Het dieptepunt van het meldpunt

Het Forum voor Democratie heeft een meldpunt opgericht waarbij leerlingen en studenten hun ‘linkse’ leraren kunnen aangeven.

Zoals jullie begrijpen hebben mijn collega's en ik hier de afgelopen dagen flink wat grappen over gemaakt, maar ergens vinden we het helemaal niet grappig. We vinden het schandalig.

Ik zit al twintig jaar in het onderwijs, heb op drie scholen voor Voortgezet Onderwijs en een HBO lesgegeven en heb met honderden collega’s samengewerkt. 

En ik heb nog nooit meegemaakt dat een docent zijn of haar leerlingen links (of rechts) indoctrineerde, noch heb ik van de duizenden leerlingen waar ik les aan heb gegeven hier ooit iets over gehoord.

Je kunt bijna niet lager zinken dan met het oprichten van een meldpunt om leraren aan te geven. Het verklikken van mensen om vermeende foute ideeën is een praktijk die in totalitaire dictaturen veel voor kwam, maar dit heeft geen plek in een land als Nederland.

De docenten die ik ken werken met hart en ziel in het onderwijs. Ik vind het schandalig dat er op deze manier een beroepsgroep als intrinsiek onbetrouwbaar wordt weggezet, alsof wij in een links complot zitten om de tere kinderziel te verpesten.

Staan wij volkomen blanco voor de klas? Nee, wij staan daar met onze levensovertuigingen, onze waarden en normen, onze meningen en onze politieke voorkeuren. En als het goed is laten we dat merken ook. Juist om aan leerlingen te laten zien dat we allemaal verschillende ideeën hebben, net zoals zij dat ook hebben.

Stellen we daarbij lastige vragen, zetten we kritische kanttekeningen en maken we vergelijkingen tussen heden en verleden? Ja, natuurlijk. Maar kritische vragen stellen is nog geen hetze voeren of je schuldig maken aan framing, zoals sommige groepen meteen beweren. 

Wat staan we te doen voor die klas? Wij geven ten eerste zo goed mogelijk ons vak, met de vakkennis en de vaardigheden die daarbij horen. 

Ik, als geschiedenisdocent, kijk daarbij naar betrouwbare en onbetrouwbare bronnen, leer leerlingen het verschil tussen feiten en meningen en dat niet alle meningen evenveel waard zijn. Een mening is een mening, maar je moet er nog altijd goede argumenten voor gebruiken en foute feiten zijn geen goede argumenten. 

Het stopt echter niet met ons vak. Wij doen nog veel meer. We leren kinderen samenwerken, elkaar te respecteren en ruimte te geven. We leren de leerlingen dat iedereen er toe doet en erbij hoort en dat solidariteit belangrijk is. We spreken ze aan op gedrag en laten zien hoe het beter kan. Wij proberen te verbinden, niet buiten te sluiten.

Want juist wij docenten en onderwijzers zijn in staat om met zoveel verschillende leerlingen om te gaan, en om richting te geven aan een discussie en een veilig klimaat te bieden, zodat iedereen aan bod komt. Omdat we dit elke dag, ieder lesuur opnieuw doen.

Is het zo dat leerlingen hun mening niet kunnen uiten omdat wij de cijfers uitdelen? Nee, want de cijfers plukken we ten eerste niet zomaar uit de lucht en ten tweede laten wij de cijfers niet afhangen van of een leerling het met ons eens is of niet. Daar zijn we professionals voor. 

Kortom, als professionele docent leer je niet alleen je vak aan, maar leer je de kinderen ook solidaire burgers te worden in een democratische maatschappij, met de vaardigheden die daarbij horen.
Is dat 'links' te noemen? Ik heb geen idee, maar als dat zo is, dan ben ik een linkse leraar en daar ben ik trots op.