Inspirerende kunst: Vlinders

Francis Picabia (1879-1953) was een Franse kunstenaar die zich eerst vooral liet inspireren door dada en na 1924 door het surrealisme.

Ik zag dit schilderij, dat uit 1929 komt, in De Fundatie in Zwolle. Ik heb mijn frustratie met De Fundatie, of misschien liever, mijn frustratie met veel moderne kunst al eerder beschreven, dus daar zal ik niet opnieuw over beginnen. Maar in dat hele museum was er slechts één werk waar ik acuut vrolijk van werd, nadat al dat moderne geneuzel een flinke aanslag op mijn humeur had gepleegd.

Op het moment dat ik echter Papillons zag, moest ik glimlachen en werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Wat voor werk was dit, wie had het gemaakt?

Je ziet hier verschillende dingen door elkaar, alsof er verschillende lagen over elkaar heen zijn geschilderd en erdoor heen schijnen. Vogeltjes, vlinders en bladerranken en daartussen een paar paarden, alles vloeit in elkaar over en gaat in elkaar op.

Picabia heeft een aantal werken gemaakt waarin hij inderdaad dat probeerde te doen: verschillende lagen over elkaar heen aanbrengen, deze werken worden de transparanten genoemd en Papillons is er één van.

Het mooie is dat het lijkt alsof de kunstenaar zijn creativiteit de vrije loop heeft gelaten en lekker heeft staan schetsen, in alle dromerigheid lijkt het nog niet helemaal af, alsof er elk moment nog iets kan worden toegevoegd.

Een intrigerend en vooral heel erg leuk schilderij.