1356, Bernard Cornwell
In de Grail quest
serie (Harlequin, Vagebond en Heretic) die een paar jaar geleden is uitgekomen, speelde Thomas van Hookton de hoofdrol, de Engelse
boogschutter die met het leger mee gaat naar Frankrijk om daar in de
Honderdjarige oorlog te vechten.
Thomas is een bastaard en hij komt er in Frankrijk achter dat zijn vader afkomstig is uit een adellijk Frans geslacht. Het is een familie met een bijzondere geschiedenis en bijzondere connecties en voor hij het weet is Thomas betrokken bij de zoektocht naar de Heilige Graal, terwijl de Honderdjarige oorlog volop bezig is.
Ondertussen is er een ambitieuze bisschop die probeert een zwaard in handen te krijgen dat een krachtig reliek is. Het zou het zwaard zijn dat Petrus gebruikte om Jezus te verdedigen tegen de soldaten toen Hij werd gearresteerd. De bisschop deinst voor niets terug in zijn zoektocht naar het zwaard.
Thomas wordt door zijn leenheer, de graaf van Northampton ook achter het reliek aangestuurd, maar wordt hierbij gehinderd door de baron waar hij eerder mee te maken had en die Thomas nu als vijand beschouwt én door het feit dat niemand precies weet waar het zwaard te vinden is.
Alles en iedereen komt uiteindelijk samen bij de slag bij Poitiers, waar Edward de prins van Wales, the Black Prince, zijn troepen leidt in een veldslag waar de Engelsen ver in de minderheid zijn en iedereen denkt dat de Fransen een gemakkelijke overwinning zullen behalen.
The prince laughed.
He smelled victory.
Thomas is een bastaard en hij komt er in Frankrijk achter dat zijn vader afkomstig is uit een adellijk Frans geslacht. Het is een familie met een bijzondere geschiedenis en bijzondere connecties en voor hij het weet is Thomas betrokken bij de zoektocht naar de Heilige Graal, terwijl de Honderdjarige oorlog volop bezig is.
Het is nu 1356, tien jaar na het laatste boek. Thomas is nog
altijd in Frankrijk, met zijn vrouw Genevieve en hun zoontje Hugh. Hij heeft
een grote groep huurlingen onder zich, de Hellequin. Zij kunnen worden
ingehuurd door edelen, ze vechten alleen niet tegen de Engelsen. Hun naam is
vaak al genoeg om de vijand van angst te vervullen, de Hellequin zijn degenen
die de duivel zelfs niet meer wilde.
Nu worden zij ingehuurd door een baron, die zijn vrouw terug
wil die van hem is weggelopen. De Hellequin weten haar terug te krijgen, maar
de baron probeert Thomas te bedonderen met het betalen. Ondertussen is er een ambitieuze bisschop die probeert een zwaard in handen te krijgen dat een krachtig reliek is. Het zou het zwaard zijn dat Petrus gebruikte om Jezus te verdedigen tegen de soldaten toen Hij werd gearresteerd. De bisschop deinst voor niets terug in zijn zoektocht naar het zwaard.
Thomas wordt door zijn leenheer, de graaf van Northampton ook achter het reliek aangestuurd, maar wordt hierbij gehinderd door de baron waar hij eerder mee te maken had en die Thomas nu als vijand beschouwt én door het feit dat niemand precies weet waar het zwaard te vinden is.
Alles en iedereen komt uiteindelijk samen bij de slag bij Poitiers, waar Edward de prins van Wales, the Black Prince, zijn troepen leidt in een veldslag waar de Engelsen ver in de minderheid zijn en iedereen denkt dat de Fransen een gemakkelijke overwinning zullen behalen.
De Honderjarige oorlog had verschillende oorzaken, maar één
ervan was de claim die de Engelse vorsten hadden op de Franse troon. Tijdens de
bijna 120 jaar die de oorlog duurde gingen er bijna constant Engelse troepen
naar Frankrijk om daar te vechten.
Het Franse leger was vooral een leger van ridders, die elk voor hun eigen glorie vochten. Het Engelse leger bestond voor een deel uit boogschutters, de mannen die de longbows konden gebruiken en 12 pijlen per minuut konden afvuren. Een aantal keren hebben deze boogschutters een beslissende rol gespeeld in de oorlog, omdat de Fransen zich op geen enkele wijze tegen de dodelijke pijlenregen konden beschermen.
Uiteindelijk zou Frankrijk de oorlog winnen, vooral omdat het heel lastig is een oorlog te voeren in een ander land, zodat er steeds over zee nieuwe voorraden geleverd moeten worden.
Het Franse leger was vooral een leger van ridders, die elk voor hun eigen glorie vochten. Het Engelse leger bestond voor een deel uit boogschutters, de mannen die de longbows konden gebruiken en 12 pijlen per minuut konden afvuren. Een aantal keren hebben deze boogschutters een beslissende rol gespeeld in de oorlog, omdat de Fransen zich op geen enkele wijze tegen de dodelijke pijlenregen konden beschermen.
Uiteindelijk zou Frankrijk de oorlog winnen, vooral omdat het heel lastig is een oorlog te voeren in een ander land, zodat er steeds over zee nieuwe voorraden geleverd moeten worden.
Er zijn een aantal tot de verbeelding sprekende veldslagen
gevoerd tijdens deze oorlog. De slag bij Crecy in 1346 en de slag bij Agincourt
in 1415 zijn de bekendste, maar ook de slag bij Poitiers in 1356 was bijzonder.
Tegen alle verwachtingen in winnen de Engelsen tegen de Franse overmacht.
De boogschutters spelen natuurlijk hun rol, maar ook geklungel bij de Fransen (zo vertrok een deel van het leger al voordat ze gevochten hadden) zorgden ervoor dat na afloop de Franse koning en zijn jongste zoon gevangen werden genomen. Opnieuw een flinke nederlaag voor het Franse leger.
De boogschutters spelen natuurlijk hun rol, maar ook geklungel bij de Fransen (zo vertrok een deel van het leger al voordat ze gevochten hadden) zorgden ervoor dat na afloop de Franse koning en zijn jongste zoon gevangen werden genomen. Opnieuw een flinke nederlaag voor het Franse leger.
Bernard Cornwell
heeft met 1356 opnieuw een boek vol
vaart afgeleverd. Het leest geweldig, zit vol humor en levendige situaties.
Zijn personages springen bijna van de bladzijdes af, een slagzwaard of een
strijdhamer in de hand. Deze tijd was niet gezellig en vaak rauw en hard en ook
dat weet hij goed over te brengen. Het boek dut geen moment in en je blijft tot
het einde toe gegrepen, vastgezogen in de 14e eeuw.
Een geweldig boek.
‘Go with
God and fight like the devil.’
‘Even the
devil doesn’t fight like a Gascon, sire’. The prince laughed.
He smelled victory.
als medievist moet ik dit natuurlijk lezen! Bedankt voor de tip, ik ga op zoek!
BeantwoordenVerwijderenZijn Arthur serie is ook heel erg goed, voor mij één van de beste versies die ik heb gelezen. Hij heeft ook een serie over de 9e eeuw (Saxon-series).
VerwijderenZijn boek over Azincourt is absoluut geweldig. Ik mag Cornwell erg graag lezen!
groetjes,