Strijders tegen de maffia
 |
| Giovanni Falcone en Paolo Borsellino |
Veel was ook niet bekend over de maffia, niet over de organisatie en niet over de manier waarop de maffia opereerde.
Giovanni Falcone was in 1939 in Palermo geboren en studeerde
rechten. Hij kwam in 1980 te werken als onderzoeksrechter in Palermo. Op dat moment werd
er een grote zaak onderzocht tegen de familie Inzerillo, die ook contacten
hadden in Amerika. De officier van justitie, Gaetano Costa, tekende de 55
aanhoudingsbevelen, omdat al zijn collega’s hadden geweigerd. (dit zou hem zijn leven kosten)
Giovanni Falcone besefte dat de kennis van het hoe en het
wat over de maffia te kort schoot en bedacht dat de beste manier om dit te
onderzoeken het volgen van de geldstromen was. Zonder computers wist hij alle
gegeven die hij los kreeg van de banken in Palermo te analyseren.
 |
| Giovanni Falcone |
Een jeugdvriend van Giovanni Falcone, Paolo Borsellino, werkte
vanaf 1975 ook als magistraat in Palermo. Paolo Borsellino werd in 1940 in
Palermo geboren en had juridische
ervaring opgedaan over heel Sicilië. Hij was goede vrienden geweest met Emanuele Basile, een politieinspecteur die in 1980 vermoord werd. Paolo Borsellino was daarna één van de eersten die permanente politiebewaking kreeg.
Beide mannen merkten bij hun onderzoeken op hoe vaak ze
werden tegengewerkt en hoe vaak zaken in de doofpot belandden.
Het volgende probleem dat de magistraten opmerkten was dat
alle maffia zaken afzonderlijk werden behandeld. Het idee ontstond om een
anti-maffia-pool te creëren, met een aantal mensen die gespecialiseerd waren in
maffia zaken. Zij konden dan hun kennis bundelen en bovendien was er nooit
slechts één iemand verantwoordelijk voor aanhoudingsbevelen. Dit idee werd
steeds tegengehouden, totdat de publieke verontwaardiging zo hoog werd na de
moorden op Pio le Torre en Carlo dalla Chiesa dat de wet eindelijk veranderd
werd.
Giovanni Falcone en Paolo Borsellino werden beiden onderdeel van de anti-maffia-pool. Ze begonnen een groot proces voor te bereiden, het zogenaamde maxi-proces dat bijna twee jaar duurde van 1986-1987, waarin uiteindelijk honderden maffiosi werden veroordeeld tot gevangenisstraffen, velen tot levenslang. Sommigen, zoals Totò Riina of Bernardo Provenzano, werden veroordeeld bij verstek.
 |
| Paolo Borsellino |
Ondanks de successen, bleven er mensen tegenwerken. Het zou
logisch zijn geweest om Falcone de functie van hoofdaanklager in Palermo te
geven, maar hij werd gepasseerd.
De bedreigingen, de constante politiebewaking en de
tegenwerking die hij ondervond zorgden er uiteindelijk voor dat Giovanni
Falcone in 1991 een baan aannam in Rome. Hij wilde proberen om vanuit die plek
de wetten te veranderen en zo iets te betekenen, maar sommigen zagen dit als
een uitvlucht en een capitulatie.
Ondanks de verhuizing naar Rome kwam Giovanni Falcone nog
wel regelmatig naar Palermo. Maffia baas Totò Riina wilde zijn prestige
herstellen dat ernstig schade had opgelopen na het maxi-proces en had bevel
gegeven Falcone te vermoorden.
Op 23 mei 1992 reed Giovanni Falcone samen met zijn vrouw
over de snelweg van het vliegveld naar Palermo. Een grote bom onder de snelweg
blies de auto en de politievolgauto volledig op.  |
| Voorblad La Repubblica na de moord op Falcone |
Nog nooit was er zo’n publieke uiting van rouw en woede
geweest. Het parlement riep een dag van nationale rouw uit en de begrafenis
werd door duizenden mensen bijgewoond.
Paolo Borsellino wilde graag het onderzoek naar de dood van
zijn vriend leiden, maar dit werd hem verboden. Hij ging op toch onderzoek uit en
kwam erachter dat er allerlei mensen binnen het juridische apparaat banden met
de maffia hadden en het onderzoek tegenwerkten.
Op 19 juli 1992, zevenenvijftig dagen na de moord op Giovanni Falcone, werd Paolo Borsellino door een autobom in Palermo vermoord. Vijf agenten die hem moesten beschermen kwamen ook om het leven.
 |
| Voorblad Corriere della Sera na de moord op Borsellino |
Heel triest is dat Rita Atria, een meisje dat uit een
maffiafamilie kwam en samenwerkte met Paolo Borsellino als informante, na zijn
dood zelfmoord pleegde, omdat ze niemand anders meer kon vertrouwen. Ze was pas
22 jaar.
Paolo Borsellino en Giovanni Falcone worden gezien als het
boegbeeld van de anti-maffia beweging. Hun moed en doorzettingsvermogen hebben
mensen geïnspireerd om niet langer de angst en de intimidatie te pikken.
Scholen en gebouwen zijn naar hen genoemd, er staat een
groot monument bij het vliegveld in Palermo dat nu het Falcone- Borsellino vliegveld
heet. Maar hun echte nalatenschap ligt in hun moed en het goede voorbeeld dat ze hebben gegeven. Zij, en alle anderen die hun leven gaven in de strijd tegen de maffia.
Zeer incomplete lijst van mensen die vermoord zijn door de
maffia:
1979: Mario Francese, journalist die de maffia onderzocht 1979: Boris Guilliano, politieinspecteur
1979: Cesare Terranova, magistraat
1980: Piersanti Mattarella, leider ChristenDemocraten op Sicilie, had onderzoek naar corruptie gestart.
1980: Emanuele Basile, politie inspecteur, opvolger Guilliano
1980 Gaetano Costa, magistraat
1982: Pio la Torre, leider communistische partij, diende wetten in tegen de maffia
1982: Carlo Alberto Dalla Chiesa, generaal van de Carabinieri
1983: Rocco Chinnici, magistraat, opvolger Terranova
1985 Antonio Cassera, politie inspecteur
1992: Giovanni Falcone, magistraat
1992: Paolo Borsellino, magistraat
Verder alle dappere lijfwachten en politieagenten die stierven terwijl ze mensen probeerden te beschermen tegen de maffia.
Reacties
Een reactie posten