La danseuse (2016)

Loie Fuller werd in 1862 geboren in Chicago. Zij groeide op als kind-sterretje in het therater, met dans, zang, cabaret en pantomime en alles wat erbij kwam kijken. Maar hoewel ze geen formele dansopleiding had, lag haar hart daar wel. 

Ze begon te experimenteren en creëerde een nieuwe en unieke dansvorm, waarbij ze speelde met bewegingen van haar lichaam en de jurk die ze droeg. Al heel snel kwamen er echter andere danseressen die haar na-aapten en haar ideeën gebruikten.

Loie Fuller trok naar Parijs en kwam te werken in de Folies Bergère waar ze heel veel succes had, ook omdat ze experimenteerde met nieuwe elektrische belichtingen om haar dansen nog dramatischer te laten lijken. Ze had contact met bekende kunstenaars als Toulouse-Lautrec die haar bijvoorbeeld heeft geschilderd.

Nieuwe danseressen zoals Isadora Duncan kwamen voor Loie Fuller naar Parijs toe om van haar te leren.

Loie Fuller vergde teveel van zichzelf en stierf uiteindelijk aan een longontsteking in 1928.

Over het leven van deze bijzondere vrouw is een film gemaakt, La danseuse met de Franse actrice Soko in de hoofdrol.

Loie Fuller

Als biografie is de film waarschijnlijk niet erg goed gelukt, zoals bijna altijd met dit soort films. Het lijkt wel of de makers geen genoegen kunnen nemen met de gewone biografische feiten, maar dat ze er altijd iets extra artistieks van willen maken. In dit geval groeit Loie in de film op te midden van de prairies in het Wilde Westen, terwijl ze in werkelijkheid opgroeide in een buitenwijk van Chicago.

In Parijs had Loie Fuller een verhouding met Gabrielle Bloch en hoewel die in de film de rol van vertrouwelinge heeft, is er geen enkele hint naar iets meer.

En zo zijn er nog een paar zaken te noemen, maar ondanks dat heb ik toch heel erg van deze film genoten. Visueel is het namelijk een feest om te bekijken.

Het dansen worden ongelofelijk mooi in beeld gebracht en het is heel goed te begrijpen wat voor sensatie deze dansen geweest moeten zijn, zeker omdat ze in die tijd volkomen origineel waren.

Loie Fuller dacht na over elk detail van haar voorstelling en vergde het uiterste van zichzelf. De zware gewaden die ze met behulp van stokken in beweging bracht putten haar uit en de felle lichten waren een belasting voor haar ogen.

Sterk spel van Soko die warempel ook uiterlijk op Loie Fuller lijkt, maar die ook heel goed haar intensiteit over weet te brengen.

Soko als Loie Fuller

Als je deze film niet kijkt om een biografisch portret te krijgen van Loie Fuller, maar om een beeld te krijgen van een bevlogen en gedreven danseres, dan is La danseuse perfect.