Zwarte lelies, Michel Bussi

Er woonden eens drie vrouwen in een dorp. De eerste was gemeen, de tweede was een leugenaar, en de derde dacht alleen maar aan zichzelf.

Zo begint de bijzondere literaire thriller Zwarte lelies van de Franse schrijver Michel Bussi

Ik had nog nooit van deze schrijver gehoord, maar de beginzinnen pakten mij zo, dat ik de gok nam en het boek gewoon meenam. Daar heb ik geen spijt van gekregen, ik heb dit boek gisteren (het regende bijna de hele dag) in Ă©Ă©n middag uitgelezen.

Het speelt zich af in het dorpje Giverny, waar Claude Monet de laatste helft van zijn leven heeft gewoond. Een man wordt vermoord gevonden in de rivier.

De jonge inspecteur Lauranç Sérénac heeft de leiding van het onderzoek en heeft een wat flamboyante manier van doen, die goed aangevuld wordt door de gedegenheid van zijn adjudant. Inspecteur Sérénac wordt verliefd op de onderwijzeres van het dorp, maar dit is niet volgens de regels, omdat zij betrokken is bij het onderzoek.

De vermoorde man in de rivier was een Monetbewonderaar wiens grootste wens het was eens zelf een Monet te bezitten. Bovendien had hij meerdere affaires gehad in de afgelopen jaren. 

Er zijn dus meer dan genoeg richtingen waar het politieonderzoek zich in kan begeven; is het een jaloerse echtgenoot, of is er sprake van kunstdiefstal? 

En dan blijkt dat er vele jaren geleden ook al iemand op dezelfde manier is verdronken, een jongen van elf, en dat oude misdaden lange schaduwen hebben.

Ondertussen is er een oude vrouw die alles aanziet en er het hare van denkt, een jonge vrouw die erbij betrokken raakt en een jong meisje die alleen maar wil schilderen; de waterlelies van Monet, maar dan op haar eigen manier. Elk van de drie weet een deel van de puzzel, maar hoe komen die bij elkaar?

Heel knap worden de verschillende elementen van deze zaak door elkaar gevlochten. De schilderijen van Monet spelen een grote rol en werpen vragen op. Is het mogelijk dat er ergens in Ă©Ă©n van de huizen in het dorp nog een vergeten Monet aanwezig is? Is het zelfs mogelijk dat ergens een schilderij van zwarte waterlelies is, geschilderd door de man die nooit zwart gebruikte, maar misschien wel in het laatste schilderij voor zijn dood? 

Of moet het onderzoek een heel andere richting op, moet men kijken naar alle kinderen van elf jaar oud en lopen zij gevaar? Wat is dan het motief?

Zwarte lelies is een bijzondere en uitstekend in elkaar zittende thriller. De interacties tussen Sérénac en zijn adjudant zijn vermakelijk en leuk en de opbouw is afwisselend en goed gedaan. De stukken over Monet zijn geen moment belerend en halen nergens de vaart uit het verhaal, het zijn de elementen die de politie tijdens hun onderzoek te weten komt en daarmee wij ook.

Op het einde, als alles in elkaar begint te vallen, zie je hoe het in echt in elkaar zit en dan sla je jezelf voor het hoofd omdat je het niet eerder hebt begrepen, ondanks dat sommige dingen wel wat vreemd leken.

Erg, erg goed.

Originele Franse titel: Nymphéas noirs
Uitgegeven in: 2010
Nederlandse uitgave in 2015 door uitgeverij Signatuur
Nederlandse vertaling: Marga Blankestijn
Bladzijdes: 384

Reacties

Populaire posts