De gele ogen van de krokodillen, Katherine Pancol

Jósephine is een lieve, bescheiden vrouw, die helaas als voetveeg wordt behandeld door haar omgeving. Ze is getrouwd met Antoine, die haar in de steek laat om met Mylene een krokodillenkwekerij in Afrika te leiden, die opgezet is door de Chinezen.  

Haar oudste dochter Hortense heeft alleen maar minachting voor haar moeder, aangezien alleen geld en status (en mode) Hortense iets kan schelen. Henriette, haar moeder, is getrouwd met Marcel die zich omhoog heeft gewerkt en nu een heel rijke man is. Henriette is een vreselijk kreng die meer geeft om haar mooie oudste dochter Iris, dan om de eenvoudige Josephine.

Josephine heeft geldzorgen, want het blijkt dat Antoine een lening heeft afgesloten op hun gezamenlijke rekening, maar die niet kan terugbetalen, want zo goed loopt het niet met die krokodillen.

Iris, haar zuster die altijd is bewonderd en altijd alle aandacht kreeg, verveelt zich nu enorm. Iris komt met een plan om Josephine geld te bezorgen en zichzelf de broodnodige beroemdheid. Josephine zal een boek schrijven, een middeleeuwse roman. Zij heeft hiervoor de studie gedaan en heeft de kennis. Iris zal vervolgens doen alsof het haar boek is en door haar schoonheid en gevatheid het boek verkopen. Josephine gaat akkoord, maar tijdens het schrijfproces verandert ze en weet ze steeds meer haar eigen plek te veroveren.

Ondertussen hebben we ook nog Marcel die een verhouding met zijn secretaresse Josiane en zint op manieren om van Henriette af te komen, en het geluk met Josiane en een kind te verzekeren. Er is Philip, de man van Iris die zijn vrouw doorziet en steeds meer afstand neemt. En in de flats naast Josephine wonen Shirley en haar zoon Gary, die in een heel vreemde relatie met de Engelse koningin zijn verwikkelt en Max en zijn moeder, die alles kwijtraken en bij Josephine logeren tot de moeder een nieuwe minnaar aan de haak heeft geslagen die voor alles zal betalen.

Dit klinkt allemaal heel ingewikkeld, maar eigenlijk valt dat best mee. De gele ogen van de krokodillen is een luchtige, Fanse roman en een heerlijk leesbaar boek vol prettig gestoorde mensen en leuke verwikkelingen. Het einde was toch nog wat onverwachter dan ik had gedacht en levert nog genoeg stof op voor de vervolgen die nog gaan komen (het moet een trilogie worden heb ik begrepen) Je hoopt dat Josephine Hortense eens een paar flinke meppen verkoopt, je duimt voor Marcel en zijn Duifje en juicht stiekem als het plan van Philip duidelijk wordt.

Het enige minpunt is de belachelijke verhaallijn van Shirley, maar verder vond ik het een zeer vermakelijk boek en heb ik goede hoop dat deel 2 dat nu uit is als ‘De trage wals van de schildpadden’ net zo leuk is.