Bettina schrijft

Zoeken in deze blog

Abonneren op deze blog

Follow by Email

Berlijns hekwerk

op februari 07, 2018

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Berlijn, oktober 2015

Berlijn fotografie

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts

Dit en dat, december 2019

Eén jaar!
Gisteren was het precies één jaar geleden dat ik Marius heb opgehaald uit het asiel. Ik had in de ochtend nieuwe dingen gekocht als een kattenbak en nieuwe etensbakjes en 's middags pakte ik de auto om naar Hilversum te rijden.

Toen ik aankwam stond er een rij van mensen en ik weet nog wel dat ik paniekerig dacht: 'oh nee, al deze mensen komen katten halen, maar ik heb gisteren al gebeld, mijn kat is van mij'. Bleek dat die mensen vrijwilligers waren om de honden uit te laten. Een uur later reed ik met Marius (zo had ik hem genoemd) naar huis.

Enfin, we zijn een jaar verder en ik kan alleen maar zeggen hoe blij ik met hem ben. Hij is zó mooi en zo'n waardige kat. Hij komt regelmatig even knuffelen of likt mijn hand, maar een echte schoot- of knuffelkat is hij zeker niet. Hij ligt innig tevreden op allerlei plekken in huis (mijn bed, mandje, badkamer, onder de bureaustoel, op het bureau), en is verder een heel zoete kat. Nooit maakt hij iets kapot of doet hij …

Hoe de mode kan veranderen; haarstijlen 1900-1929

Op de bekende Samson uit de Bijbel na, is lang haar vooral iets geweest voor vrouwen. Eeuwenlang was lang haar de norm. Loshangend bij ongetrouwde vrouwen, opgestoken en weggestopt onder hoed of sluier bij getrouwde vrouwen.
Je haar afknippen, zoals Jeanne d’Arc deed was iets schokkends. Je plaatste jezelf als vrouw daarmee buiten de maatschappelijke orde en meestal liep zoiets niet goed af.

Dit blijft het geval tot in de 20e eeuw. Haar afknippen werd alleen gedaan bij gevangenen, of als een vrouw heel erg ziek was en hoge koorts had. Soms kon een vrouw in de 19e eeuw heur haar verkopen als ze geld nodig had, zoals Jo Marsh in het boek ‘Little women’ doet. Rond 1900 was de ‘Pompadour’ een bekende en geliefde haarstijl. De ‘grote’ pompadour voor op een bal, de ‘kleine’ pompadour voor overdag. In Amerika werden vrouwen met deze haarstijl ook wel ‘Gibson girls’ genoemd, vanwege de elegante tekeningen van de illustrator Gibson.

Toen tijdens de Eerste Wereldoorlog zoveel vrouwen gingen wer…

Fotografieworkshop (2)

Ondanks alle drukte had ik kort geleden toch een workshop fotografie. Die had ik gelukkig al maanden geleden geboekt, anders had ik waarschijnlijk geroepen dat ik er geen tijd voor had. Maar nu had ik geboekt en betaald en dus ben ik gegaan. Een heel verstandige keuze, want ik heb een heerlijke ontspannen dag gehad, waar ik weer heel veel heb geleerd en inspiratie op heb gedaan.
In juni heb ik bij fotograaf Han Schnek een workshop gedaan over de basis van mijn camera (Je camera de baas), maar nu ging het over het maken van sprekende foto's. Foto's maken in plaats van kiekjes, een verhaal vertellen met je foto, dat is wat je als fotograaf wil bereiken, maar hoe doe je dat?
Opnieuw waren we met een kleine groep en was de dag een combinatie van uitleg aan de hand van de foto's van Han zelf en vervolgens zelf oefenen, zowel binnen als buiten.
Compositie, belichting, diepte aanbrengen, de essentie vangen van een onderwerp; hoe doe je dat eigenlijk? Maak je een foto verticaa…

