Spiegels van de ziel in het Singer museum

Papaverbed, 1919
Jac. van Looy

Eind 19e eeuw veranderde er veel in Nederland onder andere door industrialisatie en verstedelijking.

Sommige schilders vonden dit geweldig en zochten inspiratie in het drukke stadsleven, denk bijvoorbeeld aan Breitner en zijn afbeeldingen uit Amsterdam waarin je de drukte en de levendigheid van mensen en trams meteen voelt.

Andere schilders zochten het toch iets meer dichter bij zichzelf, in een reactie op deze vernieuwingen. Als zij al stadstaferelen schilderden, dan waren het nostalgische werken, met heimwee naar vroeger. Oude huizen, kleine straatjes, leuke doorkijkjes;, als een tegenhanger van al dat moderne geweld.

Deze schilders kijken niet zozeer om zich heen om de nieuwe wereld in zich op te nemen, maar kijken meer naar binnen. Zij schilderen geen grootse landschappen, maar als ze buiten schilderen is het in de tuin.

Uitzicht uit het atelier, Keizersgracht, 1924, Jan Veth

Stillevens zijn ook zeer geliefd als onderwerp, in deze zaal vond ik echt een paar schilderijen die voor mij het mooiste van de tentoonstelling waren.

Les buveurs d'eau 1884 door Piet Meiners

Portretten waren in of schilderijen met een spiritueel of religieus onderwerp, zeker nadat het katholicisme eind 19e eeuw weer erg in de belangstelling kwam, hoewel ook andere stromingen zoals theosofie de kunstenaars inspireerden.

Sint Jans Processie, 1895, Gijs Bosch Reitz

Jacobskerk, 1898, Piet Mondriaan

In het Singer Museum in Laren is er nu een tentoonstelling over die Nederlandse kunstenaars rond 1900 die niet de blik naar buiten, maar de blik naar binnen hadden. Spiegels van de ziel is een prachtige naam voor deze tentoonstelling die laat zien wat de schilders bezighield. Er zijn prachtige schilderijen te zien van Jan Toorop, Willem Witsen en Piet Mondriaan, maar ook van Vincent van Gogh en minder bekende schilders als Antoon Derkinderen en Jacobus van Looy.

Anemonen, 1888, Floris Verster

Ik vond het, zoals eigenlijk altijd in het Singer museum, een plezier om daar rond te lopen. De tentoonstelling is niet heel groot, maar in alle zalen hangen verschillende mooie en bijzondere werken die met elkaar een heel nieuwe invalshoek geven aan de Nederlandse kunst van rond 1900. Kortom, als je bij Laren in de buurt bent, ga langs om hier te kijken. Het kan tot 20 mei 2020, dus tijd genoeg.
(mijn foto's zijn een tikje wazig, maar de camera van mijn telefoon is soms een beetje wazig)