Opinie: Corona en de scholen die open blijven
Het Corona-virus grijpt om zich heen. In het begin dacht ik dat het allemaal nog wel mee zou vallen, maar de gevolgen lijken toch een stuk ernstiger te zijn dan we hadden gedacht.
Afgelopen donderdag heeft Nederland strengere maatregelen afgekondigd, waaronder dat bijeenkomsten van meer dan 100 mensen niet meer mogen. Sportwedstrijden, theaters, bioscopen, musea en evenementen, alles sluit de deuren.
Maar de scholen blijven open.
Foute redenering
De redenering die gegeven wordt is dat scholen een opvangfunctie hebben en dat anders ouders die in de zorg werken en daar hard nodig zijn dan thuis zouden moeten blijven om voor hun kinderen te zorgen. Kinderen worden niet ziek van het virus, dus school is de beste optie. Tot zover de regering en de RIVM.
Waarom zijn zoveel mensen in het onderwijs kwaad over deze beslissing?
Omdat kinderen misschien zelf niet zo ziek worden van het virus, maar het wel kunnen overbrengen en anderen kunnen besmetten. Ik werk op een school met meer dan 1250 leerlingen en zo'n 150 personeelsleden. Tijdens leswisselingen en in de pauzes krioelen er dus 12x zoveel leerlingen door elkaar dan toegestaan, en die zitten allemaal aan de deurknoppen, trapleuningen enzovoort.
Er wordt natuurlijk wel schoongemaakt op scholen, maar niet heel erg goed. Tafels, bureaus, toetsenborden en dan soort zaken worden nu eenmaal niet meegenomen (geen onwil, maar tijdgebrek). Voeg daarbij het gebrek aan goede ventilatie, te weinig schone wc's en te kleine ruimtes en dan heb je een brandhaard van besmetting.
Ik heb niet alleen jonge en gezonde collega's, maar ook oudere collega's of collega's die met gezondheidsproblemen zitten. Bovendien zijn er mensen met partners en familieleden die tot de risicogroepen behoren en die kunnen op deze manier toch besmet worden.
De leerlingen uit het Voortgezet Onderwijs, MBO en het Hoger onderwijs hoeven trouwens niet opgevangen te worden, die kunnen echt wel alleen thuis zijn.
Het gaat dus alleen om kinderen uit het basisonderwijs en hoeveel daarvan hebben daadwerkelijk beide ouders in de zorg werken of één ouder die geen mogelijkheid heeft voor opvang? Dat is een kleine groep en daar kun je (als overheid) een oplossing voor zoeken. Vele collega's zullen trouwens bereid zijn om hieraan mee te werken.
Maar deze kleine groep rechtvaardigt mijns inziens niet het besluit om alle scholen open te houden en daarmee de kans op besmetting zo te vergroten.
Iedereen beslist zelf
Er is gezegd dat scholen zelf de afweging kunnen maken, maar als niet iedereen het doet, heeft het weinig zin.
Er is wel gezegd dat ouders zelf kunnen beslissen om hun kinderen thuis te houden, maar daaraan kleeft ook een groot bezwaar. Ten eerste dat je dan maar een deel van je leerlingen op school hebt en je lesprogramma eigenlijk ook geen doorgang kan vinden. En wat doe je voor de leerlingen die thuis zitten? Moeten de leraren daar een alternatief programma voor bedenken? Bovenop de verzwaarde taak die ze al hebben om de leerlingen die wel op school zijn iets nuttigs te laten doen?
We hebben vorige maand al aangegeven dat het water ons aan de lippen staat.
Op het moment dat de scholen dicht gaan, kunnen wij gecoördineerd aan de slag om onze leerlingen op allerlei manier te ondersteunen en te begeleiden. Dankzij het internet zijn hier heel veel mogelijkheden voor en die zullen we allemaal benutten. Het is niet ideaal, maar het is beter dan niks.
Echter half lesgeven in een gedecimeerde klas op school en ook nog iets moeten bedenken voor leerlingen die thuis zijn, is niet werkbaar.
En de anderen dan?
We beseffen heel goed dat het heel veel beroepen zijn waarbij de luxe om thuis te werken of om te sluiten er niet is. Daar hebben we heel veel respect voor en we delen de zorgen die hier spelen.
We willen de scholen niet sluiten omdat we denken dat wij belangrijker zijn dan anderen of niet willen werken (alle argumenten al langs zien komen, lang leve Twitter), maar omdat we ons oprecht zorgen maken over de besmettingsrisico's die we vergroten door de scholen open te laten.
Conclusie
In bijna alle landen om ons heen zijn alle scholen de komende twee weken dicht.
Scholen sluiten heeft alleen zin als iedereen het doet, en dat is een beslissing die de overheid moet nemen. Het halfhartige beleid van deze regering zet geen zoden aan de dijk. De minister-president en de minister van Onderwijs moeten hun verantwoordelijkheid nemen, de bezwaren uit het veld serieus nemen en niet opnieuw een groot beroep doen op het onderwijs terwijl dat de situatie hoogstwaarschijnlijk alleen maar verergert.
Anderhalve maand geleden kregen we nog een dikke middelvinger als antwoord op onze verzoeken en nu komt er dus nog een dikke middelvinger bij, terwijl er wel een heleboel gevraagd wordt.
Afgelopen donderdag heeft Nederland strengere maatregelen afgekondigd, waaronder dat bijeenkomsten van meer dan 100 mensen niet meer mogen. Sportwedstrijden, theaters, bioscopen, musea en evenementen, alles sluit de deuren.
Maar de scholen blijven open.
Foute redenering
De redenering die gegeven wordt is dat scholen een opvangfunctie hebben en dat anders ouders die in de zorg werken en daar hard nodig zijn dan thuis zouden moeten blijven om voor hun kinderen te zorgen. Kinderen worden niet ziek van het virus, dus school is de beste optie. Tot zover de regering en de RIVM.
Waarom zijn zoveel mensen in het onderwijs kwaad over deze beslissing?
Omdat kinderen misschien zelf niet zo ziek worden van het virus, maar het wel kunnen overbrengen en anderen kunnen besmetten. Ik werk op een school met meer dan 1250 leerlingen en zo'n 150 personeelsleden. Tijdens leswisselingen en in de pauzes krioelen er dus 12x zoveel leerlingen door elkaar dan toegestaan, en die zitten allemaal aan de deurknoppen, trapleuningen enzovoort.
Er wordt natuurlijk wel schoongemaakt op scholen, maar niet heel erg goed. Tafels, bureaus, toetsenborden en dan soort zaken worden nu eenmaal niet meegenomen (geen onwil, maar tijdgebrek). Voeg daarbij het gebrek aan goede ventilatie, te weinig schone wc's en te kleine ruimtes en dan heb je een brandhaard van besmetting.
Ik heb niet alleen jonge en gezonde collega's, maar ook oudere collega's of collega's die met gezondheidsproblemen zitten. Bovendien zijn er mensen met partners en familieleden die tot de risicogroepen behoren en die kunnen op deze manier toch besmet worden.
De leerlingen uit het Voortgezet Onderwijs, MBO en het Hoger onderwijs hoeven trouwens niet opgevangen te worden, die kunnen echt wel alleen thuis zijn.
Het gaat dus alleen om kinderen uit het basisonderwijs en hoeveel daarvan hebben daadwerkelijk beide ouders in de zorg werken of één ouder die geen mogelijkheid heeft voor opvang? Dat is een kleine groep en daar kun je (als overheid) een oplossing voor zoeken. Vele collega's zullen trouwens bereid zijn om hieraan mee te werken.
Maar deze kleine groep rechtvaardigt mijns inziens niet het besluit om alle scholen open te houden en daarmee de kans op besmetting zo te vergroten.
Iedereen beslist zelf
Er is gezegd dat scholen zelf de afweging kunnen maken, maar als niet iedereen het doet, heeft het weinig zin.
Er is wel gezegd dat ouders zelf kunnen beslissen om hun kinderen thuis te houden, maar daaraan kleeft ook een groot bezwaar. Ten eerste dat je dan maar een deel van je leerlingen op school hebt en je lesprogramma eigenlijk ook geen doorgang kan vinden. En wat doe je voor de leerlingen die thuis zitten? Moeten de leraren daar een alternatief programma voor bedenken? Bovenop de verzwaarde taak die ze al hebben om de leerlingen die wel op school zijn iets nuttigs te laten doen?
We hebben vorige maand al aangegeven dat het water ons aan de lippen staat.
Op het moment dat de scholen dicht gaan, kunnen wij gecoördineerd aan de slag om onze leerlingen op allerlei manier te ondersteunen en te begeleiden. Dankzij het internet zijn hier heel veel mogelijkheden voor en die zullen we allemaal benutten. Het is niet ideaal, maar het is beter dan niks.
Echter half lesgeven in een gedecimeerde klas op school en ook nog iets moeten bedenken voor leerlingen die thuis zijn, is niet werkbaar.
En de anderen dan?
We beseffen heel goed dat het heel veel beroepen zijn waarbij de luxe om thuis te werken of om te sluiten er niet is. Daar hebben we heel veel respect voor en we delen de zorgen die hier spelen.
We willen de scholen niet sluiten omdat we denken dat wij belangrijker zijn dan anderen of niet willen werken (alle argumenten al langs zien komen, lang leve Twitter), maar omdat we ons oprecht zorgen maken over de besmettingsrisico's die we vergroten door de scholen open te laten.
Conclusie
In bijna alle landen om ons heen zijn alle scholen de komende twee weken dicht.
Scholen sluiten heeft alleen zin als iedereen het doet, en dat is een beslissing die de overheid moet nemen. Het halfhartige beleid van deze regering zet geen zoden aan de dijk. De minister-president en de minister van Onderwijs moeten hun verantwoordelijkheid nemen, de bezwaren uit het veld serieus nemen en niet opnieuw een groot beroep doen op het onderwijs terwijl dat de situatie hoogstwaarschijnlijk alleen maar verergert.
Anderhalve maand geleden kregen we nog een dikke middelvinger als antwoord op onze verzoeken en nu komt er dus nog een dikke middelvinger bij, terwijl er wel een heleboel gevraagd wordt.
Hoi Bettina, een goed stuk! Mijn zus werkt ook in het onderwijs (in het basisonderwijs) en is het helemaal met je eens. Het is ook niet correct om mensen in het onderwijs extra te laten werken omdat dat handiger is voor de samenleving. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenHet gaat natuurlijk niet om het werken op zich, maar dat je op deze manier een grote bron van besmetting open laat en daarbij een redenering geeft die niet klopt.
VerwijderenGroetjes,