Maffia Republiek, John Dickie
Sinds de 19e eeuw zijn er in het zuiden van Italië
drie criminele organisaties aan het werk. De maffia of de Cosa Nostra op Sicilië, de Camorra in Campanië
(Napels) en de ‘Ndrangheta in Calabrië. Voor het gemak gebruiken we hier
het woord maffia voor alle drie de organisaties.
Nederlandse uitgave 2013 door uitgeverij Ambo/Anthos
Nederlandse vertaling: Corrie van den Berg, Rob Hartmans, Carola Kloos en Piet Verhagen
Bladzijdes: 406
De overheid had weinig mogelijkheden om de maffia te
bestrijden. Mussolini had grootste plannen op dit gebied, maar ook hem lukte
het niet er grip op te krijgen. Zijn oplossing was om te verbieden dat er over
werd geschreven in de kranten, zodat de mensen het idee kregen dat er geen
maffia meer was. Dit zorgde ervoor dat toen Italië na de Tweede Wereldoorlog
een republiek werd, de maffia in staat was om gebruik te maken van haar
relatieve onzichtbaarheid en zich aan het nieuwe bestuur te liëren en banden
aan te gaan op alle niveaus.
Zo gingen op Sicilië de bijna nog feodale
grootgrondbezitters deals aan met de maffiosi om het communisme tegen te gaan,
in Calabrie wist de maffia zich in allerlei hoge posities binnen te dringen en
zelfs in Napels waar alleen nog in poppentheaters over de Camorra werd
gesproken, kwam er een opleving.
In de jaren die volgden werden de verschillende organisaties
weer zichtbaarder en na een aantal grote moorden midden jaren ’50 werd het voor
Italie duidelijk dat de maffia nooit weg geweest was.
De maffia hield zich bezig met sigarettensmokkel (de handel
in ‘blondjes’), bouwfraude in de jaren ‘60, ontvoeringen en uiteindelijk
heroïnehandel in de jaren ‘70. Elke keer als er een nieuwe mogelijkheid was,
paste de maffia zich aan en speelde ze hierop in.
De maffiosi leerden ook van elkaar, het was op een gegeven
moment niet ongewoon dat een maffiosi zowel lid was van de Cosa Nostra als van
de Camorra of de ‘Ndrangheta. Ook organisatiestructuren en inwijdingsrituelen
werden uitgewisseld en van elkaar afgekeken.
Het probleem voor de staat en voor de politie en de
rechterlijke macht was echter dat niemand precies wist hoe de verschillende
organisaties in elkaar staken. Pas toen er jaren later verschillende maffiosi
spijtoptanten werden, werd het inzicht vergroot. Toch bleven veel politici
volhouden dat er geen enkele echte organisatie achter stak en onderzoek werd op
allerlei manier tegen gewerkt. De banden die de maffia had met de politiek en
het establishment speelden natuurlijk ook mee.
Bron: Wikipedia |
Binnen de maffia zelf was het niet altijd koek en ei. Op Sicilië
werd in de jaren ’60 de eerste maffia oorlog uitgevochten met vele doden tot
gevolg, in Napels waren er op een gegeven moment twee verschillende Camorras
die elkaar op leven en dood bevochten en eind jaren ’70 vestigde Totò Riina op Sicilië
zijn dictatoriale bewind door zijn tegenstanders in de families en de
organisaties uit te schakelen.
Ondertussen probeert hij ook de tegenstanders buiten de Cosa
Nostra op te ruimen, in de periode 1979 tot 1992 worden mensen als Boris
Guilliano, Cesare Terranova, Pio la Torra, Dalla Chiesa, Ninni Casserà, Giovanni
Falcone en Paolo Borsellino, die geprobeerd hebben de Cosa Nostra in kaart te
brengen en te bestrijden, vermoord.
In de jaren na 1992 zie je dat veel politici maffia-moe
zijn, ze hebben weinig zin om zich er nog over te buigen, terwijl de maffia
juist nu bezig is om haar tentakels naar andere landen uit te strekken. De maffia
is niet alleen een Italiaans probleem, maar is een Europees probleem geworden.
John Dickie is
hoogleraar Italiaans aan het University College in Londen. Hij heeft al
meerdere boeken gepubliceerd over Italië en de maffia.
Maffia Republiek staat
barstensvol met feiten, maar vooral met anekdotes, mensen en voorvallen. John Dickie heeft veel verstand van
zijn onderwerp en kan goed schrijven, want het verveelt geen moment.
Chronologisch wordt de geschiedenis van de Cosa Nostra, de Camorra en de
‘Ndrangheta behandeld, waarbij je je steeds afvraagt hoe het allemaal mogelijk
is.
Terecht besteedt hij veel aandacht aan de periode 1979-1992
en de martelaren die gestorven zijn voor de goede zaak, de bestrijding van de
maffia.
Uitermate interessant voor iedereen die meer wil weten over
de geschiedenis van Italië in het algemeen en de maffia in het bijzonder.
Originele titel: Mafia Republic, Italy’s criminal curse;
Cosa Nostra, Camorra and ‘Ndrangheta from 1946 to the present.
Uitgegeven in 2013Nederlandse uitgave 2013 door uitgeverij Ambo/Anthos
Nederlandse vertaling: Corrie van den Berg, Rob Hartmans, Carola Kloos en Piet Verhagen
Bladzijdes: 406
Hoi Bettina, over de maffia weet ik niet veel. Ik heb "The godfather" van Mario Puzo gelezen en natuurlijk de verfilming hiervan met Marlon Brando en Al Pacino gezien. Een jaar of wat geleden heb ik de Italiaanse film "Gomorra" gezien. Een indrukwekkende film, maar je wordt er niet vrolijk van, ik geloof dat in de eerste 5 minuten al meer dan 10 doden vielen. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenThe godfather is een klassieker natuurlijk! Ik kan je series als La Piovra en Corleone ook aanraden, meer hierover morgen en overmorgen.
VerwijderenHet boek Gomorrah ken ik, de film heb ik nog niet gezien.
Groetjes,
Hoi Bettina, ik heb de afgelopen maand een prachtig geschiedenisboek gelezen: "Ideeën" van Peter Watson. Zie voor een korte bespreking blog2.nl. Ik denk dat het boek jouw als geschiedenisdocente wel aan zal spreken. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenIk zal hier zeker even naar kijken. Dank voor de tip, Erik!
VerwijderenGroetjes,