Hoe de mode kan veranderen; haarstijlen 1900-1929

Vrouw in een baljurk met een 'Grote
Pompadour'. Foto van Photodetective

Op de bekende Samson uit de Bijbel na, is lang haar vooral iets geweest voor vrouwen. Eeuwenlang was lang haar de norm. Loshangend bij ongetrouwde vrouwen, opgestoken en weggestopt onder hoed of sluier bij getrouwde vrouwen.
Je haar afknippen, zoals Jeanne d’Arc deed was iets schokkends. Je plaatste jezelf als vrouw daarmee buiten de maatschappelijke orde en meestal liep zoiets niet goed af.

Dit blijft het geval tot in de 20^e eeuw. Haar afknippen werd alleen gedaan bij gevangenen, of als een vrouw heel erg ziek was en hoge koorts had. Soms kon een vrouw in de 19^e eeuw heur haar verkopen als ze geld nodig had, zoals Jo Marsh in het boek ‘Little women’ doet.

Een 'Gibson girl'

Rond 1900 was de ‘Pompadour’ een bekende en geliefde haarstijl. De ‘grote’ pompadour voor op een bal, de ‘kleine’ pompadour voor overdag. In Amerika werden vrouwen met deze haarstijl ook wel ‘Gibson girls’ genoemd, vanwege de elegante tekeningen van de illustrator Gibson.

Foto van Photodetective

Toen tijdens de Eerste Wereldoorlog zoveel vrouwen gingen werken, moest het kapsel simpeler en praktischer en de knot laag in de nek werd toen de mode.

De jaren ’20 werd echt gezien als een nieuwe periode en een breuk met het verleden hoorde erbij. Voor vrouwen waren er allerlei nieuwe mogelijkheden en de mode weerspiegelde dat. Iedereen wilde vooral ‘modern’ zijn en het was niet voldoende om de roklengte te verminderen, er moest iets drastischer gebeuren.

Eton crop, foto van
Photodetective

De ‘bob’ was hiervoor erg geschikt. Dit kapsel was al een paar jaar eerder uitgevonden, maar nu kreeg het veel navolging, mede doordat de toen beroemde filmster Louise Brooks er ook een had. Vrouwen lieten hun haar recht afknippen, soms met een rechte, steile pony. Naarmate de jaren ’20 vorderden, werd de ‘bob’ steeds korter. De ‘bob’ werd achterin de nek hoog opgeknipt, in een V vorm. De ‘Etoncrop’ werd gezien in het modebeeld. Dit kapsel werd zo genoemd omdat de jongens van de Eton-kostschool hun haren iets langer droegen dan gebruikelijk voor jongens, maar voor vrouwen was het het kortst mogelijke kapsel. Typisch voor de jaren ’20 is de zogenaamde ‘bob’ met de krulletjes op het voorhoofd of aan de zijkant. Dit werden de ‘kisscurls’ genoemd, omdat het aan zou geven hoe vaak een meisje gekust was.
In de jaren ’30 werd het haar weer langer, maar daarover later meer.

Filmster Louise Brooks met de typische jaren '20 bob.

Meneer Geoff Caulton is zo vriendelijk geweest om me ook voor dit artikel toestemming te geven de foto’s te gebruiken van zijn website, www.photodetective.co.uk 

Mr Geoff Caulton kindly gave me permission to use the photographs from his website for this article also www.photodetecticve.co.uk