In memoriam: Rascha Peper (1949-2013)
Gisteren las ik dat Rascha Peper afgelopen zaterdag, op 16 maart is overleden. Ik had al eerder eens gelezen dat ze ongeneselijke alvleesklierkanker had, dus onverwacht kwam het bericht niet helemaal, maar ik vond het wel erg. Ik genoot namelijk erg van de boeken van Rascha Peper.
Jenny Strijland, want dat is haar echte naam, was in 1949 geboren. Ze is lerares Nederlands geweest, maar dat stopte toen ze met haar man, die diplomaat is, mee naar het buitenland ging. Toen is ze begonnen met schrijven.
In het najaar van 2012 liet ze weten dat ze voor de tweede keer kanker had, deze keer alvleesklierkanker.
Het eerste boek dat ik van haar las was Russisch blauw, dat ik ontzettend mooi vond en dat ik nog altijd beschouw als één van mijn lievelingsboeken. Wie scheep gaat, Verfhuid, Rico's vleugels en Vosseblond zijn andere titels die ik hier in de kast heb staan en van elk boek heb ik genoten. Heel knap vond ik altijd hoe Rascha Peper zo mooi gedachtengangen van mensen kon beschrijven en de redenen waarom mensen sommige dingen doen, daar was ze echt meesterlijk in. Dat ik van Vingers van marsepein niet zo genoot, lag zeker niet aan de schrijfstijl, maar aan het wat macabere onderwerp dat ik soms wat naar vond.
Haar laatste roman Handel in veren heeft ze nog af kunnen maken en het schijnt dat dit boek in juni in de handel zal verschijnen. Ik hoop het, dan kan ik nog één keer genieten van een prachtig boek van een bijzondere schrijfster.
Jenny Strijland, want dat is haar echte naam, was in 1949 geboren. Ze is lerares Nederlands geweest, maar dat stopte toen ze met haar man, die diplomaat is, mee naar het buitenland ging. Toen is ze begonnen met schrijven.
In het najaar van 2012 liet ze weten dat ze voor de tweede keer kanker had, deze keer alvleesklierkanker.
Het eerste boek dat ik van haar las was Russisch blauw, dat ik ontzettend mooi vond en dat ik nog altijd beschouw als één van mijn lievelingsboeken. Wie scheep gaat, Verfhuid, Rico's vleugels en Vosseblond zijn andere titels die ik hier in de kast heb staan en van elk boek heb ik genoten. Heel knap vond ik altijd hoe Rascha Peper zo mooi gedachtengangen van mensen kon beschrijven en de redenen waarom mensen sommige dingen doen, daar was ze echt meesterlijk in. Dat ik van Vingers van marsepein niet zo genoot, lag zeker niet aan de schrijfstijl, maar aan het wat macabere onderwerp dat ik soms wat naar vond.
Haar laatste roman Handel in veren heeft ze nog af kunnen maken en het schijnt dat dit boek in juni in de handel zal verschijnen. Ik hoop het, dan kan ik nog één keer genieten van een prachtig boek van een bijzondere schrijfster.
Rascha Peper 1949-2013 |
Reacties
Een reactie posten