarschijnlijk Noord-Afrika, woont de schrijver Jean Moreno. Hij heeft een schuilnaam en wil niet dat bekend wordt dat hij hier woont. Hij doet zijn uiterste best om zoveel mogelijk uit de schijnwerpers te blijven. Er wordt gehint naar een gebeurtenis in het verleden waarvoor hij alle aandacht nu wil ontsnappen, maar het blijft bij een korte vermelding. 

Hij werkt als feuilletonschrijver voor de radio en heeft een wat vreemde relatie met iemand die hem in de gaten moet houden. 

Als Jean op een gegeven moment een meisje op een terras ziet zitten, komt ze hem bekend voor. Hij weet niet precies waar hij haar van kent, of dat ze hem alleen aan iemand doet denken, maar ze brengt wel zijn gedachten weer terug naar de tijd dat hij nog in Parijs woonde. 

Eerst in de kleedkamers van zijn moeder die actrice was in een klein theater en enkele jaren later in de kleedkamer van een dame die hij beminde, maar die hem alleen als oppas gebruikte om voor haar dochtertje te zorgen. 

Hij herinnert zich gebeurtenissen en verbanden, terwijl hij ondertussen contact zoekt met het meisje en probeert erachter te komen wat de reden is dat zij naar deze uithoek is gekomen waar alleen de mensen aanspoelen die door het lot zijn meegesleurd. 

Kleedkamer in kindertijd is een echte Modiano, alle bekende elementen zijn aanwezig. Er is een schrijver met een geheim, die terugdenkt aan vroeger. De herinneringen aan Parijs, aan vroeger, aan mensen die ooit bekenden waren, aan straten waar ooit gelopen werd. Ik denk dat ik een Patrick Modiano zou herkennen, alleen al door de sfeer en de bekende factoren die zo kenmerkend zijn. 

En tegelijkertijd is dit toch ook weer een nieuw verhaal, met een andere sfeer omdat het zich afspeelt in een soort ballingschap, in een verre stad waar Parijs echt alleen maar een verre herinnering is. Het gaat over de redenen waarom mensen zich terugtrekken, in zelfgekozen isolement leven en het leven ontlopen en met weemoed terugkijken op vroeger. 

Het feuilleton dat Jean Moreno schrijft, over de lotgevallen van een ontsnapte koning Lodewijk XVII die nu een planter op Jamaica zou zijn, is in dit geval heel veelzeggend. Ook hier iemand die eerst gevierd en geliefd was en uiteindelijk zichzelf verstopt en probeert een nieuw leven op te bouwen, ver weg van al het bekende. 

Het is zo knap hoe Patrick Modiano elke keer in staat is om met een aantal elementen een nieuw verhaal te maken, dat aan de ene kant heel sober is en veel ongezegd laat, maar dat je aan de andere kant meeneemt en pas loslaat als je het boek dichtslaat. 

Dit boek is al enkele jaren geleden geschreven, in 1989, maar het is nu pas in het Nederlands uitgegeven. 

Originele Franse titel: Vestaire de l'enfance (1989)

Nederlandse uitgave 2021 door uitgeverij Querido

Nederlandse vertaling: Paul Gellings

Bladzijdes: 152

Reacties

Populaire posts