Tentoonstelling: Van Goghs intimi

Portret van Vincent, door John Peter Russell

We hebben vaak het idee dat Vincent van Gogh een gekwelde kunstenaar was, die eenzaam en alleen leed onder zijn artistieke gaven.
Nu was hij geen gemakkelijke man en heeft hij geen gemakkelijk leven gehad, maar eenzaam en alleen was hij allerminst.

Hij had een grote familie en hoewel zijn ouders hem niet goed begrepen en zijn levenswijze afkeurden, steunde ze hem wel. Regelmatig kwam hij weer thuis wonen om weer op adem te komen na een mislukt avontuur.

Zijn broer Theo was natuurlijk zijn grote steun en toeverlaat. Theo hielp hem niet alleen financieel, maar getuige de grote hoeveelheid brieven die de twee wisselden, was Theo ook klankbord en moedigde hij zijn broer aan om zijn eigen weg te vinden. Dit was geen éénrichtingsverkeer, Theo kwam ook met zijn zorgen bij Vincent, die hem van raad en advies voorzag.

Een lange, gelukkige relatie heeft Vincent nooit gehad, maar hij heeft wel meerdere liefdes gekend, hoewel die vaak niet goed afliepen.

Portret van Theo, door Vincent van Gogh

Vrienden had Vincent wel, Anton van Rappard was een grote vriend van hem in het begin, maar nadat van Rappard De aardappeleters volledig had afgebrand, bekoelde die relatie behoorlijk. Vincent kon heftig zijn en was geen gemakkelijke vriend, zaak was om rustig te blijven tijdens zijn buien en uitbarstingen. Toch was hij een trouwe en hartelijke man, zoals de vele brieven laten zien die hij schreef en ontving.

In Arles schilderde Vincent zijn vrienden die hij had gemaakt onder de mensen die in het stadje woonden.
En hoewel het samenwonen met collega schilder Paul Gaugain volkomen misliep, keek Gaugain achteraf toch met waardering terug op hun vriendschap.

Vincent stierf gelukkig ook niet alleen, zijn broer Theo was bij hem en voor de begrafenis kwamen vrienden uit Parijs over, zoals Lucien Pissarro en Emile Bernard die de kist gedragen hebben.

Het is deze groep mensen die centraal staan in de tentoonstelling Van Goghs intimi in het Noordbrabants museum in Den Bosch. Er zijn schilderijen te zien van Vincent en van de mensen met wie hij samenwerkte, de modellen die hij gebruikte en de familie die hij had.

Er zijn ook schetsboekjes die Vincent maakte voor een dochtertje van een werkgever. Verder zijn er de brieven, de schetsen en is er veel informatie die duidelijk maakten dat Vincent mensen om zich heen had die van hem hielden en hem waardeerden, al begrepen ze hem niet altijd.

Ik vond het een mooie tentoonstelling, al had ik iets meer werk van Vincent zelf verwacht, maar de afwisseling maakte dat wel goed.

Portret van Madame Moulin, door Vincent van Gogh

Als je de tentoonstelling wil bezoeken, moet je snel zijn, dit weekend is je laatste kans en de tentoonstelling sluit op 12 januari 2020.
Lukt dat je niet (het is kort dag, ik weet het, sorry!), kan ik wel nog de catalogus aanraden, die een heel goed beeld geeft van de werken die tentoongesteld werden en interessante artikelen heeft.