Snel

Mozaik uit de Centrale Monemartini
Soms ga ik ergens snel doorheen. Zo lees ik bijvoorbeeld een stuk sneller dan de gemiddelde mens. Sommige mensen hebben dan het idee dat ik niet van de boeken geniet, of er zelfs stukken van oversla. 

In ieder geval bestaat de verdenking dat ik, door mijn snelheid, niet bewust genoeg zou lezen en niets in me op zou nemen. Ik heb mensen gehad die letterlijk, op enigszins beschuldigende toon, aan me vroegen of ik eigenlijk wel wist waar het boek over ging, als ik zo snel las. (zo, leg daar maar eens verantwoording over af, met je zogenaamde snelle gelees!)

Het antwoord is ja, ik lees elke letter en elk woord en ik weet precies waar het boek over gaat. Snel staat altijd niet gelijk aan slordig of onnauwkeurig, zeker niet in dit geval bij mij.

Mij ervan verdenken dat ik niet bewust zou lezen omdat ik zo snel lees is ongeveer even dom als wanneer ik ervan uit zou gaan dat anderen die langzamer lezen blijkbaar moeite hebben de boeken te begrijpen of eigenlijk gewoon niet zo heel goed kunnen lezen :-). 

Diezelfde rare aannames zie ik soms ook in musea. Ik ben namelijk niet iemand die alle bordjes in musea leest en ik wandel relatief snel door een tentoonstelling heen. Sneller dan mensen die wel alle bordjes lezen. Dat is een bewuste keuze. (al moeten we natuurlijk wel bedenken dat als ik alle bordjes wél zou lezen, ik waarschijnlijk nog relatief sneller zou gaan :-) )

Ik kies hiervoor omdat ik namelijk last heb van beroepsdeformatie, bij alles wat ik lees en zie wil ik meteen bedenken hoe ik dit in de klas kan gebruiken. En als ik in een museum ben wil ik dat even niet. Dan wil ik alleen maar kijken en genieten van de schoonheid die ik zie.
Ik wil ook niet de fout maken die een Duits echtpaar naast me in Musée d'Orsay maakte, hardop de informatie uit de Baedeker aan elkaar voorlezend, maar vergetend het schilderij zelf te bekijken.

Af en toe, als ik echt per se iets wil weten, lees ik het bijbehorende bordje, maar verder laat ik de extra informatie bewust aan me voorbij gaan, juist om me niet af te leiden van wat ik allemaal zie. 

Maar dit kan sommige mensen blijkbaar de verkeerde indruk geven.

In Rome liep ik deze zomer in de Centrale Montemartini. De begane grond was oa gewijd aan de begrafenis rituelen van de Romeinen. Dit weet ik over het algemeen wel, daar heb ik meer dan genoeg over gelezen en de bordjes brachten mij weinig nieuws. Ik liep hier dan ook rustig aan voorbij, ik keek alleen in de vitrines en naar de mooie beelden.

Ik passeerde een ouder, Nederlands echtpaar dat elk bordje wel plichtsgetrouw las. Toen ik bijna klaar was met mijn rondje op de begane grond hoorde ik de vrouw tegen de man zeggen ‘kijk, die mevrouw is alweer op de terugweg en ze is na ons binnengekomen’. De man antwoordde daarop stellig; ‘Dan zal ze er vast niet zoveel van genieten als wij’.

Ik had me kunnen verdedigen en het uit kunnen leggen, ik had ook die meneer op zijn nummer kunnen zetten door te zeggen dat ik historica ben en dat deze informatie me al bekend was. Dat heb ik allemaal niet gedaan. 

Die meneer was zo verguld met zijn idee dat hij en zijn vrouw het toch beter deden dan ik in het museum, dat ik hem daar in heb gelaten. Ik hoop dat ze nog een mooie dag hebben gehad. 

Reacties

  1. Hoi Bettina, ik heb geloof ik een beetje last van hetzelfde euvel als jij. Ook ik lees snel (alhoewel niet zo snel als jij), ik eet snel en ik loop ook snel door een museum heen zonder op ieder bordje te kijken.
    Gerrit Komrij heeft iets moois gezegd over dit verschijnsel: "Ik werk zo hard mogelijk zodat ik daarna zolang mogelijk niets kan doen."
    Wel slaap ik idioot veel en praat ik relatief rustig, behalve als ik opgewonden ben. Groetjes, Erik

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Grappig, Erik, heel veel slapen doe ik dan weer niet, niet meer dan gemiddeld denk ik :-)
      Ik vind het alleen zo gek dat mensen hier dan (vaak) allerlei aannames over hebben, dat je er niet van geniet, dat je het niet bewust doet, dat je je er snel vanaf wil maken etc. En dat ergert mij soms enorm!

