De zoetheid van perziken, Joanne Harris
‘De zoetheid van perziken’ is de
opvolger van Chocolat en Rode schoenen. Vianne Rocher krijgt een
brief van een oude vriendin uit het dorpje Lansquenet, die haar vraagt om terug
te komen naar het dorpje, want er is iemand die haar hulp nodig heeft.
Vianne vertrekt met haar dochters Anouk en Rosette naar Lansquenet voor een soort vakantie.
Er breekt een brand uit en de priester wordt door velen als de schuldigen gezien, maar al snel blijken er binnen de gemeenschap van Les Marauds ook spanningen te bestaan.
Vianne vertrekt met haar dochters Anouk en Rosette naar Lansquenet voor een soort vakantie.
In het dorpje is
veel hetzelfde gebleven, maar er is ook veel veranderd, ook mensen zijn
veranderd. Zo blijkt de priester, monsieur Reynaud door een deel van het dorp
niet meer geaccepteerd te worden. Ze vinden hem te ouderwets en willen liever
de jonge en moderne priester van een paar dorpen verderop. Toch merkt Vianne
dat hijzelf wel veranderd is en niet meer zo tegen verandering is als een
aantal jaren geleden.
Aan de overkant van
de rivier in ‘Les Marauds’ zijn veel mensen uit Noord Afrika komen wonen. In
het begin ging dit nog allemaal goed, hun kinderen gingen gewoon naar de
dorpsschool en er waren allerlei contacten over en weer.
Maar de laatste
tijd komen er steeds meer spanningen. Alle vrouwen gaan nu gesluierd, de
kinderen komen niet meer naar de dorpsschool en voetballen niet meer met de
dorpskinderen mee en de jonge mannen zitten alleen nog maar in de sportschool
en zijn boos. Het schijnt dat de veranderingen zijn gekomen toen de vrouw in
het zwart in het dorp kwam wonen. Er breekt een brand uit en de priester wordt door velen als de schuldigen gezien, maar al snel blijken er binnen de gemeenschap van Les Marauds ook spanningen te bestaan.
‘De zoetheid van perziken’ is een
heerlijk leesbaar en sfeervol boek. Het karakter van de
priester wordt goed neergezet, vond ik. Leuk vond ik het dat uiteindelijk het dorp
toch en masse achter deze priester stond en die moderne vent die powerpoint
wilde installeren en de kerkbanken wilde vervangen door plastic stoelen toch
niet hoefde. Ook mooi beschreven vond ik de situatie tussen de beide kanten van
het dorp en hoe er door kleine communicatieverschillen opeens een heel grote
kloof kon ontstaan.
Het is geen grootse
literatuur en diepe lagen moet je ook niet verwachten. Er staan wat vage verwijzingen naar huis-, tuin-
en keukenmagie in het boek, maar als je dat gewoon negeert, is dit een gezellig boek, goed voor een aantal uren flink leesplezier, en dat
bij tijden ook nog best spannend wordt.
Ik heb genoten van Chocolat. Er zijn gewoon dagen dat je in bent voor dit soort boeken: even niets aan je hoofd en gewoon genieten en doorlezen. Ik denk dat ik dit boek gewoon alvast klaarleg voor als er zo'n (baal)dag komt, dan is de oplossing nabij! Beter idee dan me weer op echte chocolade te storten (zucht!)
BeantwoordenVerwijderenDaar is dit een heerlijk boek voor, Theetante, beter medicijn op baaldagen is er niet.
Verwijderengroetjes,