Rondom Tsjechov, Michail Tsjechov
Toen de familie van Anton Tsjechov naar Moskou verhuisde,
bleef Anton achter om zijn school af te maken, maar daarna kwam hij ook naar
Moskou om medicijnen te studeren.
Om geld te verdienen begon hij met het schrijven van verhalen voor de verschillende tijdschriften die er op dat moment waren. Sommigen daarvan waren nieuw en verschenen slechts enkele keren voordat ze weer ten onder gingen, maar andere tijdschriften waren gerenommeerde bladen die de verhalen wilden publiceren.
Het verhalen schrijven ging Anton steeds beter af en allerlei voorvallen die hij meemaakte en mensen die hij ontmoette, vonden hun weg naar zijn verhalen.
Om geld te verdienen begon hij met het schrijven van verhalen voor de verschillende tijdschriften die er op dat moment waren. Sommigen daarvan waren nieuw en verschenen slechts enkele keren voordat ze weer ten onder gingen, maar andere tijdschriften waren gerenommeerde bladen die de verhalen wilden publiceren.
Het verhalen schrijven ging Anton steeds beter af en allerlei voorvallen die hij meemaakte en mensen die hij ontmoette, vonden hun weg naar zijn verhalen.
Anton Tsjechov twijfelde of hij moest kiezen voor de
literatuur of het moest houden bij medicijnen. Hij koos uiteindelijk voor het
schrijven, maar stuurde niemand die hem om medische hulp kwam vragen vergeefs
weg. Ondanks zijn eigen zwakke gezondheid (al in 1884 spuugde hij voor het
eerst bloed op) heeft hij veel gedaan tijdens de grote cholera-epidemie, zelfs
al was het rondreizen en ziekenbarakken opzetten eigenlijk teveel voor hem.
Anton hield van grappen maken, hij maakte zijn broers en
zussen vaak aan het lachen en eigenlijk verloor hij zijn goede humeur bijna
nooit.
Hij hield ook van dieren, de civetkat die hij meenam na een
reis naar het oosten zette het hele huis op stelten, maar dat werd getolereerd.
Ook hield hij hele conversaties met zijn takshondjes Broom en Kinine, als die
’s avonds met hun kopjes op zijn knie kwamen liggen en hem om de beurt antwoord
gaven.
Dit soort anekdotes kennen we uit de eerste hand door de
broer van Anton, Michail Tsjechov. Michail
is vijf jaar jonger dan Anton en hij schreef verschillende boeken over zijn beroemde
broer, waarvan Rondom Tsjechov in
1933 is verschenen.
Het is geen strikte biografie van Anton, maar vertelt vooral
de herinneringen die Michail heeft. Daarbij wijdt hij soms ook ontzettend uit
over anekdotes met buren of vrienden die niet direct betrekking hebben op Anton,
of gebeurtenissen die voor hemzelf belangrijk zijn, maar niet echt meer
vertellen over Anton.
Maar toch is dit boekje een heerlijke aanvulling op andere
biografieën over Anton Tsjechov, omdat het zo persoonlijk is. Michail kende
zijn broer al toen die nog jong was en heeft heel veel tijd met hem
doorgebracht. Daardoor kan hij dingen vertellen die anderen niet weten, over
zijn gewoontes, hoe hij de dag doorbracht, waarom Anton in 1890 naar Sachalin
ging enzovoort.
Pas in de latere jaren is er minder contact omdat de broers
niet meer bij elkaar wonen en dan weet Michail ook niet meer zoveel te vertellen.
Zo hoorde hij pas na het huwelijk dat Anton getrouwd was en heeft hij Olga
Knipper pas na de dood van Anton leren kennen.
Rondom Tjsechov
is een bijzonde boekje en een heerlijke aanvulling op de Tsjechov-verzamling.
Oorspronkelijke Russische titel: Vokrug Tsjechova
Uitgegeven in 1933
Nederlandse uitgave 1988 door uitgeverij De Arbeiderspers
(Privé-domein)
Nederlandse vertaling: Tom Eekman
Bladzijdes: 194
Hoi Bettina, jij bent haast een nog grotere fan van Tsjechov dan ik al ben. Dit lijkt me ook een leuk boekje, dat kan ik wel een keer tussendoor lezen. Groet, Erik
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je dit boek wel zal kunnen waarderen, Erik, zeker omdat je ook al wat van Tjechov afweet, dat scheelt bij dit boekje.
VerwijderenWat fan zijn betreft, ik moet bekennen dat ik zelfs een portret van Anton Tjechov op mijn bureau heb staan! Dat gaat wel ver, ik weet het. :-)
Groetjes,