Lichte zeden in het Van Gogh Museum

Pablo Picasso

In de 19^e eeuw was prostitutie in Parijs een gewoon gegeven en het kwam in alle lagen van de maatschappij voor.

Er waren arme wasvrouwen en winkelmeisjes die niet genoeg verdienden om rond te kunnen komen en dus bijverdienden als prostituee, maar ook meisjes die in het theater of de opera werkten, gingen met heren mee in de hoop op die manier hogerop te komen.

Helemaal bovenaan stonden natuurlijk de grande horizontales, de courtisanes die de maîtresse waren van een hooggeplaatste heer en hun plek in de high society zonder schaamte innamen.

Straatprostitutie mocht op het moment dat de straatverlichting aanging, en als een vrouw alleen in een café zat met een drankje was het ook duidelijk waar het om ging.

Er werden pogingen gedaan om de prostitutie te reguleren, zo was er een zedenpolitie die toezicht hield op bordelen, moesten er regelmatig medische controles gehouden worden en vrouwen met syfilis werden opgesloten.

Deze wereld, in alle facetten, heeft de kunstenaars gefascineerd. Eerst kon het alleen in het verborgene worden afgebeeld en was het alleen voor de goed verstaander duidelijk wat er achter het schilderij zat van een winkelmeisje en een klant, of een wasvrouw op een bankje die bekeken werd door twee heren.

Maar later konden schilders duidelijker zijn en daadwerkelijk de bordelen en de cafés in om vast te leggen wat ze zagen.

De tentoonstelling Lichte zeden in het Van Gogh museum in Amsterdam geeft een bijzonder overzicht van de Parijse prostitutie in de 19^e eeuw. Er zijn schilderijen te zien van onder andere Edvard Munch, Vincent van Gogh, Henri Toulouse Lautrec, Kees van Dongen Pablo Picasso en natuurlijk Edgar Degas.

Portret van Julia Tahl, door Carolus Duran

Alle aspecten komen hierbij aan bod, van de uitgebluste hoeren die met een glas absint de volgende klant afwachten, tot de triomfantelijke courtisane die haar eigen lot stevig in handen heeft.

De registers van de zedenpolitie, de pikante foto’s die eind 19^e eeuw gemaakt konden worden en de attributen die de dames van lichte zeden bij zich hadden om zich met bijvoorbeeld make-up te onderscheiden van de gewone vrouwen, geven deze bijzonder interessante en mooie tentoonstelling net dat beetje extra. 

Een absolute aanrader!

De tentoonstelling Lichte zeden is nog tot 19 juni 2016 te zien.
Aangezien het maken van foto's verboden was, zijn dit foto's van de ansichtkaarten die ik gekocht heb.