Het diner, Herman Koch

Vier mensen in een restaurant, twee echtparen, de beide mannen zijn broers.
Paul Lohman is een voormalig geschiedenisdocent die op non-actief is gesteld na een aantal incidenten op school. Serge Lohman is de rijzende ster in het parlement, misschien zelfs de aankomende minister-president. De uitnodiging om te eten komt van Serge. Tijdens de verschillende gangen wordt duidelijk wat er aan de hand is. Hun zoons van zestien, Rick en Michel, hebben iets verschrikkelijks gedaan en hun ouders willen nu kijken hoe ze dit op kunnen lossen. Tenminste, dat wil Serge. Hij wil de volgende dag een persconferentie houden om zijn ontslag aan te kondigen, zodat daarna de twee jongens de consequenties van hun daad kunnen ondergaan. De andere drie zijn echter niet zo overtuigd dat dit nodig is. Gaat het tenslotte niet om twee jongens, kinderen nog maar en hoe schuldig was de andere partij, het slachtoffer? Kortom, moet er wel actie ondernomen worden, zeker als je bedenkt dat over twee maanden of zo nie…

Detail uit Parijs

Hortensia in de herfst

Bogen in Lissabon

Hoe de mode kan veranderen: de jaren '40

Na de glamour van de jaren ’30 kwam de realiteit van de Tweede Wereldoorlog en al snel had die weerslag op de mode. In de eerste instantie vroeg de nieuwe situatie om zakelijke kleding zonder frutsels en in een land als Groot Brittannië dat in oorlog was, waren militaire uniformen aan de orde van de dag.
Vrouwen konden dienst nemen in een van de vrouwenafdelingen van het leger en in de landbouw ontstond behoefte aan zogenaamde ‘landgirls’, meisjes die het werk op het land overnamen nadat de boeren in dienst waren gegaan.
Er kwam ook een tekort aan allerlei grondstoffen en dus ook aan stof voor kleding. De Engelse regering vaardigde het besluit uit dat kleding voortaan met 2/3 van de stof gemaakt moest worden. Plooien en lange mouwen waren uit den boze. Kleding ging op de bon en er was niet gemakkelijk aan te komen. Oude truien werden uitgehaald om van de wol een nieuwe te kunnen breien en van twee oude jurken kon weer één nette nieuwe jurk gemaakt worden. Op een gegeven moment gebrui…

Druk

Geen stukje voor vandaag gepland, voor het eerst in alle jaren dat dit blog bestaat. Wat is er aan de hand? Heb ik er geen zin meer in? Nee, dat is het gelukkig niet. Ik heb het alleen op dit moment ontzettend druk en als ik eerlijk ben, een beetje te druk. Een mentoraat dat heel veel zorg en aandacht vraagt, allerlei dingen op school, een toetsweek waardoor ik de afgelopen twee weekenden alleen maar heb zitten corrigeren en nog een aantal andere zaken.
Ook de tijd voor leuke dingen of zaken waar ik energie uit haal, schoot er volledig bij in. Ik heb geen films gezien en een museum heb ik ook al een tijdje niet van binnen gezien.
En opeens kwam ik erachter dat ik vandaag dus even niks te bespreken had :-) Een daar baalde ik van. Niet omdat iemand van mij verwacht dat ik altijd een stukje heb, het is tenslotte alleen maar een afspraak met mezelf dat ik een stukje plaats op vrijdag. Ik heb ook nog geen boze emails gehad van mensen die alsnog een stukje eisen. (zou op zich trouwens o…

Cézanne et moi (2016)

Paul Cézanne en Emile Zola groeiden samen op in Aix-en-Porvence en waren goede vrienden. Zola groeide op tot één van de beroemdste schrijvers van Frankrijk, Paul Cézanne werd een beroemd schilder. Alleen deze roem liep niet helemaal gelijk op. Cézanne was voor de meeste critici te moeilijk, te ver afstaand van zelfs de nieuwe kunst die zich ontwikkelde.

Nu was Cézanne ook geen gemakkelijk man en de relatie tussen hem en Zola verslechterde naarmate de roem van Zola toenam en hij langzamerhand het geweten van Frankrijk werd.

Het breukpunt kwam echter toen Zola de roman Het meesterwerk publiceerde in 1886 en hij hierin een kunstenaar ten tonele voerde die mislukt was en uiteindelijk zelfmoord pleegde. Cézanne herkende zichzelf in dit portret en nam het Zola intens kwalijk dat hij herinneringen aan vroeger gebruikte en hem op die manier voor het hele land te kakken zette.

De twee hebben elkaar tot hun dood niet meer gesproken, al schijnt het dat Cézanne bij de dood van Zola zich opsloot …

Mogelijk gemaakt door Blogger

Thema-afbeeldingen van tjasam