Een eerste liefde in Parijs, Paula McLain

Ernest Hemingway is één van de meest tot de verbeelding sprekende schrijvers van de 20^e eeuw. Jager op groot wild, fan van stierenvechten, poezenliefhebber en  verslaggever in de Spaanse Burgeroorlog. 

Maar over zijn jonge jaren weten we wat minder. Wie was Ernest Hemingway vóór hij een bekende schrijver en avonturier werd?

In ‘Een eerste liefde in Parijs’ vertelt Paula McLain het verhaal van die tijd en van Hemingway’s eerste huwelijk. In 1921 trouwt hij met Hadley Richardson. Zij is dan 28, hij is 22. Hadley is ontzettend beschermd opgevoed en maakt kennis met Ernest als zij op bezoek gaat bij een vriendin in Chicago. 

Ernest heeft grootste toekomstplannen. Hij wil schrijver worden, hoewel tot nu toe al zijn verhalen zijn afgewezen. Hadley raakt overdonderd door de intensiteit van Ernest en als ze teruggaat naar St. Louis begint hij haar te schrijven, soms twee of drie brieven per dag. 

Dit gaat een paar maanden door, tot ze besluiten om te trouwen. Door een erfenis van Hadley zijn ze in staat om naar Parijs te gaan, waar Ernest zich aan het schrijven zal wijden. Hij is correspondent voor een krant en zal regelmatig op pad moeten om artikelen te schrijven.

In Parijs wonen ze eerst in een verschrikkelijke buurt, maar Ernest kan tenminste werken. Hij huurt een klein kamertje waar hij zich volledig kan concentreren en daar kan hij schrijven. Naarmate Ernest meer kennis maakt met de verschillende schrijvers in Parijs, zal hij steeds meer  op hen gaan lijken en bijvoorbeeld ook in cafés schrijven. Hij schrijft korte verhalen, maar wil een roman schrijven.

Ernest en Hadley maken kennis met de verschillende schrijvers en kunstenaars die in de jaren ’20 in Parijs zijn. Mensen als Gertrude Stein of Ezra Pound. De groep mensen die door Gertrude Stein de ‘lost generation’ genoemd wordt. Een groep die veel alcohol, absint, opium en zelfs cocaïne gebruikt. Er wordt ook veel geschreven en enorm veel gepraat. De leden van deze groep willen vooral niet burgerlijk zijn en de nieuwe wereld die is ontstaan na het eindigen van de Eerste Wereldoorlog ten volle beleven. Alle oude normen en waarden worden overboord gezet.

Ernest wordt gegrepen door deze mensen die hij bewondert en die op hun beurt zijn talent bewonderen. Hadley is hier wat minder mee bezig. Zo heeft ze uiteindelijk wel haar haar kort laten knippen, naar de nieuwe mode, maar vind dat eigenlijk niet mooi. Ze is voorzichtig, waar Ernest onbesuisd is.

Hadley Richardson en Ernest Hemingway

Tijdens zijn reizen door Spanje wordt Hemingway gegrepen door de stierenraces in Pamplona en het stierenvechten en hij zal hier zijn hele leven door gefascineerd blijven.

Hadley komt erachter dat ze een kind verwacht en Ernest is hier in de eerste instantie niet blij mee. Hij denkt niet dat hij dat aankan en hij denkt dat en kind teveel in de weg zal zitten bij het schrijven. Ze gaan naar Toronto om dar in een ziekenhuis te bevallen en Ernest neemt een baan als journalist aan om brood op de plank te brengen. 

Een jaar later kunnen ze terug naar Parijs, waar Hemingway ernst zal maken met zijn ‘echte werk’. Zijn eerste boeken worden uitgegeven. 

Langzaam komen er scheuren in de vriendenclub, mensen worden verliefd op elkaar, of juist op anderen. Hemingway stoot mensen voor het hoofd en tijdens een reis naar Spanje komen de breuken aan het licht. Hemingway zal deze gebeurtenissen in zijn nieuwe boek gebruiken.

Ondertussen is Pauline Pfeiffer in Parijs aangekomen, en zij komt in het kringetje van de ‘lost generation’ terecht. Zij heeft een goed stel hersens, past precies bij de nieuwe generatie wat ideeën en uiterlijk betreft en maakt indruk op Hemingway doordat ze verstand heeft van boeken en literatuur. 

Ze raakt bevriend met Hadley, maar krijgt een verhouding met Hemingway. Ernest ziet het eerst nog wel zitten om à la Ezra Pound met zijn vrouw en minnares in één huis te gaan wonen, maar als Hadley achter de affaire komt weigert ze hiermee akkoord te gaan. De moeizame driehoeksverhouding sleept zich een tijdje voort, maar uiteindelijk zullen Hadley en Ernest scheiden.

In 1927 trouwt Hemingway met Pauline en krijgt met haar twee kinderen, voor hij haar verlaat voor Martha Gellhorn en haar zal hij uiteindelijk verlaten voor zijn vierde vrouw. In 1961 pleegt Hemingway zelfmoord, net zoals zijn vader, broer en zus hebben gedaan.

Hadley zal ook opnieuw trouwen en met deze man gelukkig oud worden.

Ik vond ‘Een eerste liefde in Parijs’ prachtig om te lezen. Hemingway fascineert me en dit boek geeft een stukje van de puzzel. Over zijn eerste vrouw wist ik niets, maar ik vond haar vanaf het begin sympathiek. 

Ik vond de schrijfstijl van Paula McLain mooi. Sober, zonder grootste uitwijdingen, maar wel heel helder. De verhouding tussen Hemingway en Hadley wordt in soms heel kleine stukjes duidelijk en je merkt dat het langzaam steeds moeilijker wordt voor deze twee om hun huwelijk in stand te houden.

Ik vond het ook heel interessant om te lezen over Parijs in de jaren ’20 en de kunstenaars die er toen woonden en werkten. Al kwamen ze uiteindelijk wel als een vrij vervelend stelletje op me over, met vrij lege levens vol alcohol en rare verhoudingen.

Ik kreeg na het lezen van dit boek niet de neiging om meteen ook naar Parijs te vertrekken, of naar Pamplona, maar wel om meer over Hemingway te lezen.