The house of Eliott

De zusjes Eliott

In de laatste weken van de vakantie heb ik mezelf vermaakt met het opnieuw bekijken van de serie ‘The House of Eliott’. Misschien kunnen jullie je deze serie uit 1991 nog herinneren.

Het speelt zich af in de jaren twintig in Londen en het gaat over de twee zussen die een modehuis beginnen.

De eerste collectie

Beatrice en Evangeline Eliott mochten van hun tirannieke vader geen opleiding  volgen en geld voor leuke dingen was er voor hen ook niet. Beatrice heeft haar twaalf jaar jongere zusje bijna eigenhandig opgevoed, want hun moeder overleed bij de geboorte van Evie. Als hun vader dood gaat, is er totaal geen erfenis, maar de zussen hebben wel hun talent om zelf kleding te kunnen maken. Ondanks de tegenstand van hun vervelende neef Arthur en zijn moeder Lydia, weten Bea en Evie al snel een klantenkring op te bouwen door het namaken van kleding van beroemde ontwerpers.

Het modehuis heeft zijn ups en downs, mooie collecties en belangrijke cliënten, maar ook schandalen en problemen. Beatrice trouwt ondertussen met Jack Maddox, een fotograaf die uiteindelijk de politiek ingaat om de woon en werksituaties van de armen te kunnen verbeteren. Evangeline trouwt, na een aantal verhoudingen, met de schilder Daniel Page. Langzaam zie je binnen het modehuis het accent verschuiven van de haute couture naar de confectiekleding, zeker als op het einde van de jaren ’20 blijkt dat dit de enige manier is om te blijven bestaan, maar jammer genoeg is de mening van de zussen hierover compleet tegengesteld.

Bea en Jack

Wat maakt deze serie, bijna twintig jaar na dato, nog altijd zo geweldig? Ten eerste, ik blijf het maar herhalen, de geweldige Britse acteurs. Stella Gonet, Louise Lombard en Aiden Gillet zijn fantastisch als Bea, Evie en Jack, en vele anderen uit de cast mogen er ook zijn.

In het atelier

Ten tweede zijn daar de verhaallijnen. Want het gaat niet alleen over het wel en wee van de rijken en de bevoorrechten. Ook de actuele onderwerpen, zoals de mijnwerkersstaking, de situatie van de armen, de nasleep van de Eerste Wereldoorlog en de nieuwe uitvindingen (film, auto, telefoon) die steeds algemener worden, komen aan bod. Via Bea en Evie komen we erachter hoe de rijken leven en met elkaar omgaan, via het personeel in het modehuis komen we achter de problemen en de moeilijkheden waar de armen mee te kampen hebben. We volgen niet alleen Bea en Evie, maar ook Madge, Tilly, Betty en Agnes en de vele anderen die in het modehuis werken.

De laatste en waarschijnlijk een van de meest belangrijke redenen waarom deze serie nog altijd tot de verbeelding spreekt is natuurlijk de kleding. De magnifieke jurken, de schoenen met de bandjes over de wreef, de hoeden, de lange kettingen; de mode in de jaren ’20 was al erg mooi, maar de kostuumontwerpers hebben er werkelijk iets prachtigs van gemaakt. Dat maakt de hele serie tot een genot om naar te kijken.

Louise Lombard als Evie

Aangezien de serie het hele decennium omspant, doorloop je het hele scala van de mode in die tijd, en krijg je een goed beeld van de roklengtes tot het bobkapsel dat toen zo in was. Je ziet in die jaren de jongste zuster Evie ook transformeren van een verlegen, wat onhandig  meisje, naar een modieuze vrouw vol zelfvertrouwen.

Omdat dit de laatste serie is geweest die de BBC op video heeft gefilmd, ziet de beeldkwaliteit er een beetje gedateerd uit, maar dat mag de pret niet drukken. Jammer is wel dat de serie zo ontzettend abrupt eindigt; er zijn ontzettend veel losse eindjes. De derde serie heeft ook maar tien afleveringen, waar de andere twee series er twaalf hadden. Het schijnt dat er een grote brand is geweest in de studio’s waardoor een groot deel van de sets en de kostuums vernietigd zijn. Omdat alles opnieuw maken te kostbaar was, is dat nooit gebeurd en is de serie tot een vroegtijdig einde gekomen. Heel erg jammer, want ik denk dat ik niet de enige ben die graag nog een vierde serie zou hebben willen zien, of in ieder geval een afronding van de verschillende nog openstaande verhaallijnen.

Stella Gonet als Bea

Er zijn ook nog in totaal drie boeken verschenen over de serie, maar ik raad iedereen aan om die niet te lezen, die zijn verschrikkelijk slecht.
Ik weet niet of de BBC overgehaald kan worden om een vervolg te maken, maar tot het zover is heb ik in ieder geval nog de DVD’s om me mee te vermaken.