De buitenjongen, Paolo Cognetti

De hoofdpersoon van dit boek, zijn naam leren we niet kennen, heeft een volwassen leven in de grote stad. In zijn jeugd zat hij echter altijd met zijn ouders in de bergen en hij verlangt terug naar deze simpelere manier van leven.

Hij besluit om een jaar lang Milaan vaarwel te zeggen en een hut te huren in de bergen, om hier te kunnen lezen en schrijven. De buitenjongen in hem kan dan even weer de aandacht krijgen die hij verdient, terwijl de stadsjongen even naar de achtergrond verdwijnt.

Hij heeft een eenvoudige hut en maakt lange wandelingen in het bos, terwijl hij ’s avonds leest in de boeken van mensen die de natuur beschreven en ook de eenzaamheid zochten.

Voor kluizenaar is hij echter niet zo heel erg in de wieg gelegd, hij geniet teveel van de herders die langskomen, helpt mee met het binnenhalen van het hooi en krijgt zelfs gezelschap.

Dit boek is een aantal jaren vóór De acht bergen geschreven en het lijkt in veel opzichten wel een soort vingeroefening voor die prachtige roman. De buitenjongen heeft misschien niet helemaal de diepgang die De acht bergen wel had, maar dat wil niet zeggen dat dit geen mooi boek is.

Het is opgezet als een verslag van een jaar in de bergen en daarmee zie je de cyclus van de seizoenen en de werking van de natuur van dichtbij. Zo worden de hazen die eerst gezelschap zijn, later in het jaar geschoten door de jager.

Mooie, stilmakende beschrijvingen van de natuur zijn hier te vinden, over de bossen en de dieren, maar ook over het leven dat verandert, zoals de vervallen berghutten maar al te goed laten zien. 

Hooguit nog een enkele toerist komt hier, maar leven zoals vroeger is niet meer te doen en de mensen zijn weggetrokken.

Het is overduidelijk dat Paolo Cognetti van de bergen houdt, en het knappe is dat hij mij daarin bijna kan overtuigen. Ik houd niet heel erg van bergen, ik wil graag overzicht en prefereer een open en wijds landschap boven een stel bergen. Maar ik betrapte me erop dat ik tijdens het lezen van dit boek af en toe wilde ruilen, ik wilde ook in de bergen zijn. Het is mooi als je zó kunt schrijven.

Originele Italiaanse titel: Il ragazzo selvatico (2013)

Nederlandse uitgave 2018 door uitgeverij De bezige bij

Nederlandse vertaling: Yond Boeke en Patty Krone

Bladzijdes: 154