Twee broers, Jhumpa Lahiri

Waarop is verbondenheid gebaseerd? Op bloedverwantschap of op gedeelde ervaringen? Wat blijft er van verbondenheid over als je tot de ontdekking komt dat je iemand nooit goed hebt gekend?
Als traditie belangrijk is, hoe vind je de vrijheid om je eigen leven te creëren en wat is de prijs die daarvoor betaald moet worden?

Twee broers, zo verschillend, maar toch zo verbonden met elkaar. Subhash is de oudste, hij is de voorzichtige en de rustige, in tegenstelling tot de vijftien maanden jongere Udayan, die altijd de plannen bedenkt en risico’s neemt. 

De broers groeien op in Calcutta, als India net onafhankelijk is geworden. De jongens doen alles samen en vormen een twee-eenheid. Als de jongens in de jaren ’60 naar de universiteit gaan, broeit het in India. Er is grote ontevredenheid over de armoede in het land en de manier waarop grootgrondbezitters nog altijd de macht in handen hebben. Subhash houdt zich hier niet mee bezig, hij vertrekt naar Amerika om daar verder te studeren.

Udayan raakt echter betrokken bij een groep radicale communisten, die met allerlei aanslagen wil proberen om de maatschappij te veranderen. Tegen de wil van zijn ouders in trouwt Udayan met Gauri, een filosofie studente. Een daad van verzet tegen de traditie, waarin een gearrangeerd huwelijk de norm is. Hij leidt nu een dubbelleven, aan de ene kant is hij een getrouwd man en leraar, aan de andere kant is hij nog altijd betrokken bij de partij.

Subhash krijgt twee jaar later plotseling bericht dat hij naar huis moet komen, er is iets vreselijks gebeurd; Udayan is doodgeschoten door de politie. Subhash keert terug naar Calcutta en besluit om met de weduwe van zijn broer te trouwen en het kind dat zij draagt als de zijne groot te brengen. Een eerbare geste, maar erg gelukkig loopt het niet af; Gauri is teveel bezig met de dood van Udayan om Suhdash en hun dochter een kans te geven.

Bijna niemand is gelukkig in Twee broers, een diepe melancholie is voelbaar op elke bladzijde. Iedereen worstelt met verlangens, met verwachtingen en vooral zichzelf. Niet dat het daarmee een depressief boek is geworden, gelukkig niet.

Ik vond het mooi hoe het perspectief regelmatig wisselde, zodat je de motieven van de verschillende hoofdpersonen leert kennen. Ook vond ik de manier waarop de sfeer in Calcutta en het verschil met het leven in Rhodes Island heel duidelijk en voelbaar wordt gemaakt mooi en fijngevoelig gedaan.

Twee broers is de tweede roman van Jhumpa Lahiri, die eerder De naamgenoot en twee bundels met korte verhalen schreef. Ze is zelf van Bengaalse afkomst, maar is opgegroeid in Amerika, en woont nu met haar man in Rome. Twee broers stond vorig jaar op de shortlist voor de Man Booker prize, maar heeft toen verloren van The luminaries.

Ik vond Twee broers in ieder geval bijzonder mooi en kon het dus ook niet laten om haar eerste boek ook aan te schaffen, zodat ik die binnenkort kan lezen.

Oorspronkelijke titel: The lowland

Uitgegeven in 2013
Nederlandse uitgave: 2013 door uitgeverij Meulenhoff
Nederlandse vertaling: Ko Kooman
Bladzijdes: 429