The return of captain John Emmett, Elizabeth Speller

Terugkeren uit een oorlog is nooit gemakkelijk voor de mannen die in die oorlog hebben gevochten. De herinneringen blijven, maar de thuisblijvers hebben geen idee wat er is gebeurd.

Na de Eerste Wereldoorlog was het voor de soldaten moeilijk om weer te wennen en voor kapitein John Emmett werd het allemaal teveel. Hij werd opgenomen in een inrichting, maar wist te ontsnappen waarna hij zichzelf neerschoot.

Johns zuster Mary wil kunnen begrijpen waarom haar broer zelfmoord heeft gepleegd, terwijl hij net de gruwelen van de oorlog had overleefd. Ze vraagt een oude schoolvriend van John om eens langs te komen om het over John te hebben. Ze hoopt op die manier iets meer van haar broer te weten te komen.

Laurence Bartram is zelf ook een beetje stuurloos nu de oorlog is afgelopen. Hij heeft relatief een ‘goede oorlog’ gehad, maar zijn vrouw en kind zijn wel overleden. Hij probeert een boek te schrijven over de kerkarchitectuur van Londen, maar erg vlotten wil dit niet. Het verzoek van Mary komt niet erg gelegen, maar hij kan geen excuus bedenken om niet te gaan.

Als Laurence vervolgens gaat praten met een aantal mensen die John hebben gekend en die de oorlog met hem hebben meegemaakt, raakt hij ondanks zichzelf steeds meer geïnteresseerd en bijt hij zich vast in de zaak.

Heeft John inderdaad zelfmoord gepleegd door zijn ervaringen tijdens de oorlog? Het zou goed kunnen, want Laurence komt erachter dat John betrokken is geweest bij een niet bepaald vlekkeloos verlopen executie van een officier die was veroordeeld wegens lafheid. Maar langzaam komt Laurence erachter dat er misschien wel meer zit achter deze gebeurtenis, die gevolgen heeft gehad voor alle betrokkenen.

Heel mooi weet Elizabeth Speller duidelijk te maken hoe moeilijk het geweest moet zijn voor de mannen die terugkeerden uit de loopgraven, ze heeft overduidelijk haar research gedaan. Het is altijd prettig als dit er niet bovenop ligt en de schrijver in staat is om de uitleg van situaties als het ware natuurlijk tussen het verhaal door te vlechten. Dat is hier goed gelukt.

Het boek begon als een gewone roman, maar ging vervolgens een richting op die ik niet verwachtte. Het werd een soort detective, maar wel een heel goed geschreven detective. The return of captain John Emmett heeft een strak plot, een zeer goede opbouw en een heel fijne hoofdpersoon. Laurence Bartram vindt langzaam zichzelf ook weer een beetje naarmate het onderzoek naar John’s dood vordert. Ik ben dan ook blij te lezen dat dit niet het enige boek is waar hij in voorkomt, Elizabeth Speller heeft nog een boek geschreven met hem als hoofdpersoon. Ik hoef denk ik niet te zeggen dat dat boek natuurlijk ook al op mijn lijstje staat.

Uitgegeven in 2010

Bladzijdes: 436
Naar mijn weten niet vertaald in het Nederlands