Aanklacht op zondag (7/19)
Sandro Veronesi is één van de bekendste schrijvers van Italie en hij heeft een actief sociaal geweten. In de zomer van 2018 werd hij geraakt door de berichten over de vele bootvluchtelingen uit Afrika en de manier waarop er met hen om wordt gegaan. De Italiaanse premier had het over cruises en steeds meer landen sloten hun havens voor de reddingsschepen die drenkelingen hadden opgepikt. Menselijkheid en medeleven leken geen plaats meer te hebben in Europa.
Veronesi wordt zo kwaad, dat hij iets wil doen. Niet alleen met woorden belijden hoe erg het allemaal is, maar fysiek iets doen. Zoals hij zelf zegt, hij wil zijn lichaam op het spel zetten.
Hij zoekt gelijkgestemden onder andere prominente Italianen, schrijft een open brief aan Roberto Saviano om steun te vragen en bestookt premier Renzi met berichten op Twitter. Veronesi en de andere gelijkgestemden zoeken ondertussen een schip waar ze aan boord kunnen gaan, om op die manier aandacht te vragen voor het lot van de vluchtelingen.
Dit is nog niet zo gemakkelijk omdat er steeds meer ngo's stoppen met helpen, omdat er geen enkele steun is vanuit de regeringen. In de tijd dat hij wacht, leest Veronesi over de zaak, zoekt hij uit wat Soros hier mee te maken heeft (niks), en hoe het standpunt van de Europese Unie ervoor zorgt dat het Internationale Zeerecht geschonden wordt omdat vluchtelingen gecriminaliseerd worden, hoe leugens de plek innemen van feiten en hoe onmenselijk de hele situatie is.
Blaffende honden is de weerslag van zijn zomer. De zomer waarin hij begin te blaffen, en niet meer stil kon worden. Het is geen evenwichtig verhaal, maar als je zo kwaad bent, kun je niet evenwichtig zijn. Hierin staan de brieven, de interviews, de tweets aan Renzi en nog veel meer. De afwisseling zorgt ervoor dat je blijft lezen en dat je samen met Veronesi kwaad wordt over de manier waarop er met mensen wordt omgegaan.
Het is wat mij betreft een aanklacht die iedereen zou moeten lezen.
Oorspronkelijke Italiaanse titel: Cani d' Estate 2018
Nederlandse uitgave: 2019 door uitgeveirj Prometheus
Nederlandse vertaling: Rob Gerritsen
Bladzijdes: 77
(Trouwens, uitgeverij Prometheus, om hier 19.99 euro voor te vragen vind ik eigenlijk ook best een misdadig iets)
Veronesi wordt zo kwaad, dat hij iets wil doen. Niet alleen met woorden belijden hoe erg het allemaal is, maar fysiek iets doen. Zoals hij zelf zegt, hij wil zijn lichaam op het spel zetten.
Hij zoekt gelijkgestemden onder andere prominente Italianen, schrijft een open brief aan Roberto Saviano om steun te vragen en bestookt premier Renzi met berichten op Twitter. Veronesi en de andere gelijkgestemden zoeken ondertussen een schip waar ze aan boord kunnen gaan, om op die manier aandacht te vragen voor het lot van de vluchtelingen.
Dit is nog niet zo gemakkelijk omdat er steeds meer ngo's stoppen met helpen, omdat er geen enkele steun is vanuit de regeringen. In de tijd dat hij wacht, leest Veronesi over de zaak, zoekt hij uit wat Soros hier mee te maken heeft (niks), en hoe het standpunt van de Europese Unie ervoor zorgt dat het Internationale Zeerecht geschonden wordt omdat vluchtelingen gecriminaliseerd worden, hoe leugens de plek innemen van feiten en hoe onmenselijk de hele situatie is.
Blaffende honden is de weerslag van zijn zomer. De zomer waarin hij begin te blaffen, en niet meer stil kon worden. Het is geen evenwichtig verhaal, maar als je zo kwaad bent, kun je niet evenwichtig zijn. Hierin staan de brieven, de interviews, de tweets aan Renzi en nog veel meer. De afwisseling zorgt ervoor dat je blijft lezen en dat je samen met Veronesi kwaad wordt over de manier waarop er met mensen wordt omgegaan.
Het is wat mij betreft een aanklacht die iedereen zou moeten lezen.
Oorspronkelijke Italiaanse titel: Cani d' Estate 2018
Nederlandse uitgave: 2019 door uitgeveirj Prometheus
Nederlandse vertaling: Rob Gerritsen
Bladzijdes: 77
(Trouwens, uitgeverij Prometheus, om hier 19.99 euro voor te vragen vind ik eigenlijk ook best een misdadig iets)
Reacties
Een reactie posten