De laatste dagen van het schooljaar

We zijn bezig met de laatste dagen van dit schooljaar en op de een of andere manier vallen ze me zwaar. Er zitten altijd een heleboel rare gewoontes, verplichtingen en dingen die nu eenmaal zo gedaan worden vast aan die laatste dagen.

Als de proefwerkweek gedaan is, is er tijd om na te kijken en de cijfers in te voeren. Vriendin M. en ik hadden het er nog over dat het tegenwoordig toch wel prettig is dat je dit tegenwoordig vanuit je huis op je eigen computer kunt doen. Ik kan mij nog de tijd herinneren dat je echt naar school moest om het in te leveren, zelfs al was je die dag vrij.
Maar als de cijfers eenmaal bekend zijn, komt het ergste; het teruggeven van de toetsen. 

Dit kan heel gemakkelijk geregeld worden, de leerlingen kunnen tussen bepaalde tijden lokaal-hoppen om alle docenten te spreken. Dat is ontspannend en leuk. Maar toen een paar jaar geleden de minister van onderwijs bijna in een stuip terecht kwam omdat er (oh shock en horror) te weinig uren gegeven werd, is er bedacht dat het teruggeven van de toetsen klassikaal in vaste uren moet gebeuren. De minister ligt allang in een stuip van andere dingen, maar deze maatregel is er nog. Een verschrikking voor de leerlingen en voor ons, want niemand heeft meer zin om die toetsen intensief door te nemen. En het verzoek van het MT was om de leerlingen vooral in het lokaal te houden, veertig minuten lang. Tsja, het eerste uur ging het nog oke, maar al snel werd het complete chaos. Toevallig is dat het soort chaos waar ik wel in gedij, namelijk de chaos van de burgerlijke ongehoorzaamheid, dus ik heb er mijn steentje aan bij gedragen door leerlingen inderdaad eerder weg te laten gaan.

In deze laatste dagen krijg je ook nog eens te maken met, als ik het zo bot mag zeggen, zeurende leerlingen. Sommigen zien namelijk de bui hangen, schrikken van hun eindcijfer en hopen nu met een extra opdracht voor elk vak zo hoog te scoren dat ze vier periodes slecht werken ongedaan kunnen maken en komen daarom bedelend langs bij alle docenten. Onnodig te zeggen dat dit natuurlijk niet werkt en dat zorgt voor een heleboel moeizaam gedoe.

Mentoren die bij je langs komen om te zien of er nog iets te regelen valt, afdelingsleiders die steeds bezorgder gaan kijken want er blijven er nu wel heel veel zitten en de formatieplanningen kloppen dan niet meer. Bovendien waren de examenresultaten ook al niet om over naar huis te schrijven en de schoolleiding roept dat we volgend jaar goed moeten evalueren.

Ellendig woord, evalueren. In het onderwijs moet altijd veel geëvalueerd worden, dat begint al bij de opleidingen. Het komt erop neer dat je met elkaar verzandt in een soort wollig geklets met een conclusie die niemand begrijpt. Dit komt omdat de oplossing van een heleboel problemen in het onderwijs namelijk best heel simpel is. Laat de docenten gewoon eens lesgeven zonder allerlei dingen van bovenaf te regelen en allerlei idiote maatregelen te nemen die het onderwijs er niet beter en zeker niet leuker op maken. Maar dat is waarschijnlijk weer een compleet ander verhaal.

Reacties

  1. Haha, wat herkenbaar!! Veel succes in deze laatste week en geniet daarna lekker van je welverdiende vakantie! Groetjes, Emma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook hier veel herkenning, voor mij met name het stuk over evalueren. Als er bij mij op school wordt geevalueerd, is het vaak voor de show: de echte beslissing is door hogerhand allang genomen, het voetvolk mag nog wat zonder resultaat napruttelen !!

    Vriendin M.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank jullie beiden voor jullie reacties, ik denk dat meer mensen uit het onderwijs dit wel herkennen. En ja, schoolleidingen hebben inderdaad de neiging om een beslissing alvast te nemen, zodat het evalueren alleen nog voor de show is.

    groetjes, Bettina

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts