Het leven van de elfen, Muriel Barbery

Twee meisjes komen terecht in afgelegen dorpjes. De jonge Clara in een dorpje in Italië waar ze opgroeit bij de pastoor en zijn oude huishoudster. De bergen en de verhalen van de herder vormen haar opvoeding, tot de broer van de pastoor een piano naar de pastorie laat brengen. 

Dan blijkt dat Clara kan spelen wat ze één keer heeft gehoord en vervolgens kan lezen wat ze net heeft gespeeld.

Ze wordt naar Rome gebracht, waar ze zal studeren bij de Maestro.

Ondertussen is er in een klein dorpje in Bourgondië Maria, die als baby als vondeling is opgedoken, met een dekentje met Spaanse woorden erop. Ze wordt liefdevol opgenomen in een van de families in het dorp, maar al snel blijkt dat ook zij een speciale gave heeft. Maria heeft een connectie met de natuur zoals de dorpelingen die nog nooit zijn tegengekomen. 

Dank zij haar zijn de oogsten overvloediger en de jacht beter dan ooit. Dit stemt de dorpelingen tot dankbaarheid en eerbied tegenover de overvloed die hen ten deel valt. De vreemde gebeurtenissen, waarbij een grijs paard, een everzwijn of een groep hazen een rol spelen, worden voor lief genomen, die horen er nu eenmaal bij als het om Maria gaat.

De krachten van Clara groeien als zij beter leert spelen en dan blijkt dat er een een connectie is tussen de beide meisjes en dat ze allebei een rol te spelen hebben in de strijd die zal komen. Ze worden beiden bijgestaan door de personen om hen heen. 

Bij Maria spelen haar pleegouders een belangrijke rol en ontpopt de pastoor Francois zich tot een onverwacht sterke bondgenoot. 

Clara zit vlak in het hart van de macht en wordt begeleid door de Maestro en zijn vrienden, die niet helemaal zijn wat Clara in de eerste instantie dacht.

Het leven van de elfen vereiste voor mij even een omschakeling. Ondanks de titel had ik namelijk een gewone roman verwacht en geen echte elfen, maar het verhaal is uiteindelijk een soort sprookje, waarin je bereid moet zijn om een aantal dingen gewoon aan te nemen en te accepteren.

Is Het leven van de elfen een boek voor iedereen? Dat denk ik niet, maar ik vond het uiteindelijk wel een bijzonder en een mooi boek en ik ben blij dat ik het niet na een paar hoofdstukken al heb weggelegd. Ik had hierbij natuurlijk ook gedachten dat Muriel Barbery eerder Elegant als een egel schreef, waar doorzetten ook beloond werd.

Opnieuw is dit een boek met lagen, waar het niet alleen om twee meisjes in kleine dorpjes gaat. Het is een poëtisch verhaal waarin kunst, natuur, schoonheid en muziek niet zonder elkaar kunnen bestaan. Ze zijn onderling verbonden door verbeelding en de drang om te scheppen, om iets te creëren. Aan de ene kant is dit sterker dan alles, maar dat wil niet zeggen dat dit niet bedreigd kan worden.

Het leven van de elfen is een bijzonder verhaal waarin je bereid moet zijn je te laten meevoeren door de beschrijvingen, de mooie zinnen en de vreemde gebeurtenissen, maar dan heb je een boek in handen dat nog lang blijft doorklinken. 

Originele Franse titel: La vie des elfes

Uitgegeven in 2015

Nederlandse uitgave 2016 door uitgeverij Prometheus

Nederlandse vertaling: Mario Molegraaf

Bladzijdes: 270