      Groetjes,

      Verwijderen
  2. Mijn methode is als volgt: ik kijk snel rond in een museumzaal wat er allemaal hangt en vervolgens bekijk ik een paar werken die me het meeste trekken heel aandachtig. Ik vind het wel fijn als er een tekst bij is die iets uitlegt, omdat ik niets van kunst af weet. Maar mijn vriendin die kunsthistorica is doet dit ook zo, die kan zelfs voor een enkel schilderij naar een museum gaan en de rest bekijkt ze dan vluchtig. Dat is dus helemaal niet gek of verkeerd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Elke methode kan goed werken, denk ik, maar ik vind het altijd zo vreemd dat sommige mensen hier meteen een oordeel over hebben als je iets op een andere manier doet dan zij het zouden doen :-)

      Groetjes,

      Verwijderen
  3. Zelf neem ik graag de tijd voor een museum (zoals in het Scheepvaartmuseum dat we samen hebben 'gedaan' en waar ik erg van heb genoten), maar eerlijk gezegd let ik helemaal niet op het tempo van de mensen om me heen. Het zou me niet eens opvallen als iemand vier keer zo snel door een collectie heen ging, laat staan dat ik er een mening over zou hebben.
    Snel lezen vind ik erg handig voor op mijn werk, voor de krant of voor spannende boeken, maar voor literatuur rem ik mezelf altijd flink af. Ik sta graag regelmatig even stil om over het boek na te denken of een bepaalde passage grondiger in me op te nemen, want op die manier haal ik veel meer uit een boek (en heb ik tenminste wat te melden voor op mijn blog - althans dat hoop ik ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik neem ook de tijd in musea, kan lang voor een schilderij staan of bij een vitrine vol mooie of interessante dingen. Maar het feit dat ik niet alle bordjes lees en dus soms ergens langs loop, geeft sommige mensen de indruk dat ik er 'te snel' doorheen ga en niet kijk en niet bewust in dat museum ben.
      Ik lees altijd snel, maar als ik een boek heel mooi vind en ik wil er langer van genieten, leg ik het soms weg, of ik beperk mezelf tot enkele hoofdstukken per dag. Op die manier kan ik er langer mee doen, maar langzaam lezen? Dat lukt me niet.

      Natuurlijk is elke manier hierin goed :-)
      Ik vind het alleen zo gek dat sommige mensen er dan meteen een oordeel over hebben en niet willen/kunnen geloven dat ik ook echt elke bladzijde en elk woord heb gelezen. En in me op heb genomen.

      Groetjes,

      Verwijderen
    2. Ik geloof onmiddellijk dat je elk woord hebt gelezen! Zo hebben we allemaal onze eigen stokpaardjes. Dat van mij is de verbazing over sommige bloggers (waar jij niet toe behoort) die heel pretentieus uit de hoek komen omdat ze zoveel gelezen hebben. Ik begrijp niet waarom iemand zichzelf om dat enkele feit op de borst zou kloppen, als zij/hij goedbeschouwd uiteindelijk niks meer over het boek in kwestie te melden heeft dan dat zij/hij het saai/spannend/slecht/mooi vond. Afgezien daarvan gun ik een ieder van harte haar/zijn eigen vorm van leesplezier. Het is alleen de nergens op gebaseerde pretentie die me verbaast, vergelijkbaar met jouw ergernis over het oordeel van sommige museumbezoekers over het tempo van anderen.

      Verwijderen
    3. Haha, ik weet wat je bedoelt! Het gaat niet om de aantallen die je leest, het gaat uiteindelijk om de kwaliteit en de originaliteit van je besprekingen, lijkt mij. En of je nu veel of weinig leest, snel of langzaam, dikke pillen of dunne meesterwerken, dat maakt allemaal niets uit en niemand hoeft zich daarover op de borst te kloppen. (kijk mij eens veel lezen). Zeker niet als je die pretentie niet waar weet te maken met de kwaliteit van je bespreking.

      En ik weet ook dat jij me wel gelooft, maar sommigen dus niet en dan moet ik me bijna verantwoorden, zo gek.

      Groetjes,

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts