Dit en dat, maart 2020

Hoe mooi is dit? Dit is de mooiste kleur blauw ter wereld. 

Klussen 
Vorig jaar heb ik in de voorjaarsvakantie geklust en heb ik alle deuren en een ingebouwd boekenkastje grijs-groen geschilderd. Deze vakantie had ik niks gepland staan (op het overschilderen van één deur na die erg streperig was geworden), maar het liep anders dan verwacht.

Ik werd geinspireerd door een blog en de opmerking dat je niet bang hoeft te zijn voor kleur, want het is maar kleur en het is maar verf. Als je het niet mooi vindt, kun je het altijd overschilderen. Ik besloot dus dat ik meer kleur wilde in mijn huis en dan kan het snel gaan bij mij. De dag erop heb ik verf gekocht en een uur later stond ik al te verven.

Ik heb in mijn halletje een aantal muren roze gemaakt, in de woonkamer één van de muren groen en in de eetkamer een stuk blauw. Dat blauw is trouwens prachtig, het heet Provence-blauw en ik heb nog nooit zo'n mooie kleur gezien. De prenten die hier hangen komen nu veel mooier uit en de stoeltjes die turkoois zijn lijken opeens nóg leuker.

Het is ongelofelijk dat een lik verf je hele huis zo kan vernieuwen en de hele sfeer kan veranderen. Ik ben in ieder geval heel erg blij met het resultaat. En mocht ik er zat van worden, dan is het heel snel weer overgeschilderd.

Vrienden van 
Ik houd erg van musea en dan is het de moeite waard om te zien of het leuk is om lid te worden van een vriendenvereniging van een museum, zeker als het een museum is waar je vaak en graag komt.

Ten eerste steun je op deze manier het museum, zo worden bijzondere zaken zoals restauraties van de inkomsten van de vriendenvereniging bekostigd, maar je hebt er zelf ook leuke voordelen van.

In sommige musea mag je bijvoorbeeld altijd naar binnen terwijl gewone bezoekers een ticket met een tijdslot moeten kopen, kun je vaak een tentoonstelling al eerder bekijken, heb je korting in de museumwinkel en nog meer van dat soort leuks.

Ik ben al een paar jaar lid van de Vrienden van de Hermitage en geniet erg van de Vriendendag als er een nieuwe tentoonstelling is, en het feit dat ik met mijn pasje zo naar binnen kan. En ik weet dat met onze bijdrages belangrijke zaken worden gerepareerd en gerestaureerd in de grote Hermitage in Sint Petersburg.

Sinds kort ben ik ook vriend van het Van Gogh museum en als Vriend van Vincent (hoe leuk klinkt dat!) hoef ik hier dus ook niet langer een ticket met een tijdslot te boeken, maar kan ik altijd naar binnen. Dit museum ligt vlak bij school en het is voor mij echt de moeite waard om hier naar toe te gaan als ik vroeg uit ben of een heleboel tussenuren heb omdat ik moet wachten op een vergadering.

De meeste musea hebben zo'n vereniging, dus het kan een manier zijn om een extra dimensie te geven aan je museumbezoek.

Kleine Russen
Iedereen die wel eens Russische literatuur leest, kent ongetwijfeld de Russische bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot. Prachtige gebonden uitgaven op mooi papier en een aanwinst in je boekenkast. Ze hebben echter één groot nadeel; de deeltjes zijn ontzettend duur.

Maar Van Oorschot bestaat dit jaar 75 jaar en daarom zijn er acht titels uitgegeven in de zogenaamde Kleine Russische bibliotheek. Geen gebonden boeken, maar wel heel leuke uitgaves, voor slechts 9.99 euro per deeltje. Kijk, dat is de moeite nog eens waard!

Ik heb deze maand drie titels gekocht en volgende maand komen er nog drie bij, want van twee van de delen heb ik al een mooie versie en dan is het niet nodig om er nog een exemplaar van te kopen. Maar met de zes die ik dan heb, ben ik erg blij.

De acht titels die zijn uitgegeven in de Kleine Russische bibliotheek zijn:
- Fjodor Dostojevski: Ondergrondse notities
- Konstantin Paustovski: Wilde rozen en andere verhalen
- Anton Tsjechov: De dame met het hondje
- Nikolai Gogol: Petersburgse verhalen
- Alexander Poesjkin: De kapiteinsdochter
- Isaac Babel: De rode ruiterij
- Ivan Toergenjev: Eerst liefde
- Lev Tolstoi: De dood van Ivan Iljitsj