Nieuwe winkels

In de beste omstandigheden zou het mij al een gevaarlijke zaak lijken om je eigen winkel of je eigen bedrijf te beginnen. Dat is dan ook precies de reden dat ik geen ondernemer ben, ik ben er te schijterig voor, ik mis die zorgeloosheid om met die onzekerheid om te gaan en dat allemaal te durven.

Met andere woorden, ik geniet van de zekerheid van loondienst, een vast contract en een keurig bedrag dat zonder mankeren elke maand op mijn bankrekening binnenkomt.

In goede tijden zou ik het al een hele onderneming vinden, laat staan in déze economische tijden. Ik zie regelmatig winkels waarvan ik denk ‘kan dat uit?’ Ik kan me van sommige winkels gewoon niet voorstellen dat ze genoeg omzet binnen krijgen om te blijven bestaan. Soms kun je het ook al een beetje aan zien komen. De delicatessenwinkel is hier na minder dan een jaar weer dicht, failliet. Als ik er langs kwam en de grote hoeveelheden exotisch fruit en groenten zag had ik al het idee dat ze die niet kwijt zouden raken die dag, of zelfs maar die week. Dat de winkel nu dicht is en dat er een bord van de makelaar hangt is triest, maar kwam niet onverwacht.

Onder mijn flat zijn een aantal winkels, en sommige daarvan lopen goed. De kledingzaak wordt zelfs op zondag druk bezocht en de scooterwinkel krijgt volgens mij klandizie uit heel Flevoland. Dat hoop ik tenminste maar wel.

Een van de winkels stond steeds leeg, maar nu komt er weer een nieuwe zaak. En als ik eerlijk ben denk ik dat dit geen lang leven beschoren zal zijn. Het wordt namelijk een taartenwinkel. Een winkel die inspeelt op de mode van cupcakes (van die kleine bolle cakejes die je zo leuk kunt versieren) Heel schattig. Maar zullen de taartjes en de cakejes genoeg opbrengen om deze winkel langer dan een jaar te laten bestaan? Ik vrees het niet. Ik ben geen Lord Alan Sugar, maar sommige dingen zijn volgens mij gewoon gezond verstand.