Schotse jongens in Assen

Het Drents Museum is er opnieuw in geslaagd om een bijzondere en interessante tentoonstelling samen te stellen. 

In het voorjaar was ik hier al voor mij onbekende werken van Kazimir Malevich, nu waren een aantal Schotse schilders aan de beurt. Deze schilders waren goede vrienden van elkaar noemden zichzelf ‘the boys’. Zo refereerden ze ook aan elkaar als ze elkaar schreven. Regelmatig troffen ze elkaar in Glasgow, vandaar de naam The Glasgow boys.

De Glasgow boys haalden hun inspiratie uit de Franse impressionisten en vanuit Nederland, maar ook een schilder als Whistler werd gezien als voorbeeld.

Ze wilden niet de romantische Schotse landschappen schilderen die zo populair waren geweest onder de vorige generatie, maar ze wilden de mensen vastleggen en het landschap zoals het was. 

Ze schilderden in de open lucht (en plein air), net zoals de Franse impressionisten, al was dat natuurlijk in het winderige en natte Schotland niet altijd gemakkelijk of prettig.

Ze wilden het moment, de impressie vastleggen, zoals hun stijl duidelijk maakte en ook hierin volgden ze de Fransen.

Langzaam zie je dat er een verandering komt in de onderwerpen, ook de middenklasse wordt geschilderd en het moderne leven wordt zichtbaarder.

De tentoonstelling in Assen laat heel duidelijk de invloeden en de verbanden zien tussen de Schotse schilders en hun collega’s in andere landen. Ook werken van Jozef Israels en Anton Mauve of de Franse landschapsschilder Jules Bastien-Lepage hangen hier, zodat de Schotten in een groter geheel geplaatst worden en dit werkt heel goed. 

Zo’n tachtig schilderijen en veertig tekeningen geven in Assen een prachtig overzicht van de Glasgow boys.

Ik had nog nooit van deze schilders gehoord en hun werken waren dan ook volkomen onbekend voor me, maar juist daarom wilde ik deze tentoonstelling zo graag zien. Ik houd van de Franse Impressionisten en ik stelde me veel voor van deze tentoonstelling.

Ik ben absoluut niet voor niets naar Assen afgereisd; ik heb genoten van de mooie landschappen, de impressies van de Schotse natuur, de portretten en de vele andere onderwerpen. Aan de ene kant zijn de schilderijen heel herkenbaar door de stijl die ik ken van de Franse Impressionisten, maar toch hebben ze een eigenheid die heel mooi is om te zien. 

Mooi ook om invloeden van anderen te herkennen zoals de Japanse invloeden via Whistler of de Hollandse luchten, maar ook te zien hoe elke schilder het toch weer op zijn eigen manier deed.

Wat is het toch heerlijk dat we goede musea hebben zoals het Drents Museum in Assen die dit soort tentoonstellingen samenstellen en je kennis laten maken met iets nieuws.

Kortom, ga erheen en kijk zelf en vooral: geniet.

En vergeet niet om iets te gebruiken in Grand-café De krul, waar altijd een paar gerechten worden aangepast aan de tentoonstelling die er hangt. Bij Malevich kon je er blini's en bjorst krijgen, nu met de Glasgow Boys zijn het Cock-a- leekie en Schotse pasteitjes. Erg leuk bedacht! (en lekker)

De tentoonstelling is nog tot 7 februari 2016 te zien. Meer informatie HIER