Wat de golven brengen, Fabio Genovesi
Broer en zus Luna en Luca zijn verknocht aan elkaar en Luna beschouwt haar broer als haar beschermer en vertrouweling.
Zowel Luna als Luca zijn intelligent en leuk en ze houden
van de zee, maar waar Luna een albino is die uit de zon moet blijven is haar
broer Luca de golden boy, hij is knap, intelligent en nog aardig ook. Zijn
moeder Serena kan hem niets weigeren, zijn docenten ook niet.
Als Luca wil gaan surfen in Biarritz, aarzelt Serena in de
eerste instantie, is dit wel een goed idee? Het is de invaldocent Sandro die
Serena overhaalt om Luca te laten gaan.
Helaas verdrinkt Luca tijdens deze trip en Serena en Luna
moeten de draad weer op zien te pakken. Luna doet een dappere poging om verder te leven zonder haar grote broer, maar voor Serena is het
bijna onmogelijk om zich een leven zonder haar zoon voor te stellen. Hoe kunnen
ze samen verder?
Fabio Genovesi
heeft eerder Vissen voeren
geschreven, een boek dat ik bijzonder mooi vond. Wat de golven brengen vond ik uiteindelijk ook mooi, maar het
duurde even voor ik in het verhaal zat. Eigenlijk pas na de dood van Luca kwam
voor mij het verhaal op gang en ging het doorlezen een stuk gemakkelijker.
Vreemd is het hoe lastig het is om in
een verhaal te komen, maar soms wordt doorzetten beloond, zoals gelukkig ook in
dit geval.
Fabio Genovesi is
er een meester in om duidelijk te maken hoe triest sommige levens zijn, hoe
pijnlijk mislukt anderen zijn en dat weet hij op zo’n manier te doen dat je
soms bijna niet verder kunt lezen omdat het té erg is, maar andere gedeeltes
betrap je jezelf dat je hardop zit te grinniken.
Sandro is een vreselijke drol die nooit iets heeft afgemaakt
en die nog bij zijn ouders thuis woont waar zijn moeder nog iedere ochtend zijn kleren voor hem
klaar legt. Zijn vrienden Marino en Rambo zijn al net zulke mislukkelingen,
wiens levens ook vol zitten met allerlei mislukte plannetjes en heel vreemde
gebeurtenissen.
Sandro voelt zich vreselijk schuldig over de dood van Luca,
omdat hij Serena heeft overgehaald Luca te laten gaan. Hij probeert van alles
om het goed te maken, maar zijn pogingen hebben niet heel veel succes.
Tenminste,
dat zou je op het eerste oog denken, maar op een gegeven moment blijkt dat
Sandro in ieder geval één goede eigenschap heeft, zijn vermogen zijn eigen
mislukkingen te zien en daar bovenuit te stijgen.
Volkomen in lijn met sommige absurde zaken die Genovesi bijna terloops weet te
beschrijven is de Russische wees Zjot uit Tsjernobyl, die in perfect ouderwets
en verheven Italiaans spreekt en tegen wil en dank betrokken raakt bij de
levens van Luna en Serena.
De zee geeft en de zee neemt, en dat blijkt ook uit deze
roman. Wat de golven ons brengen is
een mooi verhaal over rouw, over verder gaan met je leven, over je niet te neer
laten slaan door mislukkingen en over vriendschap.
Ik vond het boek wat minder
toegankelijk dan Vissen voeren, maar
nu ik het uit heb zeg ik dat Fabio
Genovesi opnieuw een heel bijzonder boek heeft geschreven.
Mooi.
Originele
Italiaanse titel: Chi manda le onde
Uitgegeven in 2015
Nederlandse uitgave 2015 door uitgeverij Signatuur
Nederlandse vertaling: Manon Smits en Pieter van der Drift
Bladzijdes: 450
Reacties
Een reactie posten