Het kwaad vergeet niet, Roberto Costantini

Eindelijk is hier het derde en laatste deel in de serie over commissaris Michele Ballistreri.

We hebben in de vorige boeken gezien dat hij is opgegroeid in Tripoli toen Libië nog een Italiaanse kolonie was, maar dat hij ook gebukt gaat onder de nooit opgeloste dood van zijn moeder. Boosheid, frustratie en geweld tekenden zijn leven en zijn baan als politie-inspecteur kon hem ook al niet zoveel schelen. Tot hij zijn leven wilde beteren na de mislukte zaak in 1982. We zagen een gelouterde Michele, die de fouten uit het verleden wilde herstellen.

De gebeurtenissen uit het vorige boek, de zaak van de Onzichtbare man hebben echter hun sporen achter gelaten. Michele ziet helemaal nergens de zin meer van in en wacht elke dag gewoon op zijn pensioen. Hij gaat wel naar kantoor, maar doet hier zo weinig mogelijk en probeert iedereen ervan te overtuigen dat ze bij hem niet hoeven aankloppen.

Als er een jonge vrouw en haar dochtertje op een cruiseschip vermoord worden, heeft hij dan ook absoluut geen belangstelling. Tot blijkt dat de zaak verbanden heeft met eerdere zaken en vooral, de dood van zijn moeder.

Michele duikt erin en laat zich door niets tegenhouden om nu eindelijk de waarheid boven water te krijgen.

Het kwaad vergeet niet is goed opgezet, het springt heen en weer in de tijd, tussen 1967, 1970 en 2011 en daardoor blijft het boeien en zakt het geen moment in. De zaken uit het vorige boek worden gelukkig een beetje herhaald, zodat je als lezer weer weet waar het ook al weer over ging, maar nu krijg je meer informatie of informatie vanuit een ander perspectief, waardoor het geen gemakzuchtige herhaling wordt maar juist meerwaarde heeft. 

Het karakter van Michele Balistreri is nu helemaal rond; iemand die eindelijk de antwoorden krijgt die hij zijn hele leven heeft gezocht en nu weer verder moet zien te gaan. Ook moet hij in het reine zien te komen met de jongeman die hij is geweest en de dingen die hij heeft gedaan. Michele Balistreri is geen goede man, maar zeker geen slechte man en hopelijk heeft hij nu weer iets dat voor hem de moeite waard is.

Heel knap wordt ook de geschiedenis van Libië en de actualiteit erbij gehaald en vervlochten in het verhaal, zodat de personages nog meer diepgang krijgen.

Dat de uiteindelijke ontknoping van wie wie was behoorlijk vergezocht was (niet die in Libië, maar in de VS), vergeef ik Roberto Costantini dan ook, het is het enige minpunt in dit boek.

Ik vond het zelf leuk dat ik, dankzij Agatha Christie, al bijna doorhad hoe de vork wat de moord betreft in de steel zat, maar ik zal hier niet verder verklappen welk element mij op het spoor zette.

Het kwaad vergeet niet is wat mij betreft een waardige afsluiting van een bijzondere en goede trilogie.

De vorige boeken: 

Jij bent het kwaad (HIER)

De wortels van het kwaad (HIER)

Originele Italiaanse titel: Il male non dimentica

Uitgegeven in 2014

Nederlandse uitgave 2015 door uitgeverij Wereldbibliotheek

Nederlandse vertaling: Miriam Bunnik en Mara Schepers