Gedicht op zondag (5/18)
Des pleurs dont l'aube t'arrose
Que fais-tu, fleur des amours?
La rose dit á la tombe:
- Que fais-tu de ce qui tombe
Dans ton gouffre ouvert toujours?
La rose dit: -Tombeau sombre
De ces pleurs je fais dans l'ombre
Un parfum d'ambre et de miel.
La tombe dit: -Fleur plaintive,
De chaque âme qui m'arrive
Je fais un ange du ciel.
De grafkuil zegt: Mijn roosje rood,
de tranen van het ochtendrood.
Wat, liefdesbloem, doe jij daarmee?
Het roosje zegt: Jij grafkuil daar,
wat doe je met de sukkelaar
die in je open muil verdween?
Het roosje zegt: Acht donker gat,
van elke traan die op mij spat
Maak ik parfum, puur en volmaakt.
De grafkuil zegt: Droef bloempje ach,
van elke ziel die hier ooit lag,
heb ik een engeltje gemaakt.
Victor Hugo (Frans schrijver en dichter, 1802-1885)
in de vertaling van Koen Stassijns
Hoi Bettina, ik heb miet zoveel met gedichten, maar deze vind ik wel aardig. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenIk vond deze ook leuk, er spreekt een soort humor uit, het tegen elkaar opbieden waarbij het graf het heel fijntjes van de roos wint! Een soort rap-battle :-)
VerwijderenGroetjes,