Dit en dat, april 2022

The velvet queen (2021)

Vorige week zag ik in het filmhuis van de bibliotheek de prachtige documentaire The velvet queen. Ondanks de Engelse titel is dit de Franse documentaire La panthère des neiges over de reis die schrijver Sylvain Tesson en natuurfotograaf Vincent Munier maakten naar de Himalaya om de sneeuwpanter te zoeken. Ik heb het boek van Tesson hierover gelezen en vond dat een prachtig boek (bespreking HIER), dus de documentaire moest ik natuurlijk ook zien. 

Ik kan maar één woord zeggen: magistraal. Het landschap, de verschillende dieren en de twee mannen die elk vanuit een heel andere insteek op zoek zijn naar een schuw dier dat zich bijna nooit laat zien, met de prachtige filosofische overwegingen van Tesson, ondersteund door prachtige muziek; het is magistraal. 

Als je de kans krijgt, ga deze film kijken, want je komt helemaal zen de bioscoop uit, vol bewondering voor mensen als Munier en Tesson die de natuur op zo'n bijzondere manier weten vast te leggen, met zoveel respect voor het onderwerp.

Zaaigoed

Toen de oorlog uitbrak in Oekraine wilde ik iets helends, iets waar ik blij van werd en ik heb toen plantjes gezaaid. Dat ging eerst heel voorspoedig en daarna ging het helaas helemaal mis. De plantjes die het in het kasje zo goed deden dat ze er bijna uitgroeiden, dat ik ze heb overgeplant, gingen dood, ondanks mijn verdere goede zorgen. De andere potjes en plantjes hebben ook de geest gegeven. 

Ik vermoed dat ik veel te vroeg en te snel ben geweest, gedreven door mijn wens om wat te laten groeien. Maar dat is ook weer een les geleerd, soms moet je geduld hebben en kijken of iets wel mogelijk is. Niet getreurd: ik heb dit zielige gedoe weggegooid en nieuwe plantjes gekocht. Wordt vervolgd!

Belfast (2021)

Als je deze meivakantie of op een ander moment nog naar de film wil, kan ik je ook de film Belfast aanraden. Dit is het verhaal van een klein jochie dat opgroeit in Belfast toen daar net The troubles uitbraken. Opeens stonden buren tegenover elkaar, werden straten gebarricadeerd en konden er elk moment bommen afgaan. 

De familie van Buddy heeft het niet breed. Vader is de helft van de tijd in Engeland omdat hij daar meer kan verdienen en een groot deel van de opvoeding van Buddy en zijn oudere broer komt op hun moeder terecht. De familie heeft zich altijd thuis gevoeld in hun wijk in Belfast, maar als de onrust toeneemt is het maar de vraag of ze hier kunnen blijven. 

Prachtige film van Kenneth Brannagh die zowel de film heeft geschreven als geregisseerd. Mooie rollen voor onder ander Ciarán Hinds en Judie Dench als de grootouders en Jamie Dornan als de vader (die beter kan acteren dan je van hem zou verwachten). De film is bijna helemaal in zwart-wit, maar dat valt eigenlijk helemaal niet op. De soundtrack is prachtig. Aanrader.