Hoe de mode kan veranderen: de jaren '40


Foto bron Hier
Na de glamour van de jaren ’30 kwam de realiteit van de Tweede Wereldoorlog en al snel had die weerslag op de mode. In de eerste instantie vroeg de nieuwe situatie om zakelijke kleding zonder frutsels en in een land als Groot Brittannië dat in oorlog was, waren militaire uniformen aan de orde van de dag.
WREN, Foto van Photodetective 
Vrouwen konden dienst nemen in een van de vrouwenafdelingen van het leger en in de landbouw ontstond behoefte aan zogenaamde ‘landgirls’, meisjes die het werk op het land overnamen nadat de boeren in dienst waren gegaan.
Landgirls, foto van Photodetective
Er kwam ook een tekort aan allerlei grondstoffen en dus ook aan stof voor kleding. De Engelse regering vaardigde het besluit uit dat kleding voortaan met 2/3 van de stof gemaakt moest worden. Plooien en lange mouwen waren uit den boze. Kleding ging op de bon en er was niet gemakkelijk aan te komen. Oude truien werden uitgehaald om van de wol een nieuwe te kunnen breien en van twee oude jurken kon weer één nette nieuwe jurk gemaakt worden. Op een gegeven moment gebruikten vrouwen zelfs meelzakken om kleding van te maken. Iets waar de meelfabrikanten weer op inspeelden door hun zakken van een motiefje (een ruitje of een streepje) te voorzien en ervoor te zorgen dat het etiket gemakkelijk van de zak af te weken was.

Fotobron hier
Omdat er ook een tekort was een zeep en shampoo, was het moeilijk het haar schoon te houden. We zien op afbeeldingen uit die tijd dan ook veel hoeden, tulbanden en haarnetjes. Dit was niet alleen handig voor de vrouwen die in de fabriek werkten, maar ook om ongewassen haar te verbergen. Om ondanks het zeeptekort toch te kunnen wassen werd er gebruik gemaakt van oude middeltjes. Blondines gebruikten een aftreksel van kamille, brunettes water met een scheutje azijn erin.

Om het haar in model te houden werd suikerwater gebruikt, totdat er natuurlijk ook geen suiker meer te krijgen was.
Propagandaposters uit WOII, met de hoofddoeken.

Aan make-up kwam ook een tekort en vooral het tekort aan lippenstiften werd gevoeld. Zelfs bietensap werd gebruikt om toch iets roods op de lippen te kunnen smeren.

Het grootste probleem was echter de schaarste aan kousen. In die tijd had geen enkele nette vrouw blote benen, je droeg altijd kousen, zelfs in een hittegolf. Kousen van zijde waren duur en kwetsbaar. Er waren wel sterkere kousen van rayon, maar die waren moeilijker te wassen. Eind jaren ’30 kwamen er kousen van het goedkopere en sterke nylon, maar tijdens de oorlog was alle nylon nodig voor de oorlogsindustrie. Vrouwen losten dit op door de benen in te smeren met jus, om zo te schijn te wekken dat ze kousen droegen. Er kwam zelfs een aparte ‘kousencreme’ op de markt, het enige dat je daarna nog moest doen was het tekenen van de naad op je kuit.
Fotobron Hier
De Amerikaanse soldaten die naar Europa kwamen, hadden kousen bij zich, om op die manier zich te verzekeren van de gunsten van de vrouwen hier, die al jaren geen fatsoenlijke kous meer hadden gezien. 

Meneer Geoff Caulton is zo vriendelijk geweest mij toestemming te geven foto's te gebruiken van zijn website. 
Mr. Geoff Caulton kindly gave me permission to use the photographs from his website: http://www.photodetective.co.uk 

Mijn artikel over mode in de periode 1900-1929 HIER 
Mijn artikel over haarstijlen in de periode 1900-1929 HIER
Mijn artikel over de mode in de jaren '30 HIER

Reacties

Populaire posts